MHNYMATA ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ (Ὁμιλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Λαρίσης & Πλαταμῶνος κ.Κλήμεντος)

 

Ὁμιλία μὲ τίτλο: «Μηνύματα ἀπὸ τὴν θλιβερὴ ἐπικαιρότητα»

Ἀπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος κ. Κλήμεντα στὸν ἰσόγειο Ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λαρίσης, τὴν Κυριακή, 28-8/10-9-2023.

 Πηγή

ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΘΕΟΜΗΝΙΑ

 

Γιὰ τὴν νέα θεομηνία

Μεγάλη θλίψη καὶ ὀδύνη ἐπικρατεῖ στὴν χώρα μας ἀπὸ τὴν νέα δοκιμασία τῆς φοβερῆς κακοκαιρίας ποὺ τὴν ἔπληξε. Μετὰ τὸν παρατεταμένο καύσωνα καὶ τὶς καταστροφικὲς πυρκαγιές, ἦλθαν πρωτοφανεῖς νεροποντὲς καὶ προξένησαν καταστροφικὲς πλημμύρες. Ἰδίως ἡ Θεσσαλία μὲ τὸν πλούσιο κάμπο της μετατράπηκε σὲ μιὰ ἀπέραντη λίμνη μὲ ἀπίστευτες ζημιές.

Γιὰ τὴν Βιβλικὴ αὐτὴ καταστροφὴ ἀνυπολόγιστων διαστάσεων λέγονται καὶ γράφονται πολλά. Θεωροῦμε ὅτι δὲν εἶναι θέμα «κλιματικῆς ἀλλαγῆς», ὅπως ἀκούγεται τόσο συχνὰ τελευταία. Σίγουρα δὲν ἔγιναν ἀπαραίτητα καὶ ἀναγκαῖα ἀντι-πλημμυρικὰ ἔργα, δὲν τηρήθηκαν ὑποσχέσεις, ὅπως καὶ συνέβησαν λάθος παρεμβάσεις μὲ κτίσματα σὲ μπαζωμένα ρέματα κ.λπ.

Ἔχουμε δὲ ὡς τραγικὸ ἀποτέλεσμα νεκρούς, ἐγκλωβισμένους, ὅπως καὶ μεγάλο ἀριθμὸ ἀγνοουμένων. Πόλεις κτυπήθηκαν, ὅπως βέβαια καὶ ἡ ἀγαπημένη μας Λάρισα, χωριὰ βυθίσθηκαν, μονάδες, σπίτια, περιουσίες, παραγωγὲς καταστράφηκαν· παραμένουν ἐπίσης κίνδυνοι γιὰ κατολισθήσεις καὶ ἄλλες καταστροφές. Ἀγώνας γίνεται ἀπὸ συνεργεῖα διάσωσης ὅπως καὶ ἁπλοὺς ἀνθρώπους γιὰ βοήθεια τῶν πληγέντων καὶ γιὰ καθαρισμὸ καὶ ἀποκατάσταση ἀπὸ τὰ λασπόνερα γιὰ ἐπιβίωση.

Ἐμεῖς θυμίζουμε ταπεινὰ ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεός μας –στὴν Πρόνοια τῆς Ἀγάπης Του- παραχωρεῖ παιδαγωγικὰ ὅλα αὐτά, σὰν ὑπενθύμιση γιὰ τὴν ἀποστασία τοῦ κόσμου καὶ σὰν κλήση γιὰ μετάνοια. Πρόκειται γιὰ «σημεῖα», τὰ ὁποῖα εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐκληφθοῦν ὀρθὰ καὶ νὰ ἑρμηνευθοῦν διορθωτικά. Ὅλοι ἔχουμε μερίδιο εὐθύνης, ὅπως καὶ ἄμεση ἀνάγκη πνευματικῆς ἀνακαίνισης. Ἡ ζωή μας ἐν πολλοῖς δὲν πηγαίνει καλὰ καὶ οἱ ἐπιλογές μας δὲν ἐπιφέρουν καλὰ ἀποτελέσματα. Ἡ ἐπιστροφὴ στὴν εὐθεία ὁδὸ τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὸ αἴτημα καὶ ἡ ἐγκατάλειψη τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀνομίας ἀφορᾶ ὅλους μας. Μόνον μὲ τὴν ἀληθινὴ καὶ εἰλικρινῆ Μετάνοια ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἔρχεται παράκληση καὶ παρηγορία ἀπὸ τὴν θεία Εὐσπλαγχνία.

Ἐκφράζουμε τὴν συμπαράστασή μας στοὺς πληγέντες ἀδελφούς μας, ὅπως καὶ τὸν ἔπαινό μας γιὰ τὴν ἄμεση κινητοποίηση τῶν συμπολιτῶν μας, ὑπηρεσιακῶν καὶ ἰδίως ἐθελοντῶν, ὑπὲρ βοηθείας ὅσων εἶναι σὲ ἀνάγκη. Ἡ ἐγκάρδια εὐχὴ καὶ προσευχή μας εἶναι μαζί τους.

Εἴθε ὁ ἀπολογισμὸς τῶν ζημιῶν καὶ καταστροφῶν νὰ μὴν εἶναι ἀβάστακτος. Εἴθε ἡ ἀποκατάσταση τῶν δεινῶν νὰ εἶναι σύντομη καὶ ἱκανοποιητική. Εἴθε νὰ ληφθοῦν ἄμεσα μέτρα ἀνακούφισης καὶ προστασίας, ἔστω καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀπὸ τὶς ὑπεύθυνες ἀρχές.

Ὅπως γράψαμε πρόσφατα καὶ γιὰ τὶς πυρκαγιές, ἐμεῖς σὰν πιστοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ στὸν Θεὸ στηριζόμαστε γιὰ Προστασία καὶ Ἐνίσχυση. Οἱ ἄνθρωποι συνεχῶς μᾶς ἀπογοητεύουν –ἰδίως οἱ ὑψηλὰ ἱστάμενοι- γιὰ τὴν ἐμφανῆ ἀνεπάρκειά τους καὶ γιὰ τὴν ἐν πολλοῖς λανθασμένη γραμμὴ καὶ τακτική τους. Ὁ Κύριος καὶ Θεός μας εἶναι ἡ ἐγγύηση τῆς ἀσφάλειάς μας, καὶ ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Παναγία μας, ἀποτελεῖ τὴν ἀμετάθετη καταφυγὴ καὶ ἐλπίδα μας!

Δεόμεθα τοῦ Κυρίου μας γιὰ τὴν βοήθεια καὶ ἐνίσχυση τοῦ λαοῦ μας καὶ τοῦ ποιμνίου μας καὶ ἀπευθύνουμε ἔκκληση πνευματικῆς ἀνασύνταξης καὶ ἀνασυγκρότησης ὅλων μας, ὥστε νὰ ἐγερθοῦμε καὶ νὰ σταθοῦμε στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων, χωρὶς νὰ χάνουμε τὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀγάπη μας!

Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι μετὰ πάντων ἡμῶν!

+ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμης

Λάρισα, 26-08/08-09-2023

Πηγή

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (ΣΤ΄ Αποσπάσματα)

Αγαπητέ εν Κυρίω Σ.

Χριστός ανέστη!

Σχετικά με τις νέες ταυτότητες, που περνούν από υπολογιστή, τα έχει πει όλα ο Αγιώτατος και η Σύνοδός μας.

Τα έγγραφα αυτού του είδους και με τον τρόπο που δίνονται δεν αποτελούν κίνδυνο για μας. Όμως, αναμφίβολα, αυτό είναι ένα από τα στάδια της προετοιμασίας για τον μελλοντικό τρόμο.

Σ., θυμήσου και ξεκαθάρισε μέσα σου το θέλημα του Θεού: «Υιέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» - όχι το διαβατήριο, ή το συνταξιοδοτικό συμβόλαιο, ή το εκκαθαριστικό της εφορίας, αλλά την καρδιά. Να τι πρέπει να παρακολουθούμε ακοίμητα και με όλο μας τον ζήλο: ποιον υπηρετούμε στη ζωή, πώς ζούμε.

