ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (1926)

 ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΝΔΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (1926)

Τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο συνέβη τὸ εξής συνταρακτικὸ θαῦμα στὴν Μάνδρα Ἀττικῆς. Οἱ κάτοικοί της μετέβησαν στὸν ναὸ γιὰ νὰ ἑορτάσουν τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου, τοῦ μεγάλου μας Ἁγίου Σπυρίδωνος, ἀλλὰ ἡ ἀστυνομία μετὰ ἀπὸ ἐντολὴ τῆς Ἀρχιεπισκοπὴς εἶχε κλειδώσει μὲ ἀλυσίδες τὴν πόρτα τοῦ ναού γιὰ νὰ μὴ μποροῦν νὰ εἰσέλθουν οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου. Τότε οἱ κάτοικοι ἄναψαν τὰ κεριὰ ποὺ εἶχαν μαζὶ καὶ τὰ κόλλησαν στὴν πόρτα τοῦ ναοὺ. Καὶ, ὢ, τοῦ θαύματος! Οἱ ἀλυσίδες ἔπεσαν κάτω καὶ ἄνοιξε ἡ πόρτα τοῦ ναοῦ!

Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ Φύλλο: 28/12/1926, Σελίδα: 3

Ἔτος 1926.

Εδώ το φύλο της εφημερίδος ψηφιοποιημένο:

http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=28&db=12&da=1926&fbclid=IwAR0jtgpBJSydz7r3PH6ymS4LXDDxOXmmQGy3sMY3lyO2NZNlvp7o2Su_0OA

Δείτε σχετικά:

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (Επισκόπου Γαρδικίου κ Κλήμεντος)

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (Μητροπολίτου Λαρίσης & Πλαταμώνος κ. Κλήμεντος)

 

Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου εἰς τὴν Γ΄ Ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατὰ τὸ Συλλείτουργο στὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Περιστερίου 2021

 

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλίνικε,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πειραιῶς καὶ Σαλαμίνος κ. Γερόντιε, 

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

   Ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος ἔχει θεσπίσει τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ὡς ἡμέρα ἐπετειακῆς μνήμης τῆς Γ' ἐμφανίσεως  Αὐτοῦ στὸν Ἀττικὸ οὐρανὸ κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς ὕψωσης τοῦ Σταυροῦ μὲ τὸ πάτριο ἑορτολόγιο τὸ ἔτος 1925. 

   Ἕνα χρόνο νωρίτερα, καὶ συγκεκριμένα στὶς 10 Μαρτίου 1924, εἶχε ἐπιβληθεῖ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὸ νέο ἡμερολόγιο, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ 10η Μαρτίου νὰ ὀνομαστεῖ 23η. Ἡ Μικρασιατικὴ Καταστροφή, ἡ καταφυγὴ στὴν Ἑλλάδα περίπου ἑνὸς ἑκατομμυρίου διακοσίων χιλιάδων (1.200.000) Μικρασιατῶν προσφύγων, ἡ φτώχεια καὶ ὁ πολιτικὸς διχασμὸς μάλλον ἦταν γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς τόσο ἀσήμαντα ζητήματα, ὥστε ἑνάμιση μόλις χρόνο μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Μικρασίας νὰ θεωρήσουν ὅτι ἦρθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου γιὰ νὰ «διορθώσουν» -ὅπως εἴπαν- τὸ ἡμερολόγιο καὶ νὰ συγχρονιστοῦν οὐσιαστικὰ μὲ τὴν παρασυναγωγὴ τῶν Λατίνων.

   Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ, πολλοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ εἶδαν στὴν ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ ἕναν δούρειο ἴππο, μέσω τοῦ ὁποίου τὸ δυτικὸ πνεῦμα θὰ εἰσέβαλλε στὴν πονεμένη πατρίδα μας, καὶ ἀκόμη χειρότερα στοὺς κόλπους τῆς ἀεὶ πολεμουμένης Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς, ἥδη ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι εἶχαν δίκαιο.

  Ἡ Σύνοδος τῶν Ἱεραρχῶν, ὅταν λαμβάνει μία ἀπόφαση, ἔχει στόχο προπάντων νὰ διασφαλίσει τὴν ἐνότητα τοῦ ποιμνίου. Στὴν περίπτωση τοῦ ἡμερολογιακοῦ ζητήματος, τὸ ποίμνιο διχάσθηκε. Οἱ ἀκολουθοῦντες τὴν παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔγιναν μέσα σὲ μια νύχτα «τὰ ἄτακτα μέλη τῆς Ἐκκλησίας», ἐπειδὴ ἀκριβῶς συνέχισαν τὴν δισχιλιετὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας. Ἄν εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ ἔγιναν ξαφνικὰ «οἱ ἄτακτοι», τότε ἡ Σύνοδος τῶν Ἱεραρχῶν διέπραξε ἕνα μεγάλο ποιμαντικό λάθος. Ἦταν, ὅμως, πράγματι, ἡ ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ ἕνα ποιμαντικὸ λάθος, ἢ μήπως ἕνα μεγάλο βῆμα γιὰ τὸ ἄνοιγμα στὴν κίνηση τοῦ οἰκουμενισμοῦ; Ἄν ἦταν ἕνα ποιμαντικὸ λάθος, σίγουρα οἱ Ἱερᾶρχες κινούμενοι ἀπὸ ἀγάπη θὰ φρόντιζαν νὰ τὸ ἐπιλύσουν μὲ μὶα Πανορθόδοξη Σύνοδο, πράγμα πού ποτὲ δὲν ἔγινε. Ἀπεναντίας, ἡ «ποιμαντικὴ μέριμνα» ἐκδηλώθηκε μὲ ἕναν ξεχωριστὸ τρόπο. Ἀντὶ νὰ ἐλκύσουν τοὺς λεγομένους «ἀτάκτους παλαιοημερολογίτες» στὴν -κατ' αὐτοὺς- κανονικὴ πορεία, προτίμησαν νὰ καταστείλουν διὰ τῆς βίας τὸ κίνημα τῆς εὐσεβείας. Ὁρθόδοξοι δίωξαν Ὁρθοδόξους. Πρωτότυπος ὁ διωγμός. Ἀστυνομικοὶ μὲ ἐντολὴ Ἀρχιεπισκόπου ἔπαψαν νὰ ἀσχολοῦνται τόσο μὲ τὴν παρανομία καὶ στράφηκαν κατὰ τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Εἰσέβαλλαν στοὺς Ναούς τους, διέλυαν τὶς λειτουργικὲς συναθροίσεις, ἀναποδογύριζαν ἐπιταφίους καὶ -τὸ χειρότερο ὅλων- σὲ κάποιους Ναοὺς καὶ Μονὲς πέταξαν καὶ ποδοπάτησαν τὸν Ἅγιο Ἄρτο. Γιὰ ὅσους παρέμεναν στὴν παράδοση τὰ μέτρα ἦταν σκληρά. Οἱ ἐργάτες  ἀπολύονταν ἀπὸ τὴν δουλειὰ, οἱ μαθητὲς ἀπὸ τὰ σχολεῖα, οἱ στρατιῶτες ἔπαιρναν φυλακίσεις, οἱ δὲ κληρικοὶ ξυρίζονταν, ἀποσχηματίζονταν, φυλακίζονταν ἤ καὶ ἐξορίζονταν. Ὄλα αὐτὰ θυμίζουν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ ὁ οποῖος λέει: «τί βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς»; Γιὰ νᾶ διορθώσουν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς, οἱ ὁποῖοι κατ' αὐτοὺς «ἀτακτούσαν», διέπραξαν ἀτοπήματα ποὺ οὑδεμία σχέση ἔχουν μὲ τὴν προσωποποιημένη Ἀγάπη, τὸν Γλυκύτατο Ἰησοῦ. Ἄν τὰ ἀρχικά τους κίνητρα ἦταν ἀγαθά, τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν θα εἶχε συμβεῖ. 

