«Ὅτε τοῦ πυρός τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν» ο Ύψιστος Θεός της Ειρήνης και της Ομόνοιας. Δυστυχώς, στις μέρες μας πολλοί έχουν κλείσει τα ώτα τους απέναντι στον Ευαγγελικό Λόγο που διαδόθηκε μέσω αυτών των πυρίνων γλωσσών των Αγίων Αποστόλων. Αντ΄ αυτού, προτιμούν να ακούνε κυρίως τον περί κορωνοϊού λόγο και να γίνονται φερέφωνα δύο αντίπαλων παρατάξεων∙ των μεν ακραίων υπερασπιστών των μέτρων και του εμβολίου, των δε ακραίων κατηγόρων αυτών. Το κακό, όμως δεν παύει εδώ. Οι δύο παρατάξεις, τα δύο «αντίπαλα στρατόπεδα» προβαίνουν σε παράλογες πράξεις μίσους. Το δε πλέον λυπηρό είναι ότι δεν αναφερόμαστε σε αλλοθρήσκους ή αθέους, αλλά σε Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Είναι γεγονός ότι επί ενάμιση και πλέον χρόνο σε όλες τις Εκκλησίες και τις Ιερές Μονές ανά τον κόσμο έχουν γίνει τόσες προσευχές, έχουν ψαλεί τόσες παρακλήσεις, έχει χυθεί τόσο δάκρυ με την ελπίδα να λυτρωθούμε από αυτό το κακό. Γιατί, άραγε, δεν έχει ακούσει ο Θεός; Μα είναι ποτέ δυνατόν ο Θεός να ακούσει τον δήθεν «χριστιανό» ο οποίος αθετεί τα λόγια Του: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» και αντίκειται στους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους, οι οποίοι λένε: «τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε», «τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες, συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαγχνοι, φιλόφρονες»;
Οι δύο παρατάξεις έχοντας την υπερήφανη γνώμη ότι έχουν δίκιο πάνω σε ένα θέμα αμφίβολο και όντες αποστασιοποιημένοι από την ισορροπημένη θέση της Εκκλησίας, έχουν υψώσει έναν νέο πύργο της Βαβέλ. Πίστεψαν ότι θα καταφέρουν με τον δικό τους τρόπο να προάγουν την λύση του πολύ σοβαρού αυτού θέματος, με αποτέλεσμα να καταπατήσουν τα όρια της Θείας Δικαιοσύνης και να προκαλέσουν μια γενική σύγχυση η οποία καθιστά το μέλλον αβέβαιο και ζοφερό. Ομολογουμένως, οι κρατούντες φέρουν μεγάλη ευθύνη, διότι με την καταδυναστευτική τους πολιτική και την μη ταύτιση έργων και λόγων, έχουν τραυματίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων, οι οποίοι πλέον δεν ξέρουν τι να πιστέψουν. Οι ίδιοι καλούν τον κόσμο σε καθολικό εμβολιασμό χωρίς να έχουν εξηγήσει απόλυτα τι είναι αυτό το εμβόλιο. Έχοντας, λοιπόν, αφήσει τόσο μεγάλο κενό στον σχεδιασμό τους, επιθυμούν και την στήριξη της Εκκλησίας; Θέλουν την στήριξη της Εκκλησίας όταν οι ίδιοι αδιαφορούν ή, ακόμη χειρότερα, υπονομεύουν το έργο της Μητέρας του Γένους; Η θέση της Εκκλησίας παραμένει ξεκάθαρη: ο κάθε πιστός έχοντας την ευθύνη της σωματικής του υγείας οφείλει για τα θέματα αυτά να συμβουλεύεται τον προσωπικό του γιατρό. Από την άλλη όμως και μεταξύ των γιατρών δεν υπάρχει σαφής εικόνα. Άλλοι επιφανείς επιστήμονες τάσσονται υπέρ του εμβολιασμού, έτεροι δε, επίσης επιφανείς, τάσσονται με σφοδρότητα κατά του εμβολιασμού. Επιτέλους, πώς θα μάθουμε την αλήθεια;
Είναι γεγονός ότι πολλοί εκ των Χριστιανών στερούνται κάτι βασικό∙ την αγιοπνευματική ζωή. Ο φωτισμένος άνθρωπος γνωρίζει ποια στάση πρέπει να κρατήσει μέσα σε αυτή την χασμωδία των γνωμών. Δυστυχώς, όμως οι πολλοί δεν ενδιαφέρονται για τον Φωτισμό τους. Έχουν αφήσει στην άκρη τον σκοπό της εν Χριστώ ζωής, την Κάθαρση, τον Φωτισμό και τη Θέωση -με τα οποία, άλλωστε, θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε κάθε κίνδυνο- και αναλώνονται σε διαδικτυακές μελέτες περί κορωνοϊού μέσα σε μία σύγχυση την οποία μας έχουν επιβάλει όλες οι «άνωθεν» δυνάμεις με αυτήν ακριβώς την στόχευση∙ να πάψουμε να ασχολούμαστε με τη σωτηρία της ψυχής μας και να διασπαστούμε σε δύο στρατόπεδα. Η δική μας διάσπαση, η δική μας φιλονικία, η δική μας έριδα είναι η δική τους νίκη. Ας μην τους τη χαρίζουμε.
Αδελφοί μου,
μέσα σε αυτή την νέα και επικινδυνότερη Βαβέλ έχουμε καθήκον να διατηρήσουμε την ενότητά μας. Ας μην ξεχνούμε ότι η δοκιμασία αυτή επετράπη από τον Θεό για να μεταμορφωθούμε μέσω της μετανοίας. Αυτό αν πετύχουμε, ας είμαστε βέβαιοι ότι θα βγούμε νικητές από όλη αυτή την περιπέτεια. Στο εξής, και αν ακόμη διαφωνούμε με τις απόψεις του αδελφού μας, του συνανθρώπου μας, ας μην λησμονούμε την χριστιανική μας υπόσταση, πάντοτε φερόμενοι με την αγάπη που χάραξε ο δι ημάς Σταυρωθείς και Αναστάς Κύριος μας. Εκείνος, προσευχόμενος στον Ουράνιο Πατέρα πριν από τον λυτρωτικό Του θάνατο είπε: Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙ.
Γένοιτο.
