«Αἰνέσατε συμφώνως, οἱ λαοὶ καὶ τὰ ἔθνη· ὁ γὰρ Βασιλεὺς τῶν Ἀγγέλων, ἐπέβη νῦν τῷ πώλῳ»
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Σήμερα, ἡμέρα μνήμης τῆς ἔνδοξης εἰσόδου τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ στὰ Ἰεροσόλυμα μετὰ βαΐων καὶ κλάδων, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καλεῖ τὸν κάθε εὐσεβὴ καὶ φιλόθεο σὲ πανήγυρη καὶ ἰδιαίτερη δοξολογία τοῦ Θεοῦ.
Μποροῦμε, ὅμως, νὰ αἰσθανθοῦμε τὸ γιατί;
Ἄν ὄχι, ἀρκεῖ νὰ σχηματίσουμε στὸ μυαλό μας τὴν εἰκόνα τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος.
Ὅπως ψάλλει καὶ ὁ ὑμνωδός, «ὁ γὰρ Βασιλεὺς τῶν Ἀγγέλων, ἐπέβη νῦν τῷ πώλῳ»∙ ὁ Βασιλεὺς τοῦ σύμπαντος κόσμου, τῶν ἐπιγείων καὶ τῶν ἐπουρανίων, κάθισε πάνω σὲ ἕνα ταπεινὸ γαϊδουράκι καὶ εἰσῆλθε μὲ πραότητα στὴν Ἰερουσαλήμ γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὸ σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας περὶ τῆς σωτηρίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Πόσο παράδοξο τὸ θέαμα… Πορεύεται τὸν καθορισμένο δρόμο γιὰ νὰ σώσει τὸν κόσμο, ὅχι πάνω σὲ ἄρματα μάχης, ἀλλὰ πάνω σὲ εὐτελὲς πουλάρι. Δὲν Τὸν συνοδεύουν στρατιῶτες, μονάχα οἱ λιγοστοὶ φίλοι καὶ μαθητές Του. Ὅπλα δὲν κρατᾶ, γιατὶ δικά Του ὅπλα εἶναι ἡ ὑπερβολικὴ ἀγάπη καὶ ἡ ἀνιδιοτελὴς συγχωρητικότητα. Αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός μας. Μὲ αὐτὰ μέλλει νὰ νικήσει. Αὐτὸ τὸ ὑπόδειγμα μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑμνήσουμε.
Ὁ Κύριος τῶν Κυριευόντων σήμερα, γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, μᾶς διδάσκει τὴν ταπείνωση, τὴν ἀρετὴ αὐτὴ ποὺ δυστυχῶς γιὰ τοὺς περισσοτέρους εἶναι ἄγνωστη. Καθὼς πορεύεται πρὸς τὴν Ἁγία Γῆ, ὁ ὄχλος σὲ πανηγυρικὴ διάθεση, ἔχοντας λάβει ἀποκάλυψη ἀπὸ τὸν Θεὸ, φωνάζει «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ἄλλοι κρατοῦν στὰ χέρια τὰ βάια τῶν φονίκων. Ἄλλοι στρώνουν τὰ ἰμάτια τους στὴν ὁδὸ γιὰ νὰ διαβεῖ ὁ Ἐρχόμενος, ὁ πάντοτε Ἐρχόμενος καὶ ἔτοιμος νὰ θυσιασθεῖ γιὰ ἐκείνους ποὺ θέλουν τὴν σωτηρία τους. Πράγματι, ἔνδοξη εἴσοδος!
Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν δόξα ποὺ γιὰ μόνη φορὰ λαμβάνει ἐπὶ γῆς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ὄντας ἀνάμεσά τους, δέος μᾶς προκαλεῖ τὸ ὅτι ἐπέλεξε τὸ γαϊδουράκι γιὰ ὄχημά Του. Τὸ ζῶο, τὸ καταφρονημένο γιὰ τοὺς πολλούς, ἔγινε ἄρμα τοῦ Θεοῦ μας. Δὲν εἶναι τυχαῖο. Ὁ Χριστὸς «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν», καθὼς ἀναπαύεται στοὺς ταπεινούς.
Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν δόξα, δὲν ὑπάρχει σὲ Αὐτὸν οὔτε ἴχνος ἔπαρσης καὶ αὐτὸ γιατὶ παραμένει ἀφοσιωμένος στὸν στόχο Του. Δὲν εἰσέρχεται στὴν Ἰερουσαλὴμ γιὰ νὰ κάνει ἐπίδειξη. Οἱ ἔπαινοι τοῦ ὄχλου δὲν Τον ἀγγίζουν, διότι δὲν ἦρθε στὴν γῆ γιὰ νὰ δοξασθεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Μπαίνει στὰ Ἰεροσόλυμα γιὰ νὰ δικαστεῖ, νὰ ἐμπτυσθεῖ, νὰ ἐμπαιχθεῖ, νὰ μαστιγωθεῖ, νὰ σταυρωθεῖ καί, τελικά, νὰ ἀναστηθεῖ καὶ νὰ χαρίσει στὸν κόσμο τὴν αἰώνια ζωή. Γνωρίζει ὅτι κάποιοι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ σήμερα φωνάζουν τὸ «Ὡσαννά» σὲ λίγες μέρες θὰ κράζουν τὸ «Σταυρωθήτω».