   Μέσα σὲ μὶα τέτοια θλιβερὴ κατάσταση, οἱ συνειδητοὶ Χριστιανοὶ τῶν πατρώων παραδόσεων, δὲν ἐνέδωσαν στὶς πιέσεις. Δὲν ἦταν πεισματικοί, οὔτε συμφεροντολόγοι. Αὐτὸ ποὺ τοὺς κράτησε στὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων ἦταν τὰ λόγια τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελικοῦ Ἀναγνώσματος: «Ὃστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι». Οἱ Πατέρες μας αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκαναν∙ σήκωσαν μὲ ὑπομονὴ τὸν Σταυρό τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Κύριο. Στόμα μὲ στόμα διέδιδαν την τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας. Κρυφὰ συγκεντρώνονταν σὲ ἀποθῆκες ποὺ μετέτρεπαν σὲ πρόχειρους Ναούς. Ἐξομολογούνταν καὶ μετελάμβαναν. Ἱερεῖς ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἄλλες περιοχὲς πρόθυμα διακινδύνευαν τὴν ἀσφάλεια τους γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τοὺς πιστοὺς τῆς παράδοσης. Ὁ Κύριος, βλέποντας τὸν ζῆλο τους, τοὺς ἀντάμειψε. Τοὺς εἴπε: «παιδιά μου, προχωρῆστε στὸν δρόμο σας. Εἶμαι μαζί σας». 

   Πώς, ὅμως τοὺς δήλωσε τὴν συμπαράσταση Του;

   Ἦταν παραμονές τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ 1925. Οἱ πιστοὶ, ὅπως συνήθιζαν, διέδοσαν προφορικὰ καὶ μυστικὰ σὲ δύο χιλιάδες ἄτομα ὅτι στὸ Ἱερὸ Μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στὸν Ὑμηττὸ ὁ Μακαριστὸς παπά-Γιάννης ὁ Φλῶρος θὰ τελοῦσε Ἀγρυπνία γιὰ τὴν ὕψωση τοῦ Σταυροῦ. Τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς οἱ πιστοὶ κίνησαν ἀπὸ τὰ σπίτια τους γιὰ τὴν Ἀγρυπνία, περπατώντας δύο καὶ τρεῖς ὦρες προκειμένου νὰ φθάσουν στὸ καθορισμένο σημεῖο. Μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν ποὺ προσήρχοντο στὴ Μονὴ ἤταν καὶ ὁ πατήρ Ἰωάννης, ντυμένος σὰν γραία, γιὰ νὰ μὴν γίνει ἀντιληπτὸς ἀπὸ τὶς ἀρχές. Ἡ Ἀγρυπνία ξεκίνησε, ἐνῶ λίγο ἀργότερα κατέφθασε καὶ ἡ χωροφυλακὴ «γιὰ νὰ ἐμποδίσει τὴν Ἀγρυπνία», ὅπως διηγήθηκε 50 χρόνια ἀργότερα ἕνας ἀπὸ τοὺς χωροφύλακες, ὁ μακαρίτης Ἱωάννης Γλυμής. Ὡστόσο, οἱ ἀρχικὲς προθέσεις τῶν ἐντεταλμένων χωροφυλάκων μετεβλήθησαν λόγω τοῦ κατοπινοῦ γεγονότος∙ ὅπως διηγήθηκε ἡ Μακαριστὴ Ἡγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πάρνηθος, Γερόντισσα Εὐθυμία, περίπου στὶς 23.30, «ἐκεῖ ποὺ ὁ ψάλτης διάβαζε μὲ δυνατὴ φωνὴ τὴν ὡραία Ὁμιλία ποὺ ἀρχίζει μὲ τὸ “πάλιν ἑορτὴ καὶ πάλιν πανήγυρις”, ἀκούσθησαν φωνὲς ἀπὸ τὸ πλῆθος ποὺ ἔλεγαν “ὁ Σταυρός!... ὁ Σταυρός!...”». Ἕνας ὑπέρλαμπρος Σταυρὸς εἶχε ἐμφανισθεῖ πάνω ἀκριβῶς ἀπὸ τὴ Μονὴ, ἀπλώνοντας τὶς ἀκτίνες Του ἀπὸ τὸν Ὑμηττὸ ὡς τὸ Φάληρο, σύμφωνα μὲ τὴν τότε γνωστὴ ἐφημερίδα «ΣΚΡΙΠ». 