Η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η καλοσύνη, σε κανένα κρατικό σύστημα δεν θα ξεπεραστούν. Αν όμως ο άνθρωπος ξέχασε τον Θεό και ζει από άδικο κέρδος, αν η τηλεόραση και τα διάφορα άσχημα βιντεάκια έχουν βγάλει έξω από τη ζωή (ακόμη και των κληρικών) την προσευχή και την Εκκλησία, τότε πίστεψέ με, η σφραγίδα έχει ήδη μπει σε πολλούς, ακόμη και με τις παλιές ταυτότητες. Διότι, εξαιτίας αυτής της ασχήμιας, με την οποία στουμπώνει τον εαυτό του ο σύγχρονος άνθρωπος και μάλιστα εκούσια, με αγάπη και επιθυμία, τίποτε θείο δεν μπορεί να περάσει και να μπει μέσα του. Η αντίστασή μας προς τον επικείμενο τρόμο είναι μία και μοναδική: η πίστη μας στον Θεό, η ζωή μας σύμφωνα με την πίστη. Γι' αυτό και εισέρχονται με τόση εξουσία στη ζωή, όλες αυτές οι ταραχές, οι συγχύσεις κι η αταξία: επειδή δεν υπάρχει ζωντανή πίστη, εμπιστοσύνη στον Θεό. Κι όλα αυτά τα καμώματα του εχθρού διώχνουν τη γαλήνη του νου και την αγαθή ελπίδα. Να ζεις ήσυχα, να προσεύχεσαι στον Θεό και να Τον εμπιστεύεσαι.

Δεν ξέρει άραγε ο Θεός πώς να διαφυλάξει τα τέκνα Του από τη δύσκολη ώρα; Αρκεί οι καρδιές μας να είναι πιστές σε Αυτόν. Δεν πρόκειται να γράψουμε αιτήσεις για τη λήψη των αριθμών από εμάς, αλλά, αν τους προχωρήσουν χωρίς τη δική μας θέληση, δεν θα αντισταθούμε. Αφού στον καιρό μας παραλάβαμε τα διαβατήρια και ήμασταν όλοι στο κρατικό σύστημα απογραφής, όπως και τώρα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Ορίστε, κοίτα τον υπολογιστή, που τον έκαναν σκιάχτρο της εποχής μας. Μα είναι απλά ένα σιδερικό και χωρίς τον άνθρωπο είναι ένα τίποτα. Ένας άνθρωπος με τη βοήθεια αυτού του σιδερικού γέμισε τον κόσμο με λειτουργικά βιβλία κι ο άλλος με άσχημα. Τι λόγο θα δώσει ο καθένας στον Θεό; Από τον Θεό κρίνεται η θέληση του ανθρώπου. Ορίστε ποιο είναι το ζήτημα.

Όσον αφορά τον πόλεμο δεν ξέρω τίποτα, εκτός από αυτόν που κάθε άνθρωπος διεξάγει καθημερινά. Χρειάζεται να προσευχόμαστε, αυτό είναι το σχολείο της προσευχής. Αυτό δεν σου το εξηγώ θεωρητικά. Την προσευχή καλύτερα απ' όλους τη διδάσκει η σκληρή ζωή. Στη φυλακή είχα αληθινή προσευχή, κι αυτό γιατί κάθε μέρα ήμουν στο χείλος του θανάτου. Είναι αδύνατο να επαναλάβω τέτοια προσευχή τώρα, στις μέρες της ευημερίας, αν και η πείρα της προσευχής και της ζωντανής πίστης, που αποκτήθηκε εκεί, διατηρείται για όλη τη ζωή. Το θέμα, Σ., δεν είναι η ποσότητα, το θέμα είναι η ζωντανή στροφή προς τον ζώντα Θεό.

Πίστη σημαίνει αν είσαι πεπεισμένος ότι ο Θεός είναι πιο κοντά σου, απ' ό,τι ο οποιοσδήποτε από τους πιο οικείους σου, ότι ακούει όχι τον ψίθυρο των χειλέων σου, αλλά τον προσευχητικό χτύπο της καρδιάς σου, και ότι γνωρίζει με τι είναι γεμάτη η καρδιά σου την ώρα που του απευθύνεσαι. Είσαι άνθρωπος οικογενειάρχης και για κάθε μέλος της οικογένειας έχεις ευθύνη ενώπιον του Θεού, άρα για όλους πρέπει να πονά η καρδιά σου. Ο Θεός να σου δώσει σοφία! Άρχισε, Σ., από την εκτέλεση της εντολής του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ: «Σ., χαρά μου, απόκτησε πνεύμα ταπεινό και κοντά σου θα σωθούν όχι μόνο τα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά χιλιάδες άνθρωποι». Ορίστε, αυτά είναι όλα. Κοίτα, πώς μας διδάσκει η ζωή να ζούμε. Αν θες να είσαι ικανοποιημένος και ευτυχής, ζήσε εν Θεώ. Χωρίς Θεό ευτυχία δεν υπάρχει.

Αληθώς ανέστη ο Χριστός!

***

Αγαπητέ πάτερ Λ.! 

Οι χριστιανικές συγκεντρώσεις που ωρύονται περί παγκοσμιοποίησης έχουν πια εγκαταλειφθεί φανερά από το χριστιανικό πνεύμα. Όμως ο άγιος Ιγνάτιος προειδοποιούσε· αισθανόταν ότι το πνεύμα του Θεού εγκαταλείπει, με ανεπαίσθητο τρόπο, το ανάστατο πλήθος των θορυβοποιών μέσα στην Εκκλησία.

Πηγή

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Ε΄ Αποσπάσματα)

Σεβασμιώτατε, αγαπητέ Δέσποτα!

Ευλογείτε! Ευχαριστώ για την αγαθή μνήμη. Το γράμμα σας το έλαβα και με τον ίδιο πατέρα Ι. στέλνω απάντηση. Ο καιρός, στον οποίο μας έφερε ο Κύριος να ζήσουμε, είναι ταραχωδέστατος – σύγχυση, ταραχή και αταξία συγκλονίζουν το ακλόνητο, αλλά αυτό ακόμη δεν είναι το τέλος. Μπροστά υπάρχουν ακόμη πιο δύσκολοι καιροί.

Η Εκκλησία, κατά την υπόσχεση του Σωτήρος, θα ζει και θα επιτελεί τη μεγάλη και σωτηριώδη διακονία της μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του κόσμου και γι' αυτό η φωνή της Εκκλησίας μέσω της ορθής, κατά τους κανόνες, ιεραρχίας είναι η φωνή του Θεού.

Στην Εκκλησία έχουμε πίστη στη φωνή της Εκκλησίας, όχι σε έναν άνθρωπο, έστω ενάρετο, ούτε σε μια ομάδα προσώπων ομονοούντων, ούτε σε όνειρα ή σε οράματα. Η Εκκλησία δεν μπορεί να κρυφτεί στο υπόγειο, καθώς τότε θα σταματήσει να είναι για τον λαό όσα πρέπει να είναι. Γι' αυτό πρέπει να περιμένουμε την απόφαση του Αγιωτάτου και μόνο τότε να προσανατολίσουμε τον λαό. Διότι αλλιώς μπορεί να πέσουμε σε αμάρτημα φοβερό κατά της Εκκλησίας: άθελά μας οργανώνουμε σχίσμα.

Δεν μπορούμε, δεν έχουμε δικαίωμα να πάρουμε πάνω μας ό,τι δεν μας έχει δοθεί από τον Θεό. Αυτό επιτάσσει το κατά Θεόν φρόνημα. Αν όμως αρχίσουμε να σκεφτόμαστε κατ' άνθρωπον, τότε θα είμαστε εντελώς αναπολόγητοι.

Ο Θεός βλέπει την καρδιά του ανθρώπου και η ζωή του καθενός είναι καθαρή απεικόνιση του τι γίνεται στην καρδιά του. Το σημείο του σταυρού είναι η μοναδική σφραγίδα που έχει πάνω μας πνευματική δύναμη. Ο σταυρός μας, η πάλη με την αμαρτία, οι ασθένειες, η συμπάθεια, η συμπόνια προς τον πλησίον, η ζωή κατά Θεόν - όλα αυτά μαρτυρούν ότι φέρουμε πάνω μας τη σφραγίδα του Θεού. Τι είναι η τεχνολογία, οι υπολογιστές, η επιθυμία των ανθρώπων (ακόμα και του εχθρού) να μας υποδουλώσουν στην επιρροή τους, στη σφραγίδα τους; Ένα τίποτα είναι συγκριτικά με τη μεγάλη σφραγίδα, που μας έδωσε ο Σωτήρας προς σωτηρία.

