"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Αποσπάσματα)

 

Παραδώστε τον εαυτό σας στο θέλημα του Θεού κι από το χέρι Του να δέχεστε τα πάντα κάθε μέρα, χωρίς να κοιτάτε το μακρινό αύριο.

Ναι, ο Σωτήρας ήρθε να σώσει τους αμαρτωλούς και, όταν επλεόνασε η αμαρτία, άρχισε να υπερπερισσεύει η χάρις. Πόσοι άνθρωποι τώρα, που πια θα φαινόταν ότι έχουν τελματώσει μέσα στην άβυσσο της πιο αποκρουστικής αμαρτίας, δέχονται το σωτήριο σπρώξιμο από τον Κύριο προς αναγέννηση της ψυχής (αυτό σας το λέω από την καθημερινή μου εμπειρία ως πνευματικού). Το σπρώξιμο το δεχτήκατε, αλλά περαιτέρω πρέπει να υπάρχει η συνειδητοποίηση του θαύματος της θείας αγάπης, που μεταμορφώνει τη ζωή. Όχι υπερήφανη ματαιοδοξία για το ληφθέν δώρο, αλλά συνειδητοποίηση της δικής μας άκρας αμαρτωλότητας, της δικής μας πλήρους αδυναμίας να βγάλουμε από πάνω μας την κρούστα της λέπρας, που έχει πλήξει όλη την ύπαρξή μας, και μαζί με αυτή τη συνειδητοποίηση, άπειρη ευγνωμοσύνη στον Θεό και ελπίδα στη δύναμή Του και το έλεός Του για το μέλλον.

Γι’ αυτό «ζήσε όχι όπως θέλεις, αλλά όπως ορίζει ο Θεός». Ό,τι έχουμε είναι για το καλό μας και ό,τι δεν έχουμε επίσης είναι προς σωτηρία, διότι ο ίδιος ο Κύριος μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί στη ζωή.

Η ζωντανή πίστη θα έρθει με τις θλίψεις, όταν ο νους θα είναι αδύναμος μπροστά στις επιθέσεις της ζωής. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίες. Μετάνοια δεν έχετε, λόγω του ότι δεν προσέχετε τον εαυτό σας. Αν τον βλέπατε καθαρά, θα κλαίγατε. Είναι ωφελιμότερο για σας να στηριχτείτε στην προσευχή, ώστε να αφομοιώσετε όσα διαβάσατε. Πρέπει να έχουμε νου, που να ορά τον Θεό, αλλά ο νους μας από μόνος του είναι απατεώνας και, με τη βοήθεια του εχθρού, ακόμη και πανούργος.

Θα μας ταπεινώνουν όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και όλες οι περιστάσεις της ζωής. Όλα αυτά θα τα δεχτούμε χωρίς ταραχή, γνωρίζοντας ότι άλλος δρόμος προς τον Θεό δεν υπάρχει.

Η αταξία και η αβεβαιότητα θα μας καταδιώκουν και θα μας γονατίζουν για πολύ ακόμη. Διότι από τη θεία πρόνοια μας έλαχε να αρχίσουμε να αναστηλώνουμε όσα γκρεμίστηκαν εκ θεμελίων. Γκρεμίστηκαν όχι μόνο οι πέτρες, αλλά κυρίως οι ψυχές. Ο κόσμος ασθενεί από απιστία, αθεΐα, πλάνη και η ασθένεια αυτή δεν θεραπεύεται αμέσως.

Στον κλήρο έχουν μπει πολλοί άνθρωποι εκτός Εκκλησίας, ακόμη και άπιστοι, και κάνουν το έργο τους. Όμως μαζί μας είναι ο Θεός κι εμείς πρέπει να κάνουμε το έργο του Θεού.

Να προχωρούμε με κόπους βίας και πολλής υπομονής. Μην ορμάτε πίσω από ύψη απρόσιτα ακόμη για μας, αρχίστε από τη βία επί του εαυτού σας, με τον καθημερινό κανόνα προσευχής και το μισάωρο κάθισμα μπροστά στις εικόνες, μέσα στο ευλογημένο μισοσκόταδο του καντηλιού. Προς το παρόν δεν έχουμε όρεξη για προσευχή και αυτή δεν έρχεται μέσα στη φασαρία. Χρειάζεται, λοιπόν, να αφιερώσουμε χρόνο, ώστε όλη τη ματαιότητα της ημέρας να την αφήσουμε έξω.

Σωζόμαστε, αγαπητή μου, όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση του δικού Του μεγάλου.