   Ἀληθῶς, μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ θαῦμα πολλοὶ -μεταξὺ τῶν ὁποῖων καὶ οἱ χωροφύλακες- πείσθηκαν ὅτι οἱ παλαιοημερολογίτες δὲν εἶναι «οἱ πεισματάρηδες, οἱ ἀγράμματοι καὶ οἱ ἄτακτοι κατὰ τῆς προϊσταμένης τους ἀρχῆς», δηλαδὴ τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας, ἀλλὰ γνήσια τέκνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

    Ὁ Θεὸς δήλωσε στοὺς ἀγρυπνούντας πιστοὺς μὲ τὸν πλέον θαυμαστὸ τρόπο ὅτι σήμερα εἶναι τοῦ Σταυροῦ! Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ! Ὁ ἐμφανισθεὶς Σταυρὸς αὐτὸ τὸ «σήμερον» δηλώνει.

   Δὲν εἴμαστε ἡμερολάτρες, οὔτε πιστεύουμε ὅτι θὰ σωθοῦμε ἀπλὰ καὶ μόνο ἐπειδὴ τηροῦμε τὶς 13 ἡμέρες. Ἀναμφισβήτητα, ὁ Θεὸς εἶναι Ἄχρονος. Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ χοϊκοὶ ἄνθρωποι εἴμαστε χρονικοὶ. Εἴμαστε μέσα στὸν χρόνο καὶ ἔχουμε καθήκον νὰ πορευόμαστε σύμφωνα μὲ τὸν χρόνο μὲ τὸν ὁποῖο πορεύθηκαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ ὅρισαν τὶς νηστεῖες, τὰ Εὐαγγελικὰ Ἀναγνώσματα καὶ αὐτὸ τὸ Πασχάλιο. Ἐμεὶς αὺτὸ κάνουμε∙ τηροῦμε τὶς παραδόσεις, τηροῦμε αὐτὰ ποὺ τηρούσαν ἐκείνοι ποὺ εἶδαν τὸν φωτολαμπὴ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Ὁμολογοῦμε Χριστό, γιὰ νὰ ὁμολογήσει ὁ Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός. Μπορεῖ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ νέου νὰ μὰς κολλοῦν τὴν ταμπέλα «οἱ ἄτακτοι», ἀλλὰ ὁ ἱστορικὸς τοῦ μέλλοντος, ὁ ὁποῖος θὰ δεῖ ὅτι δὲν ξεφύγαμε ἀπὸ τὰ θεσπίσματα τῶν Πατέρων, θὰ γράψει γιὰ αὐτὸν τὸν ἀγώνα τῶν συνειδητῶν Χριστιανῶν μὲ χρυσὴ πένα. 

    Μπορεῖ νὰ ἀκούγονται φαντασμένα αὐτὰ τὰ λόγια. Δὲν παύουν, ὅμως, νὰ εἶναι τὰ λόγια τῆς ἀληθείας. Μπορεῖ νὰ θεωρεῖται πεῖσμα ἡ ἐπιμονή μας στὴν παράδοση. Κι ἄν ἀκόμη εἶναι, αὐτὸ ὁφείλεται στὴ Θεόθεν Βεβαίωση. Ὁφείλεται στὸν Σταυρὸ ποὺ ἔκανε τὴν νύχτα μέρα στὴ μνήμη τῆς ὑψώσεως Του. Τὸ πεῖσμα τῶν ἀδελφῶν νὰ ἀκολουθήσει ὁ κόσμος τὸ νέο ἡμερολόγιο, πού ὀφείλεται; Μὴν εἶδαν καὶ ἐκείνοι τὸν Τίμιο Σταυρό; Δὲν ξέρω ἄν Τον εἶδαν, ξέρω, ὅμως, πολὺ καλὰ ὅτι εἶδαν τὴν ἐξέλιξη τῆς μεταρρύθμισης τους, τὴν ἐμπλοκὴ στὸν οἰκουμενισμό. Δίχως νὰ τὸ καταλαβαίνουν, βεβαιώνουν ὅτι τελικὰ, ἑμεῖς τὰ «ἀπόπαιδα», ἑμεῖς οἱ «ἄτακτοι» καὶ οἱ μακαριστοὶ παπποῦδες μας ἀκολουθοῦμε καὶ ἀκολούθησαν τὴν διαχρονικὴ ὀρθόδοξη πατερικὴ πορεία.