Πού είναι η πίστη μας στη σωτηριώδη μας σφραγίδα; Μυστικά από εμάς μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά αυτό δεν θα έχει καμία δύναμη και αξία: ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός και ο εχθρός εκούσια θέλει να τον υπηρετεί η ψυχή μας. Εμείς επιλέγουμε τον δρόμο εκούσια, με αγάπη και επιθυμία.

Να τι απλό παράδειγμα θα κοιτάξουμε: Ένας άνθρωπος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με την ελπίδα να σηκωθεί από την κλίνη της ασθενείας, αλλά εκεί του κάνουν θανατηφόρα ένεση αντί της θεραπευτικής. Θα παρουσιαστούν στον Θεό τόσο ο κεκοιμημένος όσο και αυτός που τον βοήθησε να πεθάνει. Πώς θα κριθούν; Πόσοι διάκονοι του Θεού πέθαναν στα δύσκολα χρόνια με βίαιο απαγχονισμό και όλοι λογίζονται ως μάρτυρες, ενώ οι αυτόχειρες καταστρέφονται στην αιωνιότητα; Να που το ίδιο συμβαίνει καθημερινά στη ζωή.

Κάποιοι θα ζήσουν μέχρι αυτή την ανοιχτή επιλογή: ή πίστη ή ψωμί. Αλλά η επιλογή του δρόμου της ζωής (ή πίσω από τον Θεό ή κατά του Θεού) γίνεται στη ζωή κάθε ανθρώπου και πριν και τώρα και μέχρι το τέλος των ημερών της ζωής. Μόνο που στη ζυγαριά δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά κι αυτός ο καιρός θα έρθει. Πότε; Κύριος οίδε! Όσο περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν τη ζωή κατά του Θεού, τόσο γρηγορότερα πλησιάζει η τελική επιλογή. Η γη θα σταματήσει να γεννά ψωμί, λόγω της κακίας όσων ζουν πάνω της. Όλη η φύση βοά προς τον Θεό για τις ανθρώπινες ανομίες. Ο αγρός της ζωής θα γεμίσει αγκάθια και χορτάρια, αλλά εμείς είμαστε εργάτες σε αυτό τον αγρό, εργάτες στο χωράφι του Θεού.

Το πνεύμα του Θεού πρέπει να φυλάξουμε, αυτό είναι χαρά, ειρήνη, αγάπη, εγκράτεια κ.λπ., εν Θεώ και κατά Θεόν. Μόνο αυτό θα μείνει ανέγγιχτο από την τελική φωτιά και μόνο αυτό θα μαρτυρά για την επιλογή της καρδιάς μας, ενώ οι ταυτότητες, τα διαβατήρια, οι αριθμοί, οι σφραγίδες θα καούν όλα και δεν θ' αφήσουν ίχνος.

Ναι, αναμφίβολα ο κόσμος σε τελική ταχύτητα τρέχει προς το τρομερό κριτήριο. Η μάχη είναι ορατή και οφθαλμοφανής, όμως είναι μάχη για την ψυχή και όχι για κάτι άλλο. Και χωρίς τη δική μας συμμετοχή, όλα αυτά συμβαίνουν και τώρα - πόσω μάλλον στο τελικό στάδιο, όταν θα πρέπει να δώσουμε απάντηση στο «πώς πιστεύουμε;».

Δικό μας καθήκον είναι να διαφυλάξουμε την Εκκλησία από το σχίσμα και τις αιρέσεις.

***

 

Αγαπητή εν Κυρίω Μ. Π.

Στο άγιο Ευαγγέλιο υπάρχει μια σχετική απάντηση του Σωτήρα σε μια ερώτηση, που επιχειρούσε να Τον «πειράξει»: «Ἀπόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ».

Το διαβατήριο κι οι ταυτότητες είναι κάτι ανθρώπινα, ο Θεός χρειάζεται μόνο την καρδιά μας. Αν ζούμε στην κοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, πρέπει να υποτασσόμαστε στους νόμους της κοινωνίας. Πάρτε και το διαβατήριο και τη σύνταξη – είναι η φροντίδα του Κυρίου για σας, για να έχετε υποστήριξη στα γηρατειά σας.

 

***

 

Δούλη του Θεού Β.!

Να που την αμαρτία κανείς δεν τη φοβάται πρωτίστως αυτοί που σπέρνουν φόβους και ταραχή στις ψυχές των απλών ανθρώπων. Μα τι σχέση έχει το διαβατήριο με τη σωτηρία;

Επιπλέον, λάβετε υπόψη σας και το εξής: στο παλιό διαβατήριο απεικονιζόταν το μασωνικό σύμβολο και το είχαν όλοι – και οι απλοί και οι ψευδόσοφοι, Τώρα στο διαβατήριο απεικονίζεται ο άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος, αλλά μας συμβουλεύουν να μην το πάρουμε, σκορπίζοντας παντού ταραχή.

Ένα θα σας πω: μόνο την αμαρτία πρέπει να φοβάστε, τα έγγραφα είναι δουλειά του κράτους, αφού ζούμε στη γη. Ο Κύριος από εμάς περιμένει ορθή πίστη από την ψυχή, αλήθεια από τη γλώσσα και ακεραιότητα από το σώμα. Να σώζεστε.

***

Αγαπητέ εν Κυρίω Α.!

Το αίτημα για προσευχή θα το εκπληρώσω.

Τι να περιμένουμε τους έσχατους καιρούς, αφού η δική μας έσχατη ημέρα θα έρθει νωρίτερα. Γι' αυτό να ζείτε κατά τον λόγο των αγίων Πατέρων, ενθυμούμενος τη δική σας έσχατη ημέρα. Τότε και το κάπνισμα θα κόψετε και τη σκέψη του ποτού θα διώξετε, αν πράγματι φοβάστε τους έσχατους καιρούς. Γιατί όλο φλυαρία είναι όλοι, αλλά στην πράξη δεν υπάρχει ίχνος φόβου Θεού. Ορίστε, φοβόμαστε τον εχθρό και τη σφραγίδα του, αλλά οι ίδιοι τον υπηρετούμε με ζήλο.

Ο Θεός να σας δώσει σοφία και να στερεώσει μέσα σας τη μνήμη θανάτου, τον φόβο του Θεού και την ενθύμηση της μετά τον τάφο ζωής.

(συνεχίζεται)

Πηγή

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Δ΄ Αποσπάσματα)

 

  Αγαπητέ εν Κυρίω Ν.!

Ο άνθρωπος, σε όποια εποχή και να ζει, θέλει δεν θέλει, κάνει την επιλογή που καθορίζει το μέλλον του στην αιωνιότητα. Αυτό έχει παραχωρηθεί από τον Θεό και δεν γίνεται να το σταματήσει ούτε το πιο παντοδύναμο χέρι, ούτε η πιο μαζική διαμαρτυρία. Ό,τι όρισε ο Θεός θα εκπληρωθεί χωρίς αμφιβολία. Όμως πότε, πώς; Αυτό δεν μας έχει δοθεί να το γνωρίζουμε και η Γραφή μάς αποτρέπει από την επιθυμία να το μάθουμε. Διότι το έχει θέσει ο Κύριος υπό τη δική Του εξουσία.

Ή μήπως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δεν ύψωσε την αρχιερατική Του προσευχή για όλες τις εποχές και για όλους τους πιστούς χριστιανούς; Διαβάστε προσεκτικά το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. 17. Εκεί βρίσκεται η απάντηση σε όλες τις συγχύσεις μας, που δεν είναι κάτι άλλο παρά αμφιβολίες και ταλαντεύσεις της πίστης. Προσέξτε ιδιαιτέρως τα λόγια: «οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτούς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ ̓ ἵνα τηρήσῃς αὐτούς ἐκ τοῦ πονηροῦ...». Όλη μας η θεία Λατρεία, όλη η Αγία Γραφή μιλούν για το ανίκητο όπλο της πίστης.

«Επί τόν Κύριον ὁ ἐσχηκώς ἐλπίδα, οὐ δείσει τότε, ὅτε πυρί τά πάντα κρινεῖ καί κολάσει» (Αντίφωνο β', Αναβαθμοί πλ. Δ' ήχου). Βέβαια, «οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δέ τηρεῖν εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους...» (Β' Πέτρ. 2,9).