Αν αύριο πρέπει να παρουσιαστώ στο κριτήριο του Θεού κι αν αύριο πρέπει να δώσω απάντηση στην ερώτηση πώς έζησα, με τι έζησα, αν έζησα κατά το πνεύμα του Θεού, τότε τι νόημα έχουν οι έγνοιες για συσσώρευση πλούτου και για οικοδομήματα; Να όμως, που τώρα κατά βάσιν μόνο αυτά σκέφτονται οι άνθρωποι, ενώ, κατά το πνεύμα του Θεού, ζουν ως μονάδες — ακόμη και μέσα στην Εκκλησία, ακόμη κι εκείνοι που διακονούν στο Ιερό Βήμα, ή και οι μοναχοί.

Κοιτάξετε μέσα σας: άραγε ο φόβος του Θεού καθοδηγεί τις σκέψεις, τις πράξεις μας; Άραγε είναι η αγάπη προς τον Θεό βάση της ύπαρξής μας;

Να, αγαπητέ, αυτή η σφραγίδα που μας βάζει καθημερινά ο τρόπος της ζωής μας, που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, στην ψυχή, στην καρδιά και τον νου, αυτή είναι που κάνει τον χρόνο έλευσης του αντιχρίστου να πλησιάζει ή να απομακρύνεται. Η δική του σφραγίδα μαρτυρεί μόνο εκείνη που έχουμε ήδη βάλει εμείς στον εαυτό μας. Χωρίς εμάς, ούτε να σωθούμε, ούτε να χαθούμε γίνεται.

Ποιος θα σβήσει αυτή τη σφραγίδα, αν την βάλαμε εμείς στον εαυτό μας εκούσια, με επιθυμία και αγάπη; Δεν είναι λοιπόν ο αντίχριστος που θα μας καταστρέψει. Ήδη πριν την έλευσή του, θα καθορίσουμε τον πνευματικό μας προσανατολισμό και θα κάνουμε επιλογή. Η σφραγίδα του αντιχρίστου θα είναι η τελευταία τελεία στη δική μας επιλογή.

Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δυο πόδια: δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω. Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα, που φοβούνται όλοι τόσο πολύ. Όμως αυτό το σφράγισμα δεν είναι εξωτερικό· ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει πια μέσα στην ψυχή. Ενώ τα διαβατήρια κι οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος. Κατά τον λόγο του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.

Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον Κύριο. Πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.

Οι άνθρωποι σώζονται και θα σώζονται ως τις τελευταίες μέρες του κόσμου – ζουν, εργάζονται, κάποιοι κατά τον νόμο του Θεού, άλλοι κατά τα στοιχεία του κόσμου τούτου. Δεν πρέπει να κάθεσαι στο παράθυρο, χωρίς να κάνεις τίποτα, περιμένοντας κάτι. Θα κατακριθείς μαζί με τους απίστους για απραξία και για το ότι δεν πολλαπλασίασες το δώρο, που σου εμπιστεύθηκε ο Θεός. Για τις νέες ταυτότητες σου έχω ήδη γράψει και δεν θα επαναλαμβάνομαι. Το σφράγισμα ακολουθεί μόνο την προσωπική απάρνηση του Θεού από τον άνθρωπο και όχι την εξαπάτηση. Η εξαπάτηση δεν έχει νόημα. Ο Κύριος χρειάζεται την αγαπώσα Αυτόν καρδία μας.

Αυτό από το οποίο ετοιμάζεστε να τρέξετε μακριά, θα σας βρει παντού. Και στα βάθη των δασών και στην πρωτεύουσα: το νέο σύστημα απογραφής μπαίνει σε εφαρμογή. Εμείς όλοι θα έπρεπε να τρέχουμε να ξεφύγουμε όχι από τους υπολογιστές (την τεχνολογία), αλλά από τις προσωπικές μας αμαρτίες. Μα όχι, εμείς τις φροντίζουμε, τις τρέφουμε μέχρις αηδίας και ζούμε απολαμβάνοντάς τις.

Η Γραφή προειδοποιεί τους ανθρώπους ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, επειδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο υπερήφανοι, αλαζόνες και φιλάργυροι, παρά φιλόθεοι. Αλλά για κίνδυνο από την τεχνολογία πουθενά δεν έχει γίνει λόγος. Το ότι θα τρέχουν από τη δύση στην ανατολή κι απ’ την ανατολή στη δύση, επίσης είναι γνωστό κι όλα αυτά θα γίνονται υπό την καθοδήγηση του εχθρού. Ο Θεός όμως είναι παντού και τα τέκνα Του θα τα βοηθήσει παντού.

Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν... κι όλα υπάρχουν... και θα υπάρχουν... όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία.