   Στὴν παρούσα ὁμιλία, θὰ ἦταν μεγάλη παράλειψη ἐὰν δὲν ἀναφερόμουν στὸν ἀγαθὸ λευίτη καὶ λειτουργὸ τῆς εὐλογημένης ἐκείνης ἀγρυπνίας, τὸν Μακαριστὸ πατέρα Ἰωάννη Φλῶρο. Ὁ Μακαριστὸς Ἰερέας ἦταν ἔγγαμος, χῆρος ἀπὸ τὰ 50 του περίπου ἔτη καὶ πατέρας πέντε τέκνων. Οὔτε οἱ διωγμοί, μὰ οὔτε καὶ ἡ οἰκονομικὴ δυσχέρεια ἀποτέλεσαν ἐμπόδιο γιὰ τὸν παπα-Γιάννη νὰ ἀντισταθεῖ στὴν ἡμερολογιακὴ μεταρρύθμιση, διὸτι ἀγαποῦσε ἀληθινὰ τὸν Χριστὸ. Ἦταν δοσμένος θυσιαστικὰ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιὰ αὐτὸ καὶ μὲ πολλῇ χαρᾷ καὶ ἀνδρείᾳ ἔσπευδε νὰ λειτουργεῖ στὶς Ἱερὲς Ἀγρυπνίες δίχως νὰ λογαριάζει τὶς ἀπειλὲς καὶ τὶς φοβέρες. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔκανε τὸν Σταυρό του καὶ ζοῦσε τὴν εὐλογία. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦταν ὄντως ὁμολογητής. Δὲν συνέχεε τὴν ὁμολογία μὲ τὴν μωρολογία ποὺ εἶναι τῆς μόδας αὐτὴ τὴν ἐποχή. Δὲν ὑπῆρξε δῆθεν, γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς ἀναπαυόταν στὴ ψυχή του. Παρὰ τὸ προχωρημένο τῆς ἡλικίας του, πήγαινε μὲ τὰ πόδια ἀπὸ τὴν Κηφισιὰ ἔως τὴν Ροδόπολη γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τοὺς πιστοὺς τῆς Ἀγίας Τριάδος, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀγαπούσαν ὅλοι, διότι ἔβλεπαν στὸ πρόσωπο του τὸ ἑνωτικὸ στοιχεῖο, τὸν καλὸ πατέρα, τὸν καλὸ ποιμένα. Γιὰ τὴν πολλὴ του ἀρετὴ, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀξιώθηκε νὰ εἶναι ὁ λειτουργὸς κατὰ τὴν Γ' ἐμφάνιση τοῦ Σταυροῦ. 

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

   Εὔχομαι ὁ Θεὸς διὰ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ νὰ ἐνισχύει καὶ να φωτίζει ὅλους μας. Ὅλοι κάνουμε τὸν ἀγώνα μας καὶ ἔχουμε ἀνάγκη τὴν στήριξη Του. Αὐτὴ ἡ στήριξη θὰ μὰς συνοδεύει ὅταν ὁ προσωπικὸς μας ἀγώνας στοχεύει στὴν οὐσιαστικὴ προσέγγιση τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας αὐτὸ ἀκριβῶς τιμᾶ σήμερα∙ τὴν στήριξη τοῦ Θεοῦ σὲ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ εἶναι κοντὰ Του. Ἀντιστάθηκαν στὴν πρόκληση τῆς ἐποχῆς τους καὶ ἀντιστάθηκαν ἑνωμένοι. Ἄν  καὶ ἔζησαν διωγμό, τήρησαν τὴν ἑνότητα καὶ ὁ Θεὸς τοὺς ἀντάμειψε, ἀποκαλύπτοντας τους τὸν Σταυρό. 

   Ἀτενίζοντας, λοιπόν, καὶ ἑμεῖς σήμερα τὸν φωτεινὸ Σταυρὸ ποὺ συνοδεύει καὶ φωτίζει τὸν δίκαιο ἀγώνα τῆς εὐσεβείας, ὀφείλουμε ἑνωμένοι καὶ πιὸ δυνατοὶ νὰ προχωρήσουμε τὸν δρόμο γιὰ τὴν Θέωση τῆς ψυχῆς μας, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν νὰ δοξάζουμε τὸν ἐν Τριάδι Θεό μας εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν.

Πηγή

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (14/9/25)

 

Οι ιστορικές αναφορές για την Γ΄εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού, που έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 1925 πιο πληρέστερες

προέρχονται από το ιστορικό περιοδικό ''Τα Πάτρια'',

το τεύχος, που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1979,

από τον Μακαριστό Επίσκοπο Πενταπόλεως κ. Καλλιόπιο της μαρτυρικής Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Ήμουν ένας από τους άνδρες της Σχολής Χωροφυλακής,που έστειλαν το βράδυ εκείνο,πριν 50 έτη,στο ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου δια να εμποδίσωμεν την αγρυπνίαν.Εκεί οι Παλαιοημερολογίες θα αγρυπνούσαν,διότι ξημέρωνε η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.Επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος,περισσότερα από δυο χιλιάδες άτομα,δεν επιχειρήσαμε να συλλάβωμε τον Ιερέα,όπως είχαμε εντολή,αλλά ξαπλώσαμε ήσυχα στην κοντινή πλαγιά και περιμέναμε,να τελειώσουν.Στις 11 και μισή περίπου την νύχτα ακούσαμε μεγάλο και παράξενο θόρυβο,που προερχόταν από τις φωνές του πλήθους.Χωρίς να χάσωμε καιρό τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει...και είδαμε...Όλο το πλήθος των πιστών βρισκόταν σε θρησκευτική παραφορά.Άλλοι κλαίγοντας και άλλοι φωνάζοντας το ''Κύριε ελέησον'' γονατιστοί είχαν στρέψει το βλέμμα τους προς τον ουρανό,ενώ μερικοί λιποθυμούσαν από την μεγάλη συγκίνηση.Τότε κοιτάξαμε κι εμείς και είδαμε το θαυμάσιο,ένα δηλαδή τεράστιο,ολοφώτεινο σταυρό,πολύ ψηλά πάνω από τον Ναό,να φωτίζει ολόκληρη την περιοχή.Στην αρχή μας έπιασε φόβος,αλλά αμέσως συνήλθαμε και γονατίσαμε ξεχνώντας την αποστολήν μας και κλαίγοντας σαν μικρά παιδιά.Περιττό βέβαια να σας πω,ότι παρακολουθήσαμε την ιερά αγρυπνία μέχρι τέλους,γεμάτοι συγκίνηση,όχι πια σαν καταδιωκτικά όργανα,αλλά σαν πιστοί χριστιανοί.Το πρωί,όταν κατεβήκαμε στην Σχολή,διηγηθήκαμε σε όλους το μεγάλο θαύμα που ευτυχήσαμε,να ιδούμε.Κατόπιν έγιναν ανακρίσεις και όλοι μας ενόρκως καταθέσαμε,ότι είδαμε πεντακάθαρα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό ψηλά.
ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.ΓΛΥΜΗΣ Συνταξιούχος αστυνομικός.Ετών 78.Οδός Αριστοτέλους 73.Περιστέρι.