Τώρα όμως κανείς δεν μιλά για τον Κύριο, κανείς δεν μιλά για την παντοδυναμία Του, το έλεος, την αγάπη. Μόνο ένα πράγμα ακούγεται τώρα, ότι ο εχθρός εξαπατά κι αν δεν μας εξαπατήσει σήμερα, θα μας εξαπατήσει αύριο. Μα δεν σας προκύπτει το ερώτημα: γιατί, όταν πάνω σε όλα τα τρόφιμα και τα αντικείμενα πρώτης ανάγκης έβαζαν τον ραβδωτό κώδικα με τα τρία εξάρια, γύρω υπήρχε κοινή σιωπή; Όλα όσα πωλούνται στην αγορά δεν τα κατάπιαμε και δεν τα μασάμε ακόμη; Και τους ραβδωτούς κώδικες τους έβγαλαν από το χαρτί της εφορίας και δεν χρειάζεται να γράψουμε δήλωση, αλλά ο θόρυβος ακόμη εξακολουθεί, δεν έχει τέλος, και το ψέμα πλέκει ψέμα, και οι άνθρωποι που έχουν απλή ψυχή, τρέχουν μακριά από την Εκκλησία με σύγχυση και τρόμου τρέχουν μακριά από τη σωτήρια κιβωτό που έχει τιμονιέρη τον ίδιο τον Κύριο. Ορίστε τι κλίμακας πλάνη σχεδίασε και υλοποιεί τώρα ο εχθρός.

Όσο για τους ραβδωτούς κώδικες: αν την παρούσα στιγμή τους κοιτάξουμε από την άποψη του πιστού ανθρώπου, τι να πούμε; Για τον άπιστο δεν είναι τρομακτικοί, διότι η άγνοια καθαυτή είναι η σφραγίδα της επικείμενης απωλείας, για την οποία ο άνθρωπος δεν σκέφτεται, αλλά και τον πιστό επίσης αυτά τα τρία εξάρια δεν τον απειλούν ακόμη, αφού στα χέρια μας, στην καρδιά μας και στον νου υπάρχει ακόμη ενεργή η θεία σφραγίδα: το σημείο του σταυρού, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος καν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτούς βλάψη.

Οἱ τῷ Σταυρῷ τειχιζόμενοι, τῷ ἐχθρῷ ἀντιτασσόμεθα, μή δειλιώντες τάς αὐτοῦ μεθοδείας καὶ ἐνέδρας Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου (όχι μόνο κατά των τριών εξαριών, αλλά κατά του ίδιου του διαβόλου) τον Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γάρ και τρέμει, μή φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τήν δύναμιν, ὅτι νεκρούς ἀνιστῆ και θάνατον κατήργησε...

Όμως αυτό ισχύει αν έχουμε πίστη στον Θεό και ελπίδα αταλάντευτη. Χωρίς πίστη όλα είναι τρομακτικά και την ίδια τη ζωή δεν αξίζει να τη ζει κανείς.

Μήπως είναι τάχα η κληρονομιά της Εκκλησίας, η θεία Λατρεία, μια σύλληψη μόνο για δακρύβρεχτα συναισθήματα; Όχι, όχι κι όχι! Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ισχυρός και πιο κοφτερός από κάθε σπαθί δίστομο... Ο άγιος Φιλάρετος (Ντροζντώφ) έλεγε ότι ακόμα και στο προφανές δεν θα πιστέψει, αν αυτό αντιτίθεται στη Γραφή. Να η δύναμη της πίστης!

Αγαπητέ Ν., ζήστε με πίστη. Να εργάζεστε στη δουλειά σας και να την κάνετε σαν υπακοή στον Θεό. Δεν είναι για όλους το να τρέχουν στην εκκλησία με τη σφουγγαρίστρα. Δεν θα γίνουν όλοι λειτουργοί στο Ιερό Βήμα, αλλά όσοι κληθούν από τον Θεό κι έχουν αγάπη στον αγώνα, διότι αυτή η διακονία είναι μαρτυρική.

Οι άνθρωποι χρειάζονται και μηχανικούς και γιατρούς και δασκάλους και όλοι είναι αναγκαίοι. Δεν υπάρχουν περιττοί άνθρωποι στον κόσμο. Σημασία δεν έχει τι κάνουμε, αλλά πώς το κάνουμε και στο όνομα ποίου. Σε αυτό βρίσκεται η σωτηρία. Όλα, όσα δεν συμφωνούν με την πίστη, είναι αμαρτία.

Συγχωρήστε με μεγαλόψυχα. Είμαι πια πολύ γέρος και ζω με παλιές αντιλήψεις και για την πίστη και για τη σωτηρία. Αλλά τις έβαλαν μέσα μου αυτές τις αντιλήψεις άνδρες του Θεού, άνδρες άγιοι, που συναριθμούνται πια στον χορό των Ρώσων νεομαρτύρων. Ορίστε, αυτό μου είναι αρκετό σε όλη μου τη μακρόχρονη ζωή.

Ζητώ τις άγιες ευχές σας για την αδυναμία μου.

 

                                                                           ***

Αγαπητέ π. Ν.

Παραθέτετε ένα πολύ καλό χωρίο του Θεοδώρου του Στουδίτου. Μας λέει λοιπόν, ότι όλοι οι άνθρωποι, σε όλες τις εποχές, κάνουν μια επιλογή στη ζωή τους: να προχωρήσουν από τη στενή οδό ή την ευρεία.

Στον Θεό δεν μπορεί να υπάρξει αδικία: όσοι έζησαν πριν την εμφάνιση αυτής της νέας τεχνολογίας και του συστήματος καταγραφής, θα σωθούν τάχα, ενώ οι μεταγενέστεροι θα χαθούν απαξ άπαντες, απλά και μόνο επειδή ζουν σ' αυτή την εποχή της Αποκαλύψεως.

Το πιο φοβερό πράγμα, που κρύβεται μέσα σ' όλα αυτά, είναι αυτή η ταραχή και η σύγχυση, που χτυπά τους πιστούς. Δεν έχουμε πια πίστη στη φωνή της Εκκλησίας. Όμως η Εκκλησία έχει νου συνοδικό. Η Σύνοδος προσευχήθηκε, εξέτασε το θέμα από όλες τις πλευρές και εκφράστηκε – αυτή είναι η φωνή της Εκκλησίας. Όμως εμείς, μη έχοντας πίστη, δεν δείχνουμε εμπιστοσύνη και ακούμε ιδιώτες, οι οποίοι ακόμα και πνευματοφόροι αν είναι, δεν παύουν να είναι άνθρωποι, άρα όχι προφυλαγμένοι από λάθη.

Υ.Γ. Προς το παρόν σε κανένα ερωτηματολόγιο δεν τίθεται ζήτημα για την πίστη μας και την ελπίδα.

 

***

Αγαπητή εν Κυρίω Μ.!

Η σφραγίδα του Αντιχρίστου θα εμφανιστεί, όταν αυτός θα κυριαρχήσει και θα λάβει την εξουσία και θα είναι ο ένας και μοναδικός κυβερνήτης στη γη τώρα όμως κάθε κράτος έχει τη δική του κεφαλή.

Γι' αυτό μην πανικοβάλλεστε πρόωρα, αλλά να φοβάστε τώρα τα αμαρτήματα, που διανοίγουν και στρώνουν τον δρόμο στον μελλοντικό Αντίχριστο. 

 (συνεχίζεται)

Πηγή

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Γ΄ Αποσπάσματα)

 

Αγαπητή εν Κυρίω Λ.

Πράγματι, θα σας πω ότι πρέπει να εμμένουμε στην ευλογία της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, διότι στην Εκκλησία υπάρχει νους συνοδικός. Όμως, αν κάποιος έχει τη δυνατότητα προς το παρόν να μην πάρει τις κάρτες, τότε μην τις πάρετε.

Αλλά δεν ξέρω πώς θα έχει ήσυχη την καρδιά του εκείνο το μέλος μιας οικογένειας που, μόνος αυτός, θα είναι «δίκαιος» (δεν θα έχει πάρει την κάρτα), αλλά συνάμα τρώει το ψωμί, που έχει πάρει με αυτή την κάρτα ένα άλλο αγαπημένο μέλος της οικογένειας (το οποίο και παραδίδεται στην απώλεια).

Όμως πιστεύω ότι δεν θα δοκιμάσει ο Κύριος τους αγαπώντας Αυτόν και τους πιστούς σε Αυτόν υπεράνω του μέτρου των δυνάμεών τους.

Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον Κύριο. Πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.

 

***

Αγαπητέ εν Κυρίω Β.!