Αὐτὴ ἡ ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ ἀποτελεῖ διαχρονικὸ φαινόμενο καὶ ἔχει ὡς ρίζα ἕνα κακὸ ποὺ μέχρι καὶ τὸν Θεὸ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει στὸν Σταυρό. Αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα ποὺ δὲν συμβαδίζει μὲ τὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τὴν μιὰ μέρα, γιὰ τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, ἕνα τμῆμα τοῦ ὄχλου ὑποδέχεται τὸν Χριστὸ μὲ τὴν προσδοκία ἑνὸς ἐπίγειου βασιλιά, ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ἦρθε γιὰ νὰ τοὺς χαρίσει τὴν ἄνεση, καὶ σὲ λίγες μέρες, ὅταν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ δὲν τοὺς ἰκανοποιεῖ τὰ θελήματα, Τὸν ὁδηγοῦν μὲ τὸν αὐτὸ ἐνθουσιασμὸ ἐπάνω στὸν Σταυρό.
Αὐτό, δυστυχῶς, συμβαίνει καὶ σήμερα. Πόσοι ἐκ τῶν χριστιανῶν ἐπειδὴ δὲν γίνεται τὸ θέλημά τους, ἀκυρώνουν μὲ τὴν συμπεριφορά τους τὸν Θεό, Ἐκεῖνον ποὺ λένε ὅτι πιστεύουν; Πόσοι νομίζουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ κτῆμα τους καὶ σπεύδουν μέσα σὲ αὐτὴν νὰ δημιουργήσουν ἕναν θεό κομμένο καὶ ραμμένο στὰ μέτρα τους; Μπορεῖ νὰ εἶναι λίγοι, ἴσως καὶ πολλοί. Πρέπει, ὅμως, νὰ γνωρίζουν ὅτι οἱ πεισματικές, οἱ ἀναρχικὲς συμπεριφορές, δὲν ἀνήκουν στὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἀποτελοῦν δεῖγμα φαρισαϊσμοῦ. Οἱ Φαρισαῖοι ὅταν εἶδαν ὅτι ὁ ὄχλος μὲ τόση λαμπρότητα ὑποδέχθηκε τὸν Χριστό, ἀνησύχησαν μὴν χάσουν τὴν ἀξία τους στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων.Οἱ δῆθεν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ Τὸν ἀμφισβήτησαν, παρόλο ποὺ ἡ γραφὴ ἀποδείκνυε ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Θεός. Ἐκεῖνος, ὅμως, ἄν καὶ λυπούμενος γιὰ τὴν πώρωση τῆς καρδιᾶς τους, δὲν τοὺς εἶχε ἀνάγκη, καθώς ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων ἄκουσε τὸν ἄγγελικὸ αἶνο «Ὡσαννά, εὐλογημένος εἶ ὁ Ἐρχόμενος».
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,
Ἡ παροῦσα ἡμέρα μᾶς θέτει ἕνα σημαντικὸ δίλημμα∙ μὲ ποιὸ τμῆμα τοῦ ὄχλου θέλουμε νὰ εἴμαστε γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Χριστό; Μὲ ἐκείνους ποὺ ἀφενὸς φώναζαν τὸ «Ὡσαννά», ἀφετέρου τὸ «Σταυρωθήτω» ἤ μὲ ἐκείνους ποὺ φώναζαν τὸ «Ὡσαννά» ὡς ἔνδειξη εὐχαριστίας γιὰ Ἐκεῖνον ποὺ μὲ τὸν ἀτιμωτικό Του θάνατο νίκησε τὸν θάνατο;
Τὶς ἅγιες τοῦτες ἡμέρες τοῦ Θείου Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως, ὅταν στὴν πατρίδα μας ὑπάρχει ἀκόμα μία ξεχωριστὴ εὐλογία, ἐλεύθεροι ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὶς μικρότητες ποὺ ἐνδεχομένως νὰ μᾶς χαρακτηρίζουν, ἄς ἐκμεταλλευτοῦμε τὴν εὐκαιρία νὰ ὑποδεχθοῦμε στὴ ζωή μας τὸν Ἄρχοντα τῆς Εἰρήνης, Ἐκεῖνον ποὺ μόνο Φῶς σκόρπισε, Ἐκεῖνον ποὺ μόνο γιὰ Ἀγάπη μίλησε, ἀλλὰ ἡ ἀχαριστία τῶν διαχρονικῶν Φαρισαίων Τὸν ὁδήγησε στὸν Σταυρό. Ἐκεῖνοι ποὺ Τὸν καταδίκασαν, εὐθὺς καταδικάσθηκαν. Ἐκεῖνοι ποὺ Τὸν ἔβαλαν στὴν καρδιά τους, πλημμύρισαν ἀπὸ Ζωή. Ὁ καθένας μας εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπιλέξει.
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