---------------------

Το θαύμα έγινε το 1925,όταν πήγαμε να κάνωμε ολονυκτία δια την εορτή του Τιμίου Σταυρού.Εξαιτίας των διωγμών τότε,κάναμε ολονυκτίες στα πιο μακρυνά ξωκκλήσια.Το βράδυ μάλιστα εκείνο ήλθαν χωροφύλακες μ' έναν υπομοίραρχον δια να πιάσουν τον ιερέα μας,τον μακαρίτη Παπα-Γιάννη τον Φλώρο.Όλος ο κόσμος γονάτισε και προσευχόταν,οι δε χωροφύλακες,που είδαν με τα μάτια τους το θαύμα μας πλησίασαν,σαν φίλοι πια,και έγιναν ένα με το εκκλησίασμα.Η εμφάνισις του Τιμίου Σταυρού κράτησε,αν θυμάμαι καλά,πάνω από ένα τέταρτο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ Ετών 80.Οδός Μακεδονίας 64,Τσακός Αγίας Παρασκευής,Αττικής.

---------------------

Το βράδυ εκείνο του 1925,που φανερώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,έκανα το τελευταίο δρομολόγιο,ως οδηγός τραμ.Είχα φθάσει στην Ομόνοια καί ἔκανα τόν κύκλο της, ὅταν εἶδα τούς ἀνθρώπους νά κοιτάζουν πρός τόν οὐρανό καί νά φωνάζουν· "κοιτάξτε... ὁ Σταυρός... ὁ Σταυρός". ᾿Αμέσως πάτησα φρένο καί σταμάτησα τό ὄχημα. ῎Εβγαλα τό κεφάλι μου ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ ὀχήματος καί εἶδα κι' ἐγώ ὁ ἀνάξιος τόν Τίμιον Σταυρόν τοῦ Κυρίου μας-δοξασμένο νά'ναι τό ἅγιον ὄνομά Του-νά φεγγοβολᾶ πάνω ἀπό τόν ῾Υμηττό. Δέν θυμᾶμαι πόσο κράτησε αὐτό. ῞Ενα μόνο γνωρίζω, ὅτιὁ Τίμιος Σταυρός πού εἶδα ἐκεῖνο τό βράδυ, μ' ἔκανε ἄλλο ἄνθρωπο. ᾿Από τότε ὅλοι στήν οἰκογένειά μου γίναμε πιστά τέκνα τῆς ᾿Εκκλησίας των Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανών.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΡΙΜΑΛΗΣ
Ετών 80.Συνταξιούχος Τροχιοδρομικός.Καρβάλης 17,Νίκαια.

-----------------------

Ημουν τότε 18 ἐτῶν. Μαζί μέ τήν μακαρίτισσα τήν μητέρα μου πήγαμε τό βράδυ ἐκεῖνο, ν' ἀγρυπνήσωμε στό ἐρημοκκλήσι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, πού βρίσκεται στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ. Εἴχαμε ἑτοιμαστεῖ μάλιστα νά μεταλάβωμε. Περί τίς 11 καί μισή, ἐνῶ ψαλλόταν, ἄν θυμᾶμαι καλά, ὁ μέγας ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἔγινε στόν οὐρανό ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῏Ηταν τόσο δυνατό τό φῶς του, πού ἐφωτίσθη ὁλόκληρος ἡ περιοχή. ῞Ολοι γονατίσαμε προσευχόμενοι καί δέν χορταίναμε νά βλέπωμε τό θεῖο αὐτό Δῶρο. Χαρακτηριστικά θυμᾶμαι ἕναν τυφλό, πού ἦταν δίπλα μου καί ἔχοντας τά κλειστά μάτια του στραμμένα πρός τόν οὐρανό ἐφώναξε μέ σπαρακτική φωνή τό "Κύριε ᾿Ελέησον".
ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ετών 68.Ανδριανουπόλεως 78.Παγκράτι.

------------------------

Θυμᾶμαι τή βραδιά ἐκείνη τοῦ 1925, σάν νά'ναι τώρα. Κάναμε ἀγρυπνία στόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγο. Εἶχε ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό Μέγαρα, Κούλουρη, ᾿Ελευσίνα καί Μάνδρα. Στίς 11 καί μισή περίπου οἱ περισσότεροι ἦταν ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, ἐνῶ ὁ παπα- Γιάννης καί λίγοι ἀπό μᾶς εἴμαστε μέσα. Ξαφνικά ἐκεῖ πού ὁ ψάλτης διάβαζε μέ δυνατή φωνή τήν ὡραία ὁμιλία πού ἀρχίζει μέ τό «πάλιν ἑορτήν καί πάλιν πανήγυρις» ἀκούσθηκαν φωνές ἀπό τό πλῆθος πού ἔλεγαν «ὁ Σταυρός!... ὁ Σταυρός!..». ᾿Εμεῖς ὅμως μέσα δέν ξεκαθαρίσαμε καλά τί ἔλεγαν καί νομίσαμε, ὅτι φώναζαν ὁ στρατός, ὁ στρατός! ᾿Αμέσως λοιπόν, χωρίς κι' οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουμε πώς, ντύσαμε τόν παπά μέ Κουλουριώτικα ρούχα, μαντίλα καί φούστα. ῎Ετσι, καί νά τόν ἔβλεπαν, ἦταν ἀδύνατον νά τόν πιάσουν. Οἱ φωνές ὅμως ἀπ' ἔξω ἐξακολουθούσαν δυνατές γι'αὐτό βγήκαμε καί ἐμεῖς ἔξω. ᾿Αλλ' ἐκεῖ πού μέ συγκίνηση καί γονατιστοί παρακολουθούσαμε τό θαυμάσιο, νά σου καί πλησιάζουν οἱ χωροφύλακες μέ τόν μακαρίτη τόν Παπαγεωργίου ἐπικεφαλῆς. Μόλις εἶδαν τόν Σταυρό γονάτισαν. Κι' αὐτοί πού ἦταν διώκτες φοβεροί, ἔγιναν, ὑπέρμαχοι τῆς ὀρθοδοξίας.
ΕΥΘΥΜΙΑ [ΜΟΥΣΟΥΡΙΔΟΥ] ΜΟΝΑΧΗ Καθηγουμένη Ι.Μ.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πάρνηθος,Αττικής.