Προς απάντηση της επιστολής σας, θα σας ρωτήσω: «Σε τι είναι χειρότερο ή καλύτερο το έγγραφο που λάβατε, από το διαβατήριο που έχουμε όλοι μας μέχρι τώρα;». Μηχανική απάρνηση του Θεού, χωρίς διακρίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει. Μόνο η προσωπική μας στάση προς τον Θεό μπορεί να μας σώσει ή να μας καταστρέψει. Όμως εσάς κανείς δεν σας ρώτησε για την πίστη σας.

Ο Θεός να σας δώσει σοφία.

 

***

Αγαπητέ π. Σ.!

Στην εκστρατεία που προτείνετε, δεν θα συμμετάσχω. Μου το απαγορεύει το ίδιο το πνεύμα αυτής της δράσης: είναι από κείνες που έχουν πολύ εγωισμό, θόρυβο και ελπίδα στον άνθρωπο, όχι στον Θεό, και συνοδεύονται επίσης με φιλόψογη στάση προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας, πράγμα που ξεχειλίζει στις εκφράσεις σας.

Η επιστολή που τόσο δεν σας άρεσε, δεν είναι παραχάραξη γραμμένη από μένα προς ιδιώτη, έλαβε ευρύτερη δημοσιότητα ανεξάρτητα από μένα, κατά το θέλημα του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι έτσι έπρεπε να γίνει.

Συγχωρήστε με μεγαλόψυχα, οι μέθοδοι που προτείνετε δεν μου ταιριάζουν στο πνεύμα.

 

***

Το κρατικό πρόβλημα για τους ατομικούς αριθμούς των φορολογουμένων, τάραξε τον πνευματικό κόσμο και συνέβαλε σ' αυτό κι ο εχθρός του Θεού, με τις ψευδείς φήμες περί εισαγωγής των τριών εξαριών στο ΑΦΜ. Όμως όλη αυτή η ταραχή μας ελέγχει, διότι αποκάλυψε ότι απουσιάζει από τους χριστιανούς η πίστη στον Θεό και η εμπιστοσύνη στη Μητέρα Εκκλησία...

Όμως ο εχθρός επιδίωκε αυτόν ακριβώς τον στόχο και κανέναν άλλο, αγαπητοί μου, εισάγοντας τον αριθμό «666» στον ραβδωτό κώδικα. Αλλά με τι ευκολία και πόσο ανώδυνα αφαιρέθηκε αυτός ο μοιραίος αριθμός, αφού είχε κάνει πια το έργο του! Τον αριθμό τον αφαίρεσαν, την αίτηση για τη λήψη των αριθμών την εξαίρεσαν, αλλά η ταραχή και το σχίσμα μέσα στην Εκκλησία συνεχίζουν να βαθαίνουν.

Οι συζητήσεις για τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, για την έλλειψη χάρης της Εκκλησίας μας, για το κοντινό τέλος του κόσμου εξάπτουν τα μυαλά. Οι σχισματικές διαθέσεις και οι λόγοι κατά της Ιεραρχίας της Εκκλησίας ηχούν πια και από τους άμβωνες των εκκλησιών.

 

***

Τώρα μιλάνε μόνο για τον αριθμό 666, ως σφραγίδα του Αντιχρίστου. Μήπως όμως έχει ήδη λάβει εξουσία στον κόσμο; Έχουν μήπως σβήσει τα κρατικά σύνορα και χαϊδεύουν την ακοή μας με νανουρίσματα για ειρήνη και ασφάλεια;... Μήπως ο Αντίχριστος βασιλεύει, αναγνωρισμένος από όλους ως παγκόσμιος κυβερνήτης, διεκδικώντας έτσι δικαιωματικά τη σφραγίδα του;

 

***

Η Εκκλησία μας έχει ήδη τον δικό της ΑΦΜ, λένε, και δεν πρέπει πια να πηγαίνετε σ' αυτή. Κι έτσι, η γιαγιά, που σε όλη της τη ζωή, ακόμα και στους πιο δύσκολους καιρούς, διαφύλαξε την πίστη στον Χριστό και την Εκκλησία, βρίσκεται τώρα, στα στερνά της, να εκπίπτει από τη σωτήρια κιβωτό της Εκκλησίας.

Ποιος θα δώσει λόγο ενώπιον του Θεού για τον σκανδαλισμό αυτών των ελαχίστων, που σκόνταψαν από αφέλεια στο... ΑΦΜ, δηλαδή σε κάτι άσχετο προς την πνευματική ζωή;

Ορίστε, δείτε πώς ελέγχεται τώρα η πίστη μας, η λογική της, η πνευματικότητά της!

 

***

Τα τέκνα της Εκκλησίας θα έπρεπε να είναι πιο φιλύποπτα, βλέποντας τους “μαχητές της ελευθερίας'' να χρησιμοποιούν (λαχταρώντας να πετύχουν τον στόχο τους) τη συκοφαντία, τη μέθοδο του πατέρα του ψεύδους, του διαβόλου.

Από την έναρξη αυτής της ταραχής είχα γράψει πολλές προσωπικές επιστολές σχετικά με τον ΑΦΜ.

Να που μία από αυτές, δημοσιοποιήθηκε στο ευρύ κοινό, με το θέλημα του Θεού, από τη μονή Σρετένσκι, μέσω ίντερνετ. Όμως χαρακτήρισαν την επιστολή εκείνη προϊόν πλαστογράφησης. Υπογράφω λοιπόν και σήμερα, ξανά και ξανά, αυτή την επιστολή. Σ' αυτήν ακριβώς ακούγεται η άποψή μου για όλα τα τεκταινό μενα, και όχι σε εκείνη που δημοσίευσαν ανωνύμως άγνωστοι συκοφάντες, στην εφημερίδα «Ρωσικός κήρυξ» (Νο 46-48, έτος 2000), χώνοντας μέσα σε αυτή τη δική τους γνώμη με το δικό μου όνομα.

Τώρα μάλιστα, που ανακατεύουν και το όνομά μου στη συκοφαντία τους, είμαι υποχρεωμένος να πω σε όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτή την ψύχωση: Να φοβάστε τη διαίρεση και το σκάνδαλο μέσα στην Εκκλησία! Να φοβάστε μην εκπέσετε από τη Μητέρα Εκκλησία – αυτή και μόνο συγκρατεί σήμερα τη λάβα του αντιχριστιανικού ξεσπάσματος στον κόσμο! Να φοβάστε να κρίνετε την εκκλησιαστική Ιεραρχία, διότι αυτό είναι απώλεια και χωρίς τη σφραγίδα του Αντιχρίστου. Να φοβάστε την αμαρτία!

Εμείς θα φύγουμε από τη ζωή, πολύ πριν εμφανιστεί αυτός ο τρόμος που έχει κυριεύσει τώρα τους πάντες. Όμως, αν εκπέσουμε από την Εκκλησία, κληρονομούμε ακριβώς αυτό που τόσο φοβόμαστε.

Ας αποτυπώσουμε στις πλάκες της καρδιάς και του νου μας τη βάση της ένωσής μας με τον Θεό: Υιέ μου, δος μου στην καρδίαν. Την ψυχή και την καρδιά, που είναι πιστές στον Θεό, ο Κύριος δεν θα τις παραδώσει να τις ποδοπατήσει ο εχθρός!

Το να εξαπατηθεί ο άνθρωπος από έναν άλλο άνθρωπο, ή από τον εχθρό (με την αιωνόβια πείρα του στο ψέμα), είναι εύκολο, δεν είναι τίποτα. Με τις σύγχρονες δυνατότητες της τεχνολογίας είναι δυνατό μυστικά και φανερά να σφραγίσουν όλους τους λαούς με «αριθμούς» και με «τσιπ» και με «σφραγίδες». Όμως δεν μπορούν να βλάψουν την ανθρώπινη ψυχή, εαν δεν υπάρξει συνειδητή απάρνηση του Χριστού και συνειδητή επίσης συνειδητή προσκύνηση του εχθρού του Θεού.

 

***

Αυτές τις πνευματοφόρες και φωτοφόρες ημέρες, η σκοτεινή σκιά της πνευματικής ταραχής συγχύζει τον νου και την καρδιά των πιστών και τους στερεί όχι μόνο τη χαρά της παγκοσμίου και αιωνίου πανηγύρεως, αλλά και την ίδια την πίστη και την αγαθή ελπίδα.

