Ἀριθμός Πρωτ. 3306
Ἐν Ἀθήναις, 10 / 23 – 01 – 2024
Δυστυχῶς τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος, μετὰ τὴν δολοφονίαν τοῦ ἀειμνήστου Εὐσεβοῦς ἡμῶν Κυβερνήτου Ἰωάννου Καπαδιστρίου, εὑρίσκεται προσκεκολλημένον δουλικῶς εἰς τὸ ἅρμα τῶν Δυτικῶν Δυνάμεων, ἀποδεχόμενον ἀκρίτως ὅ,τι ὑπαγορεύει ἡ ἄρχουσα τάξις τῆς Δύσεως κατὰ τὸ δουλοπρεπὲς πολιτικὸν δόγμα τῶν γραικύλων: «Ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν!». Ἡ ἑλληνορθόδοξος Ἑλλὰς ὤφειλε νὰ εἶναι φωτοδότις καὶ ὑπόδειγμα ἀνωτέρων Ἀρχῶν καὶ Ἀξιῶν διὰ κάθε κοινωνίαν. Ἀντί τούτου, ἡ πολιτικὴ ἡμῶν ἡγεσία ἀντλεῖ ἀκρίτως καὶ ἀντιγράφει σαπρὰ πρότυπα καὶ θεσμούς οἱ ὁποῖοι έγεννήθησαν εἰς ξένα περιβάλλοντα καὶ κάτω ἀπὸ διαφορετικὰς συνθήκας, προβάλλονται δὲ ἐσχάτως ὡς κοινωνικὰ δόγματα, πρὸς δημιουργίαν μιᾶς παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.
Ὅθεν, πολλάκις ἡ ἀλληθωρίζουσα πρὸς τὴν Δύσιν πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Πατρίδος ἡμῶν θεσμοθέτισεν λ.χ. ἀποποινικοποίησιν τῆς μοιχείας, πολιτικὸν «γάμον», νομιμοποίησιν τῶν ἐκτρώσεων, ἀποποινικοποίησιν τῆς βλασφημίας καὶ νῦν ἐπείγεται νὰ νομοθετήσῃ «γάμον» ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου καὶ τεκνοθεσίαν ὑπ᾽ αὐτῶν. Διὰ τὴν Ἐκκλησίαν πάντοτε θὰ θεωροῦνται, ἡ μὲν μοιχεία μέγα ἁμάρτημα, ὁ δὲ πολιτικὸς γάμος μεταξὺ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ὡς πορνεία, ἡ ἔκτρωσις ὡς φόνος, ἡ βλασφημία καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία φρικτὰ ἁμαρτήματα. Διὰ τὰ πιστὰ τὲκνα τῆς Ἐκκλησίας ταῦτα πάντα τὰ ἀντευαγγελικὰ νομοθετήματα εἶναι ἀπαράδεκτα καὶ άπορριπτέα.
Ἀσφαλῶς ἡ Ἐκκλησία δὲν ἐπιβάλλει εἰς οὐδένα τὸν Ὀρθόδοξον τρόπον ζωῆς, ἀλλὰ ὀφείλει νὰ ἀρθρώσῃ λόγον ἀντιδράσεως, διότι αἱ ἐπιπτώσεις ἀφοροῦν ἅπαντας. Σημειωτέον δέ, ὅτι ἡ προσπάθεια προασπίσεως δῆθεν δικαιωμάτων μιᾶς κοινωνικῆς ὁμάδος δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ προσκρούῃ εἰς τὰ δικαιώματα ἄλλων. Ἐν προκειμένῳ, διαπιστοῦται ὅτι, ὅπως ἐν ὀνόματι τοῦ δῆθεν δικαιώματος τῶν γυναικῶν νὰ ἔχουν τὸν ἔλεγχον τοῦ σώματός των ἐπετράπησαν αἱ ἐκτρώσεις, ἐναντίον τοῦ δικαιώματος τῶν ἐμβρύων εἰς τὴν ζωήν, ἤδη ἀποπειρᾶται ἐν ὀνόματι τοῦ δῆθεν δικαιώματος τῶν ὁμοφυλοφίλων νὰ τελοῦν μεταξύ των γάμους νὰ δίδεται εἰς αὐτοὺς ἡ δυνατότης τῆς τεκνοθεσίας ἐναντίον τοῦ δικαιώματος τῶν παιδίων νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα. Εἰς χώρας τῆς Δύσεως, ὅπου ἀπεπειράθη τὸ τοιοῦτον ἀφύσικον καὶ ἀντίθεον ἐγχείρημα, συχνάκις τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἀνετράφησαν ἐντὸς τοιούτων σχημάτων, ἐνηλικιωθέντα, ἐξέφραζαν δημσίως τὴν ἀντίρρησίν των εἰς αὐτὸ καὶ αἱ φωναὶ τῆς διαμαρτυρίας των ὑπάρχουν εἰς τὸ διαδίκτυον, καλοῦντες τὴν κοινωνίαν νὰ σεβασθῇ ἐπιτέλους τὰ δικαιώματα αὐτῶν.
Βεβαίως δέ, εἶναι καταδικαστέον καὶ τὸ θέμα τῆς «παρένθετης μητρότητας», ἤτοι τῆς ἐμπορευματοποιήσεως τοῦ γυναικείου σώματος, προκειμένου νὰ ἐπιτευχθοῦν αἱ «τεκνοθεσίαι» τῶν «ζευγαριῶν» τοῦ ἰδίου φύλου, τὰ ὁποῖα κόπτονται διὰ «ἀπόκτησιν» τέκνων! Ἑνὸς κακοῦ δοθέντος, μύρια ἕπονται…
Διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ὁ γάμος εἶναι μόνον μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός, κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ γάμου ἐν Κανᾷ τῆς Γαλλιλαίας, καὶ τὰ παιδία δικαιοῦνται νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα.-
Προτρέπομεν τὸν εὐσεβῆ λαὸν νὰ προσεύχεται ἐντόνως ὑπὲρ τῆς Πατρίδος μας, ὥστε ἀφοῦ ἔλθωμεν ἅπαντες εἰς Μετάνοιαν, Αὕτη νὰ ἀποκτήσῃ κάποτε εὐσεβεῖς Κυβερνήτας κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ ἀειμνήστου Εὐσεβοῦς ἡμῶν Κυβερνήτου Ἰωάννου Καπαδιστρίου.
Οἱ δὲ νῦν κυβερνῶντες καὶ ὅλον βεβαίως τὸ πολιτικὸν φάσμα ὑποστηρικτῶν τοῦ ἐξαμβλώματος-νομοθετήματος τούτου, προσβαλλόντος τὴν φυσικὴν τάξιν καὶ τὴν ἠθικὴν ἀξιοπρέπειαν, ἀποδεικνύουν δημοσίως πλέον καὶ ἀναμφισβήτως, ὅτι οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μὲ Χριστὸν καὶ Πατρίδα, εἶναι δὲ βέβαιον ὅτι καὶ θὰ ἀναγραφοῦν εἰς τὰς δέλτους τῆς Ἱστορίας τοῦ Γένους μας μὲ τὰ πλέον μελανὰ χρώματα ἀσεβοῦς, ἐπικινδύνου καὶ καταστροφικῆς ἀφροσύνης.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
† Ὁ Πελαγονίας ΜΑΞΙΜΟΣ