--------------------

Είχαμε ειδοποιηθεί,ότι το βράδυ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο,στον Υμμητό.Ξεκινήαμε από το Λιόπεσι δεκαπέντε περίπου άτομα και μετά από δυο ώρες φθάσαμε πεζοί στο ξωκκλήσι.Εκεί είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και οι περισσότεροι παρέμεναν έξω.Κατόρθωσα με κόπο να μπω μέσα,μόλις άρχισε η αγρυπνία.Τα μεσάνυχτα ακούσαμε θόρυβο έξω από τον Ναό και βγαίνοντας είδαμε τον Τίμιο Σταυρό.Όλοι μας παρακολουθούσαμε επί μισή ώρα το θαυμάσιον αυτόν σημείον.Τα δάκρυα άταν αδύνατον να συγκρατηθούν.Όταν πια χάθηκε από τον ουρανό ο Σταυρός,η αγρυπνία συνεχίστηκε δια να τελειώσει στις 4 το πρωί,περισσότερο πανηγυρική και προπάντων με μεγάλη κατάνυξη.
ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.ΔΑΒΑΡΗΣ Ετών 76,Κτηματίας.Παιανία,Αττικής.

---------------------

Έμενα στα Ταμπούρια του Πειραιά μαζί με τον πατέρα μου,που είναι τυφλός.όταν μας ειδοποίησαν ότι στην εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στον Υμηττό.Ξεκινήαμε λοιπόν 50 άτομα από την περιοχή του Αγίου Δημητρίου Πειραιώς και φθάσαμε στο εκκλησάκι,πριν αρχίσει η αγρυπνία.Είχε μαζευθεί πάρα πολύς κόσμος.Κατά τα Μεσάνυχτα και ενώ ήμουν με τον πατέρα μου έξω,φάνηκε στον ουρανό ο Τίμιος Σταυρός,που έφεγγε σαν προβολέας.Γονατίσαμε μαζί με τους άλλους.Ο πατέρας μου χωρίς να μπορεί να δει το ουράνιο δώρο,δεν έπαυε στιγμή να φωνάζει δυνατά το ''Κύριε ελέησον''
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ [ΚΑΛΜΠΕΝΗ] ΜΟΝΑΧΗ Ιερόν Ησυχαστήριον,το Γενέθλιον της Θεοτόκου,Μπάλα,Αττικής.

Περιοδικό,ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

Πηγή: https://353agios.blogspot.com/2020/09/95

Η Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 14/9/1925

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ - ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΗΣ Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ 14/9/1925

14/9/1925 ( ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ) Η Γ' ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Συναξάριον

Τῆ αύτῆ ἡμέρα Κυριακῆ μετά τὴν Ὕψωσιν, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς Γ΄ Ἐμφανίσεως τοῦ ἐν Οὐρανῶ φανέντος Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, κατὰ τὴν νύκταν τῆς 13ης πρὸς τὴν 14ην Σεπτεμβρίου τῶ σωτηρίω ἔτει 1925, ἐπὶ ἐξορίστου Βασιλέως Γεωργίου τοῦ Β΄, ἄνωθεν τοῦ Ἱεροῦ Μονυδρίου τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου παρὰ τοὺς πρόποδας τοῦ Ὑμηττοῦ, καθ’ ἥν οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ (Παλαιοεορτολογῖται), ἐτέλουν ἱερὰν Ἀγρυπνίαν διὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατά τὸ πάτριον ἑορτολόγιον. 

" Έως θανάτου αγωνίσου υπέρ τής αληθείας

και Κύριος ο Θεός σου πολεμήσει υπέρ σού".

(Σοφ. Σειράχ)


Ἡ πληροφορία περί τῆς θείας ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό μονύδριον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἔφθασε στόν Ἑλληνικό λαό τήν 15ην Σεπτεμβρίου 1925 κατά τό πάτριον ἑορτολόγιον (28 Σεπτεμβρίου ν. ἡμ.) μέσω τῆς Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας «Σκρίπ», ἡ ὁποία ἐδημοσίευσε στήν πρώτη σελίδα τήν ἔναντι εἰς φωτοτυπίαν ἀναδημοσιευμένη ἀνακοίνωση τοῦ «Συλλόγου τῶν Ὀρθοδόξων».

Τό κείμενο τῆς ἐν λόγω ἀνακοινώσεως ἔχει ὡς ἑξῆς :

         «Ὁ "Σύλλογος τῶν Ὀρθοδόξων" ἀνεγνωρισμένον Σωματεῖον, συμφώνως πάντοτε πρός τό Παλαιόν Ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον εἰς τό ὁποῖον ἐμμένει ἀκλόνητος, τήν εἰσαγωγήν τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου εἰς τήν Ἐκκλησίαν θεωρῶν ἀντιθρησκευτικήν καί ἀντικανονικήν, ἑώρτασε σήμερον 14ην  Σεπτεμβρίου, κατά τό ἐν λόγω ἡμερολόγιον, τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Πρός τοῦτο ἀπό τῆς 9ης νυκτερινῆς τῆς χθές, πλέον τῶν δισχιλίων μελῶν τοῦ Συλλόγου συνηθροίσθησαν ἐν τῷ ἐξοχικῷ ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὅπου ἐτελέσθη ἀγρυπνία. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ συγκέντρωσις αὕτη τῶν πιστῶν δέν διέλαθε τήν προσοχήν τῶν ὀργάνων τῆς ἐξουσίας, ἅτινα ἀπό τῆς 11ης νυκτερινῆς παρηκολούθησαν τήν ἀκολουθίαν χάριν τῆς τάξεως, ὡς εἶπον.