Αγαπητοί μου, ποιος παραδίδει σήμερα αδιάντροπα τη διακυβέρνηση του κόσμου στις σκοτεινές δυνάμεις; Ποιος πάλι, όπως και την εποχή του Σωτήρα, πλησιάζει με την πονηρή ερώτηση: «Τί σοι δοκεῖ; ἔξεστιν δοῦναι κήνσον Καίσαρι ἤ οὔ; (Ματθ. 22,17, Μαρκ. 12,14, Λουκ. 20,22). Στη σύγχρονη γλώσσα αυτό ακούγεται έτσι: «Να δεχτούμε το νέο σύστημα φορολόγησης ή όχι;».

Η απάντηση είναι παράδοξη. Οι ίδιοι οι ορθόδοξοι πιστοί, ιερείς και λαϊκοί, ξεχνώντας την πρόνοια του Θεού, τον ίδιο τον Θεό, παραδίδουν την εξουσία του κόσμου στις σκοτεινές δυνάμεις.

Όπως τότε οι ερωτώντες τον Σωτήρα δεν ικανοποιήθηκαν με την απάντησή Του και απομακρύνθηκαν άχρι καιρού, για να εφεύρουν νέο τέχνασμα εναντίον Του, έτσι και τώρα η απάντηση του συνοδικού νου της Εκκλησίας και τα ληφθέντα από την Εκκλησία μέτρα για τον διαφωτισμό της περίστασης, δεν έγιναν δεκτά και η ταραχή κι η σύγχυση συνεχίζει να φορτίζει την κατάσταση.

(συνεχίζεται)

Πηγή

Δείτε σχετικά:

1). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Αποσπάσματα)

2). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Β΄ Αποσπάσματα)

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Β΄ Αποσπάσματα)

Οι συζητήσεις για τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, για την έλλειψη χάρης της Εκκλησίας μας, για το κοντινό τέλος του κόσμου εξάπτουν τα μυαλά. Οι σχισματικές διαθέσεις και οι λόγοι κατά της Ιεραρχίας της Εκκλησίας ηχούν πια και από τους άμβωνες των εκκλησιών. Στην ιστορία της Εκκλησίας, παρόμοιες διαθέσεις υπήρξαν πολλές, ιδιαιτέρως σε περιόδους πολιτικών ταραχών, πολέμων και «ανακατατάξεων» κάθε είδους. Ακόμη και μεγάλοι στύλοι της Εκκλησίας έκαναν λάθος.

Να πώς περιγράφει παρόμοια γεγονότα ο μέγας αθλητής της ευσεβείας, μητροπολίτης Βενιαμίν Φεντσενκώφ: «η αιτία τέτοιων φαινομένων υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή: πάντα τη σκανδαλίζει το μυστηριώδες, το ασύνηθες, το υπερφυσικό, το θαυμαστό και ιδιαιτέρως το φοβερό». Επιπλέον, εμφανίζεται ψευδής «ζήλος» για τον Θεό… Όλα αυτά είναι γνωστά στην πνευματική ζωή από παλιά. Όμως, παρόμοια κινήματα αρχίζουν να βγαίνουν προς τα έξω και κατά περιόδους, σαν τις εκρήξεις των ηφαιστείων. Συνήθως συνδέονται με κάποιες πολιτικές ταραχές, καταστροφές, πολέμους, καταπιέσεις.

Είναι απαραίτητο να παλέψουμε με αυτή την πνευματική πληγή. Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος άρχισε αυτή τη μάχη, γράφοντας ολόκληρη τη Β´ Επιστολή προς τους Θεσσαλονικείς, όπου προτρέπει να μην πιστεύουμε «ούτε πνεύμα, ούτε λόγο, ούτε επιστολή» (Β´ Θεσ. 2,2-4). 

Πώς παραδοθήκαμε στον πανικό; Πώς φανταστήκαμε πως θα χάσουμε τάχα το χριστιανικό μας όνομα, αντικαθιστώντας το με έναν αριθμό; Μήπως μπορεί ποτέ να γίνει αυτό στα μάτια του Θεού; Μήπως μπροστά στο Ποτήριο της ζωής, θα ξεχάσει κανείς τον εαυτό του και τον ουράνιο προστάτη του, που του δόθηκε την ημέρα της βάπτισής του; Ας θυμηθούμε όλους εκείνους τους κληρικούς, τους λαϊκούς χριστιανούς, που επί μακρά περίοδο της ζωής τους, έπρεπε να ξεχάσουν τα ονόματά τους, επειδή είχαν αντικατασταθεί με έναν αριθμό! Και πολλοί, μ’ αυτό τον αριθμό έφυγαν για την αιωνιότητα. Ο Θεός όμως τους δέχθηκε στις πατρικές Του αγκάλες ως ιερομάρτυρες και μάρτυρες, και λευκά νικητήρια ιμάτια κάλυψαν τις στολές της φυλακής. Δεν είχαν όνομα, αλλά ο Θεός ήταν δίπλα τους και καθοδηγούσε καθημερινά τον κάθε φυλακισμένο διά μέσου σκιάς θανάτου.

Στον Κύριο δεν υπάρχει έννοια περί ανθρώπου ως αριθμού – ο αριθμός είναι αναγκαίος μόνο στη σύγχρονη υπολογιστική τεχνολογία. Για τον Κύριο δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από τη ζωντανή ανθρώπινη ψυχή, χάριν της οποίας έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή, τον Σωτήρα Χριστό. Κι ο Σωτήρας εισήλθε στον κόσμο με την απογραφή του πληθυσμού. Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν… κι όλα υπάρχουν… και θα υπάρχουν… όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία.

Καλύτερα να σκεφτόμαστε αυτό που πραγματικά πρέπει πάντα να θυμάται ο ορθόδοξος χριστιανός: τον πάντα ορώντα οφθαλμό του Θεού, που έβλεπε πώς υφαινόταν η σάρκα μας, τον άγγελο του φωτός και τον άγγελο του σκότους, που παρακολουθούν κάθε μας βήμα, κάθε σκέψη, από τη βρεφική κούνια μέχρι την ταφόπλακα. Τα σκεφτόμαστε όμως αυτά.

Να φοβάστε τη διαίρεση και το σκάνδαλο μέσα στην Εκκλησία! Να φοβάστε μην εκπέσετε από τη Μητέρα Εκκλησία – αυτή και μόνο συγκρατεί σήμερα τη λάβα του αντιχριστιανικού ξεσπάσματος στον κόσμο! Να φοβάστε να κρίνετε την εκκλησιαστική Ιεραρχία, διότι αυτό είναι απώλεια και χωρίς τη σφραγίδα του Αντιχρίστου! 

Να φοβάστε την αμαρτία! Εμείς θα φύγουμε από τη ζωή, πολύ πριν εμφανιστεί αυτός ο τρόμος που έχει κυριεύσει τώρα τους πάντες. Όμως, αν εκπέσουμε από την Εκκλησία, κληρονομούμε ακριβώς αυτό που τόσο φοβόμαστε. 

Ας αποτυπώσουμε στις πλάκες της καρδιάς και του νου μας τη βάση της ένωσής μας με τον Θεό: Υιέ μου, δος μοι σην καρδίαν. Την ψυχή και την καρδιά, που είναι πιστές στον Θεό, ο Κύριος δεν θα τις παραδώσει να τις ποδοπατήσει ο εχθρός! Το να εξαπατηθεί ο άνθρωπος από έναν άλλο άνθρωπο, ή από τον εχθρό (με την αιωνόβια πείρα του στο ψέμα), είναι εύκολο, δεν είναι τίποτα. Με τις σύγχρονες δυνατότητες της τεχνολογίας είναι δυνατό μυστικά και φανερά να σφραγίσουν όλους τους λαούς με «αριθμούς» και με «τσιπ» και με «σφραγίδες». Όμως δεν μπορούν να βλάψουν την ανθρώπινη ψυχή, εάν δεν υπάρξει συνειδητή απάρνηση του Χριστού και επίσης συνειδητή προσκύνηση του εχθρού του Θεού. Τα ζωοποιά λόγια του Σωτήρα μας ας είναι καθοδήγηση και οδηγός μας στη θυελλώδη θάλασσα του βίου: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω» (Ιω. 14,27)∙ «πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω. 14,1).