Ακόμη και μεγάλοι στύλοι της Εκκλησίας έκαναν λάθη στον προσδιορισμό των χρόνων “του τέλους του Σύμπαντος”. Για παράδειγμα, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγραφε ευθέως ότι το τέλος του κόσμου πρέπει να το περιμένουμε κοντά στο “τετρακοσιοστό” έτος. Έτσι σκεφτόταν και ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης για το “κοντινό” τέλος του κόσμου, την εποχή των διωγμών κατά των εικόνων. Γενικά, πολλοί και πολλές φορές ελκύονταν από αυτή την ιδέα. Στη Ρωσία μιλούσε γι’ αυτό ο πατήρ Αμβρόσιος της Όπτινα.

Όμως να που ζήσαμε μέχρι το 2001 και το τέλος του κόσμου δεν έχει έρθει ακόμη και η ζωή συνεχίζεται. Ο Χριστός, που ήρθε στη γη για να σώσει τους αμαρτωλούς, συνεχίζει τον αγώνα Του, την αγάπη προς το ανθρώπινο γένος. Μας χάρισε τον δρόμο προς τη σωτηρία, είναι ο ένας και ο αυτός, σ’ όλες τις εποχές, τόσο για τους χριστιανούς των πρώτων όσο και γι’ αυτούς των τελευταίων. Αυτή είναι η πίστη στην πρόνοια του Θεού και η ζωή σύμφωνα με την πίστη.

Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, που θα έρθει εν καιρώ, σε καιρό που δεν ξέρουμε αν θα μας βρει ζωντανούς. Και η σφραγίδα της προσωπικής μας αμαρτίας, από λίγων μόνο το μυαλό περνά σαν σκέψη. Όμως αυτή ακριβώς είναι που παραδίνει τον άνθρωπο στην εξουσία των αντίχριστων στοιχείων και έργων και αποτελεί πραγματική προεικόνιση εκείνης της σφραγίδας – αυτή είναι που πρέπει ουσιαστικά να φοβόμαστε! Τίποτα θεϊκό δεν περνά μέσα από αυτή την τρομερή σφραγίδα της αμαρτίας, με την οποία σφραγίζουμε καθημερινά τον νου και την καρδιά μας.

Ναι, θα γίνει η ένδοξη και φοβερή Παρουσία του Κυρίου, που θα θανατώσει τον εχθρό με το πνεύμα του στόματός Του. Όλα θα γίνουν, αλλά πότε; Τους καιρούς και τους χρόνους τους έθεσε στη δική Του εξουσία ο Κύριος Θεός Πατέρας και κανένα χέρι, οσοδήποτε ισχυρό, δεν μπορεί να σταματήσει ή να αλλάξει την πρόνοια του Θεού. Εμείς ούτε να πλησιάσουμε αυτό τον χρόνο μπορούμε, ούτε να τον αποτρέψουμε. Όμως πρέπει να ζήσουμε στο τώρα, πρέπει τώρα να ζήσουμε εν Θεώ.

Κάποιοι καλούν τους ανθρώπους στα δάση, στην έρημο, σε κρυφά δωμάτια… Να μην πάρουν τον αριθμό, να μην μπουν στο νέο σύστημα κρατικής απογραφής, να φύγουν από τον κόσμο, να φύγουν από την Εκκλησία. Αλλά πώς θα σωθούν; Πώς θα ζήσουν, πώς θα μεγαλώσουν παιδιά εν Θεώ; Δεν δίνει κανείς απάντηση γι’ αυτά.

Ακόμη και ο απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης λέει ότι στον καιρό του είχαν εμφανιστεί πολλοί Αντίχριστοι. Τι να πούμε, λοιπόν, για τη δική μας εποχή; Μόνο που σήμερα λιγοστεύουν οι χριστιανοί και πληθαίνουν πολύ, πάρα πολύ, οι αντίχριστοι. Είναι πολλοί: άπιστοι, ταραχοποιοί, σκανδαλοποιοί, σχισματικοί και συκοφάντες˙ όμως ακόμη δεν είναι αυτός ο μοναδικός Αντίχριστος, ο οποίος κατά παραχώρηση Θεού θα λάβει εξουσία επί του κόσμου και των κατοίκων του για τριάμισι χρόνια. Πρέπει όλοι μας να θυμόμαστε ότι ζούμε ακόμη σε καιρό σωτηρίας, σε καιρό χάριτος, όπου ο Σωτήρας του κόσμου Χριστός είναι έτοιμος να δεχτεί και να σώσει οποιονδήποτε αμαρτωλό, που ύψωσε αναστεναγμό προς τον Θεό για τη σωτηρία του.

(συνεχίζεται) Πηγή

Δείτε σχετικά:

1). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Β΄ Αποσπάσματα)

2). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Γ΄ Αποσπάσματα)