Θα υπομείνουμε, θα κλίνουμε τα θλιμμένα κεφάλια και τις καρδιές, τις λουσμένες στα δάκρυα, μπροστά στην παντοδύναμη πρόνοια του Θεού, αλλά οι ίδιοι θα στεκόμαστε στη διατεταγμένη σε μας αλήθεια αγνά και ακλόνητα. Χάρη σε αυτούς τους λίγους, που αγόγγυστα δέχτηκαν τον σταυρό από τα χέρια του Θεού και ανέβηκαν σ’ αυτόν, επίσης αγόγγυστα, το έλεος του Θεού θα οικονομήσει τα πράγματα έτσι, που δεν μπορούμε να φανταστούμε, ούτε με τον νου ούτε με την καρδιά.

Πηγαίνουμε στην εκκλησία και θα πηγαίνουμε ως το τέλος των ημερών, ακόμη κι αν αναγκαστούμε να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στις εξωτερικές εντυπώσεις. Άνοιξε όμως το εσωτερικό σου βλέμμα και με αυτό θα δεις πώς μέσα στον ναό λαμβάνει χώρα ο θρίαμβος της Εκκλησίας των ουρανών, της θριαμβεύουσας Εκκλησίας. Κάθε άνθρωπος επιλέγει τον δικό του δρόμο και κανένας δεν είναι εγγυημένα προφυλαγμένος σ’ αυτό τον δρόμο από πτώσεις και λάθη.

Πολλά επιτρέπει ο Κύριος να υπομείνουμε τόσο από τους ίδιους μας τους εαυτούς όσο και από τους άλλους, χάριν της απόκτησης της θεοειδούς αρετής της ταπεινώσεως.

Ε, κι αν δεν μπορούμε πια να σηκώσουμε την αδυναμία των άλλων, ας σφιχτούμε πάνω στον Χριστό κι ας παραδώσουμε τον εαυτό μας κι αυτόν τον άλλο, τον πειραστή, στο θέλημα του Θεού, μέσα από την προσευχή για χάρη του και για χάρη μας.

Αγαπητή εν κυρίω Τ.Μ.!

Πολλή και κάθε είδους τεχνολογία επέτρεψε ο Κύριος στον άνθρωπο να εφεύρει και τη χρησιμοποιούσαν και πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι στη συνέχεια αναγνωρίστηκαν μέσα στην Εκκλησία ως άγιοι. Η τεχνολογία δεν τους εμπόδισε να δώσουν την καρδιά τους ολοκληρωτικά στον Θεό.

Ο υπολογιστής ανήκει στην ίδια ομάδα. Κάποιοι δημοσιεύουν στον υπολογιστή θρησκευτική γραμματεία, κι άλλοι κάνουν ασχήμιες. Χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία κάποιοι σώζονται κι άλλοι χάνονται ήδη εδώ στη γη. Επομένως, μη δειλιάζετε με φόβο εκεί που δεν υπάρχει φόβος.

Να ζείτε κατά τις εντολές του Θεού και να αποδίδετε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Και θα σωθούμε.

(συνεχίζεται)

Πηγή

Δείτε σχετικά:

1). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Αποσπάσματα)

2)."Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Γ΄ Αποσπάσματα)

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Αποσπάσματα)

 

Παραδώστε τον εαυτό σας στο θέλημα του Θεού κι από το χέρι Του να δέχεστε τα πάντα κάθε μέρα, χωρίς να κοιτάτε το μακρινό αύριο.

Ναι, ο Σωτήρας ήρθε να σώσει τους αμαρτωλούς και, όταν επλεόνασε η αμαρτία, άρχισε να υπερπερισσεύει η χάρις. Πόσοι άνθρωποι τώρα, που πια θα φαινόταν ότι έχουν τελματώσει μέσα στην άβυσσο της πιο αποκρουστικής αμαρτίας, δέχονται το σωτήριο σπρώξιμο από τον Κύριο προς αναγέννηση της ψυχής (αυτό σας το λέω από την καθημερινή μου εμπειρία ως πνευματικού). Το σπρώξιμο το δεχτήκατε, αλλά περαιτέρω πρέπει να υπάρχει η συνειδητοποίηση του θαύματος της θείας αγάπης, που μεταμορφώνει τη ζωή. Όχι υπερήφανη ματαιοδοξία για το ληφθέν δώρο, αλλά συνειδητοποίηση της δικής μας άκρας αμαρτωλότητας, της δικής μας πλήρους αδυναμίας να βγάλουμε από πάνω μας την κρούστα της λέπρας, που έχει πλήξει όλη την ύπαρξή μας, και μαζί με αυτή τη συνειδητοποίηση, άπειρη ευγνωμοσύνη στον Θεό και ελπίδα στη δύναμή Του και το έλεός Του για το μέλλον.

Γι’ αυτό «ζήσε όχι όπως θέλεις, αλλά όπως ορίζει ο Θεός». Ό,τι έχουμε είναι για το καλό μας και ό,τι δεν έχουμε επίσης είναι προς σωτηρία, διότι ο ίδιος ο Κύριος μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί στη ζωή.

Η ζωντανή πίστη θα έρθει με τις θλίψεις, όταν ο νους θα είναι αδύναμος μπροστά στις επιθέσεις της ζωής. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίες. Μετάνοια δεν έχετε, λόγω του ότι δεν προσέχετε τον εαυτό σας. Αν τον βλέπατε καθαρά, θα κλαίγατε. Είναι ωφελιμότερο για σας να στηριχτείτε στην προσευχή, ώστε να αφομοιώσετε όσα διαβάσατε. Πρέπει να έχουμε νου, που να ορά τον Θεό, αλλά ο νους μας από μόνος του είναι απατεώνας και, με τη βοήθεια του εχθρού, ακόμη και πανούργος.

Θα μας ταπεινώνουν όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και όλες οι περιστάσεις της ζωής. Όλα αυτά θα τα δεχτούμε χωρίς ταραχή, γνωρίζοντας ότι άλλος δρόμος προς τον Θεό δεν υπάρχει.

Η αταξία και η αβεβαιότητα θα μας καταδιώκουν και θα μας γονατίζουν για πολύ ακόμη. Διότι από τη θεία πρόνοια μας έλαχε να αρχίσουμε να αναστηλώνουμε όσα γκρεμίστηκαν εκ θεμελίων. Γκρεμίστηκαν όχι μόνο οι πέτρες, αλλά κυρίως οι ψυχές. Ο κόσμος ασθενεί από απιστία, αθεΐα, πλάνη και η ασθένεια αυτή δεν θεραπεύεται αμέσως.

Στον κλήρο έχουν μπει πολλοί άνθρωποι εκτός Εκκλησίας, ακόμη και άπιστοι, και κάνουν το έργο τους. Όμως μαζί μας είναι ο Θεός κι εμείς πρέπει να κάνουμε το έργο του Θεού.

Να προχωρούμε με κόπους βίας και πολλής υπομονής. Μην ορμάτε πίσω από ύψη απρόσιτα ακόμη για μας, αρχίστε από τη βία επί του εαυτού σας, με τον καθημερινό κανόνα προσευχής και το μισάωρο κάθισμα μπροστά στις εικόνες, μέσα στο ευλογημένο μισοσκόταδο του καντηλιού. Προς το παρόν δεν έχουμε όρεξη για προσευχή και αυτή δεν έρχεται μέσα στη φασαρία. Χρειάζεται, λοιπόν, να αφιερώσουμε χρόνο, ώστε όλη τη ματαιότητα της ημέρας να την αφήσουμε έξω.

Σωζόμαστε, αγαπητή μου, όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση του δικού Του μεγάλου.

Αν αύριο πρέπει να παρουσιαστώ στο κριτήριο του Θεού κι αν αύριο πρέπει να δώσω απάντηση στην ερώτηση πώς έζησα, με τι έζησα, αν έζησα κατά το πνεύμα του Θεού, τότε τι νόημα έχουν οι έγνοιες για συσσώρευση πλούτου και για οικοδομήματα; Να όμως, που τώρα κατά βάσιν μόνο αυτά σκέφτονται οι άνθρωποι, ενώ, κατά το πνεύμα του Θεού, ζουν ως μονάδες — ακόμη και μέσα στην Εκκλησία, ακόμη κι εκείνοι που διακονούν στο Ιερό Βήμα, ή και οι μοναχοί.

Κοιτάξετε μέσα σας: άραγε ο φόβος του Θεού καθοδηγεί τις σκέψεις, τις πράξεις μας; Άραγε είναι η αγάπη προς τον Θεό βάση της ύπαρξής μας;

Να, αγαπητέ, αυτή η σφραγίδα που μας βάζει καθημερινά ο τρόπος της ζωής μας, που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, στην ψυχή, στην καρδιά και τον νου, αυτή είναι που κάνει τον χρόνο έλευσης του αντιχρίστου να πλησιάζει ή να απομακρύνεται. Η δική του σφραγίδα μαρτυρεί μόνο εκείνη που έχουμε ήδη βάλει εμείς στον εαυτό μας. Χωρίς εμάς, ούτε να σωθούμε, ούτε να χαθούμε γίνεται.

Ποιος θα σβήσει αυτή τη σφραγίδα, αν την βάλαμε εμείς στον εαυτό μας εκούσια, με επιθυμία και αγάπη; Δεν είναι λοιπόν ο αντίχριστος που θα μας καταστρέψει. Ήδη πριν την έλευσή του, θα καθορίσουμε τον πνευματικό μας προσανατολισμό και θα κάνουμε επιλογή. Η σφραγίδα του αντιχρίστου θα είναι η τελευταία τελεία στη δική μας επιλογή.

Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δυο πόδια: δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω. Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα, που φοβούνται όλοι τόσο πολύ. Όμως αυτό το σφράγισμα δεν είναι εξωτερικό· ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει πια μέσα στην ψυχή. Ενώ τα διαβατήρια κι οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος. Κατά τον λόγο του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.

Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον Κύριο. Πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.

Οι άνθρωποι σώζονται και θα σώζονται ως τις τελευταίες μέρες του κόσμου – ζουν, εργάζονται, κάποιοι κατά τον νόμο του Θεού, άλλοι κατά τα στοιχεία του κόσμου τούτου. Δεν πρέπει να κάθεσαι στο παράθυρο, χωρίς να κάνεις τίποτα, περιμένοντας κάτι. Θα κατακριθείς μαζί με τους απίστους για απραξία και για το ότι δεν πολλαπλασίασες το δώρο, που σου εμπιστεύθηκε ο Θεός. Για τις νέες ταυτότητες σου έχω ήδη γράψει και δεν θα επαναλαμβάνομαι. Το σφράγισμα ακολουθεί μόνο την προσωπική απάρνηση του Θεού από τον άνθρωπο και όχι την εξαπάτηση. Η εξαπάτηση δεν έχει νόημα. Ο Κύριος χρειάζεται την αγαπώσα Αυτόν καρδία μας.

Αυτό από το οποίο ετοιμάζεστε να τρέξετε μακριά, θα σας βρει παντού. Και στα βάθη των δασών και στην πρωτεύουσα: το νέο σύστημα απογραφής μπαίνει σε εφαρμογή. Εμείς όλοι θα έπρεπε να τρέχουμε να ξεφύγουμε όχι από τους υπολογιστές (την τεχνολογία), αλλά από τις προσωπικές μας αμαρτίες. Μα όχι, εμείς τις φροντίζουμε, τις τρέφουμε μέχρις αηδίας και ζούμε απολαμβάνοντάς τις.

Η Γραφή προειδοποιεί τους ανθρώπους ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, επειδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο υπερήφανοι, αλαζόνες και φιλάργυροι, παρά φιλόθεοι. Αλλά για κίνδυνο από την τεχνολογία πουθενά δεν έχει γίνει λόγος. Το ότι θα τρέχουν από τη δύση στην ανατολή κι απ’ την ανατολή στη δύση, επίσης είναι γνωστό κι όλα αυτά θα γίνονται υπό την καθοδήγηση του εχθρού. Ο Θεός όμως είναι παντού και τα τέκνα Του θα τα βοηθήσει παντού.

Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν... κι όλα υπάρχουν... και θα υπάρχουν... όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία.

Ακόμη και μεγάλοι στύλοι της Εκκλησίας έκαναν λάθη στον προσδιορισμό των χρόνων “του τέλους του Σύμπαντος”. Για παράδειγμα, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγραφε ευθέως ότι το τέλος του κόσμου πρέπει να το περιμένουμε κοντά στο “τετρακοσιοστό” έτος. Έτσι σκεφτόταν και ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης για το “κοντινό” τέλος του κόσμου, την εποχή των διωγμών κατά των εικόνων. Γενικά, πολλοί και πολλές φορές ελκύονταν από αυτή την ιδέα. Στη Ρωσία μιλούσε γι’ αυτό ο πατήρ Αμβρόσιος της Όπτινα.

Όμως να που ζήσαμε μέχρι το 2001 και το τέλος του κόσμου δεν έχει έρθει ακόμη και η ζωή συνεχίζεται. Ο Χριστός, που ήρθε στη γη για να σώσει τους αμαρτωλούς, συνεχίζει τον αγώνα Του, την αγάπη προς το ανθρώπινο γένος. Μας χάρισε τον δρόμο προς τη σωτηρία, είναι ο ένας και ο αυτός, σ’ όλες τις εποχές, τόσο για τους χριστιανούς των πρώτων όσο και γι’ αυτούς των τελευταίων. Αυτή είναι η πίστη στην πρόνοια του Θεού και η ζωή σύμφωνα με την πίστη.

Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, που θα έρθει εν καιρώ, σε καιρό που δεν ξέρουμε αν θα μας βρει ζωντανούς. Και η σφραγίδα της προσωπικής μας αμαρτίας, από λίγων μόνο το μυαλό περνά σαν σκέψη. Όμως αυτή ακριβώς είναι που παραδίνει τον άνθρωπο στην εξουσία των αντίχριστων στοιχείων και έργων και αποτελεί πραγματική προεικόνιση εκείνης της σφραγίδας – αυτή είναι που πρέπει ουσιαστικά να φοβόμαστε! Τίποτα θεϊκό δεν περνά μέσα από αυτή την τρομερή σφραγίδα της αμαρτίας, με την οποία σφραγίζουμε καθημερινά τον νου και την καρδιά μας.

Ναι, θα γίνει η ένδοξη και φοβερή Παρουσία του Κυρίου, που θα θανατώσει τον εχθρό με το πνεύμα του στόματός Του. Όλα θα γίνουν, αλλά πότε; Τους καιρούς και τους χρόνους τους έθεσε στη δική Του εξουσία ο Κύριος Θεός Πατέρας και κανένα χέρι, οσοδήποτε ισχυρό, δεν μπορεί να σταματήσει ή να αλλάξει την πρόνοια του Θεού. Εμείς ούτε να πλησιάσουμε αυτό τον χρόνο μπορούμε, ούτε να τον αποτρέψουμε. Όμως πρέπει να ζήσουμε στο τώρα, πρέπει τώρα να ζήσουμε εν Θεώ.

Κάποιοι καλούν τους ανθρώπους στα δάση, στην έρημο, σε κρυφά δωμάτια… Να μην πάρουν τον αριθμό, να μην μπουν στο νέο σύστημα κρατικής απογραφής, να φύγουν από τον κόσμο, να φύγουν από την Εκκλησία. Αλλά πώς θα σωθούν; Πώς θα ζήσουν, πώς θα μεγαλώσουν παιδιά εν Θεώ; Δεν δίνει κανείς απάντηση γι’ αυτά.

Ακόμη και ο απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης λέει ότι στον καιρό του είχαν εμφανιστεί πολλοί Αντίχριστοι. Τι να πούμε, λοιπόν, για τη δική μας εποχή; Μόνο που σήμερα λιγοστεύουν οι χριστιανοί και πληθαίνουν πολύ, πάρα πολύ, οι αντίχριστοι. Είναι πολλοί: άπιστοι, ταραχοποιοί, σκανδαλοποιοί, σχισματικοί και συκοφάντες˙ όμως ακόμη δεν είναι αυτός ο μοναδικός Αντίχριστος, ο οποίος κατά παραχώρηση Θεού θα λάβει εξουσία επί του κόσμου και των κατοίκων του για τριάμισι χρόνια. Πρέπει όλοι μας να θυμόμαστε ότι ζούμε ακόμη σε καιρό σωτηρίας, σε καιρό χάριτος, όπου ο Σωτήρας του κόσμου Χριστός είναι έτοιμος να δεχτεί και να σώσει οποιονδήποτε αμαρτωλό, που ύψωσε αναστεναγμό προς τον Θεό για τη σωτηρία του.

(συνεχίζεται) Πηγή

Δείτε σχετικά:

1). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Β΄ Αποσπάσματα)

2). "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Γ΄ Αποσπάσματα)