       Ἀλλά οἱαδήποτε κι ἄν ἦτο ἡ ἐκεῖ ἀποστολή των, ὀλίγα λεπτά μετά τήν ἄφιξίν των ἐκόντα ἄκοντα ἠναγκάσθησαν νά προστεθῶσι καί ταῦτα εἰς τό πλῆθος τῶν πιστῶν, τούς ὁποίους δέν ἐχώρει ἤδη οὐδέ ὁ ἐξωτερικός περίβολος τοῦ ναοῦ, ἕνεκα λόγων ἀνωτέρω πάσης ἀνθρωπίνης διαταγῆς καί ἐξουσίας.

       Ἡ ὥρα ἦτο 11η καί ἡμίσεια πρό τοῦ μεσονυκτίου, ὅτε ἀκριβῶς ἄνωθεν τοῦ ναοῦ καί μέ κατεύθυνσιν ἐξ Ἀνατολῶν πρός Δυσμᾶς ἐνεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός τοῦ ὁποίου ἡ λάμψις περιοριζομένη μόνον ἐπί τοῦ ναοῦ καί τοῦ ἐκκλησιαζομένου πλήθους ἐξηφάνιζεν ἐντελῶς τήν λάμψιν τῶν ἀστέρων, κατηύγαζε δέ τόν ναόν καί τόν περίβολον ὡς νά κατηυθύνετο ἐπ΄ αὐτῶν ἠλεκτρικός προβολεύς.

       Ἡ ὁριζοντία γραμμή τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ ἔκλινεν πρός τά δεξιά, πρός τό κάτω δέ μέρος τῆς καθέτου γραμμῆς του, ἐσχηματίζετο μικρότερος Σταυρός διά τῆς παρεμβολῆς ἑτέρας μικροτέρας ὁριζοντίας γραμμῆς.

       Τό οὐράνιον τοῦτο σημεῖον ἦτο ὁρατόν συνεχῶς ἐπί ἠμισειαν ὥραν καί κατόπιν ἤρξατο σβενύμμενον ὀλίγον κάτ΄ ὀλίγον.

       Τό τί ἐπακολούθησε τήν ἐμφάνισιν τοῦ οὐρανίου τούτου σημείου ἀδύνατον νά περιλάβει ἀνθρωπίνη ἀφήγησις. Πάντες οἱ ἐκκλησιαζόμενοι γονυπετεῖς καί κλαίοντες ἐκ τῆς συγκινήσεως, ἤρχισαν ψάλλοντες καί δοξολογοῦντες τόν Κύριον ἐν ἐνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ. Τά ὄργανα τῆς ἐξουσίας παραιτοῦνται τῆς ἀποστολῆς των καί ἀνευρίσκουσι εἰς τά βάθη τῆς καρδίας των τήν παιδικήν πίστιν τῶν παιδικῶν των χρόνων. Ὅλος ὁ χῶρος ἐκεῖνος μεταβάλλεται εἰς μίαν γωνίαν ἄλλου τινός κόσμου ὑπεργείου. Ὅλοι κατέχονται ὑπό ἀνεκφράστου ἱερᾶς συγκινήσεως, ὅλοι κλαίουσιν. Ἡ ἀγρυπνία συνεχισθεῖσα ἐτελείωσε περί τήν 4ην πρωϊνήν, ὁπότε ὁλόκληρος ἐκεῖνος ὁ ἀνθρώπινος χείμαρρος ἤρχισε κατερχόμενος πρός τήν πόλιν διηγούμενος ἀνά πᾶν βῆμα τό νυκτερινόν θαῦμα, ἐκ τῆς συγκινήσεως τοῦ ὁποίου συνείχοντο πάντες.

       Ἴσως θά ὑπάρξωσι ἄπιστοι οἵτινες θά ἀμφησβητήσωσι τό γεγονός, ἴσως θά εὑρεθῶσι δοκησίσοφοι, οἵτινες θά ζητήσωσι νά ἐρμηνεύσωσι τό φαινόμενον διά τῆς αὐθυποβολῆς ἤ δι' οἱασδήποτε ἄλλης βεβιασμένης αἰτιολογίας, πάντως ὅμως, καί τῶν μέν καί τῶν δέ τά ἐπιχειρήματα ὡς σαθρά, ἀνατρέπονται, ἄν ληφθεῖ ὑπ΄ ὄψιν ὅτι δέν πρόκειται περί στιγμιαίου φαινομένου διαλάμψαντος δίκην διάττοντος, ἀλλά περί φαινομένου ὁρατοῦ ἐπί ἡμισείαν καί πλέον ὥραν, τό ὁποῖον ἔβλεπον καί ἐθαύμαζον συνεχῶς δισχίλιοι καί πλέον ἄνθρωποι.

       Εὐτυχῶς δέ, ὅτι μεταξύ τῶν ἰδόντων καί θαυμασάντων τόν οὐράνιον τοῦτον φωτεινόν Σταυρόν, συμπεριλαμβάνονται καί ὄργανα τῆς ἐξουσίας καί κατά συνέπειαν καί ἡ Ἐκκλησία καί τό ἐπίσημον κράτος ἔχουσι καθῆκον νά ἐξετάσωσι, νά ἑξακριβώσωσι καί ἐπισημοποιήσωσι τό γεγονός.

       Ἐκτός ὅμως τούτου, νομίζομεν ὅτι ἡ ἐμφάνισις τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ, καθ΄ ἥν ἡμέραν ἑορτάζεται κατά τό παλαιόν ἡμερολόγιον ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀποτελεῖ μίαν ἐπί πλέον ἐπίσημον Θεόθεν βεβαίωσιν περί τῆς ὀρθότητος τῶν ἐπί τοῦ προκειμένου πεποιθήσεων τῶν ἀκολουθούντων τό ἡμερολόγιον τοῦτο, παρέχει δέ καί εἰς τούς διευθύνοντας σήμερον τά τῆς Ἐκκλησίας, χεῖρα βοηθείας οὐρανόθεν πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἀντικανονικῆς ἀποφάσεώς των περί εἰσαγωγῆς εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας μονομερῶς τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου δι΄ ἀποσχίσεως ἐκ τοῦ μεγάλου σώματος τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή τοῦ Συλλόγου τῶν Ὀρθοδόξων.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΙΣ 10/3/1924 ΟΙ ΜΗ ΑΠΟΣΧΙΣΘΕΝΤΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ( ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΩΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ) ΚΑΙ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ , ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΣΟΥΝΕ ΚΡΥΦΑ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ, ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΥΜΜΗΤΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΛΑΡΓΟ. 

ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 11:30 μ.μ  ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ  ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΛΕΥΚΟΤΑΤΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ , ΚΑΤΑΥΓΑΖΩΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΟΝΥΔΡΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΒΟΛΟ ΑΥΤΟΥ . ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟΝ ΠΑΛΑΙΟΝ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ. 

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΥΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΕΙΔΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ.

---------

Οι ιστορικές αναφορές-πιο πληρέστερες- προέρχονται από το ιστορικό περιοδικό ''Τα Πάτρια'',το τεύχος,που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1979,από τον Μακαριστό Επίσκοπο Πενταπόλεως κ.Καλλιόπιο της μαρτυρικής Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Η Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ήμουν ένας από τους άνδρες της Σχολής Χωροφυλακής,που έστειλαν το βράδυ εκείνο,πριν 50 έτη,στο ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου δια να εμποδίσωμεν την αγρυπνίαν.Εκεί οι Παλαιοημερολογίες θα αγρυπνούσαν,διότι ξημέρωνε η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.Επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος,περισσότερα από δυο χιλιάδες άτομα,δεν επιχειρήσαμε να συλλάβωμε τον Ιερέα,όπως είχαμε εντολή,αλλά ξαπλώσαμε ήσυχα στην κοντινή πλαγιά και περιμέναμε,να τελειώσουν.Στις 11 και μισή περίπου την νύχτα ακούσαμε μεγάλο και παράξενο θόρυβο,που προερχόταν από τις φωνές του πλήθους.Χωρίς να χάσωμε καιρό τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει...και είδαμε...Όλο το πλήθος των πιστών βρισκόταν σε θρησκευτική παραφορά.Άλλοι κλαίγοντας και άλλοι φωνάζοντας το ''Κύριε ελέησον'' γονατιστοί είχαν στρέψει το βλέμμα τους προς τον ουρανό,ενώ μερικοί λιποθυμούσαν από την μεγάλη συγκίνηση.Τότε κοιτάξαμε κι εμείς και είδαμε το θαυμάσιο,ένα δηλαδή τεράστιο,ολοφώτεινο σταυρό,πολύ ψηλά πάνω από τον Ναό,να φωτίζει ολόκληρη την περιοχή.Στην αρχή μας έπιασε φόβος,αλλά αμέσως συνήλθαμε και γονατίσαμε ξεχνώντας την αποστολήν μας και κλαίγοντας σαν μικρά παιδιά.Περιττό βέβαια να σας πω,ότι παρακολουθήσαμε την ιερά αγρυπνία μέχρι τέλους,γεμάτοι συγκίνηση,όχι πια σαν καταδιωκτικά όργανα,αλλά σαν πιστοί χριστιανοί.Το πρωί,όταν κατεβήκαμε στην Σχολή,διηγηθήκαμε σε όλους το μεγάλο θαύμα που ευτυχήσαμε,να ιδούμε.Κατόπιν έγιναν ανακρίσεις και όλοι μας ενόρκως καταθέσαμε,ότι είδαμε πεντακάθαρα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό ψηλά.

ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.ΓΛΥΜΗΣ Συνταξιούχος αστυνομικός.Ετών 78.Οδός Αριστοτέλους 73.Περιστέρι.

---------------------

Το θαύμα έγινε το 1925,όταν πήγαμε να κάνωμε ολονυκτία δια την εορτή του Τιμίου Σταυρού.Εξαιτίας των διωγμών τότε,κάναμε ολονυκτίες στα πιο μακρυνά ξωκκλήσια.Το βράδυ μάλιστα εκείνο ήλθαν χωροφύλακες μ' έναν υπομοίραρχον δια να πιάσουν τον ιερέα μας,τον μακαρίτη Παπα-Γιάννη τον Φλώρο.Όλος ο κόσμος γονάτισε και προσευχόταν,οι δε χωροφύλακες,που είδαν με τα μάτια τους το θαύμα μας πλησίασαν,σαν φίλοι πια,και έγιναν ένα με το εκκλησίασμα.Η εμφάνισις του Τιμίου Σταυρού κράτησε,αν θυμάμαι καλά,πάνω από ένα τέταρτο.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ Ετών 80.Οδός Μακεδονίας 64,Τσακός Αγίας Παρασκευής,Αττικής.

---------------------

Το βράδυ εκείνο του 1925,που φανερώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,έκανα το τελευταίο δρομολόγιο,ως οδηγός τραμ.Είχα φθάσει στην Ομόνοια καί ἔκανα τόν κύκλο της, ὅταν εἶδα τούς ἀνθρώπους νά κοιτάζουν πρός τόν οὐρανό καί νά φωνάζουν· "κοιτάξτε... ὁ Σταυρός... ὁ Σταυρός". ᾿Αμέσως πάτησα φρένο καί σταμάτησα τό ὄχημα. ῎Εβγαλα τό κεφάλι μου ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ ὀχήματος καί εἶδα κι' ἐγώ ὁ ἀνάξιος τόν Τίμιον Σταυρόν τοῦ Κυρίου μας-δοξασμένο νά'ναι τό ἅγιον ὄνομά Του-νά φεγγοβολᾶ πάνω ἀπό τόν ῾Υμηττό. Δέν θυμᾶμαι πόσο κράτησε αὐτό. ῞Ενα μόνο γνωρίζω, ὅτιὁ Τίμιος Σταυρός πού εἶδα ἐκεῖνο τό βράδυ, μ' ἔκανε ἄλλο ἄνθρωπο. ᾿Από τότε ὅλοι στήν οἰκογένειά μου γίναμε πιστά τέκνα τῆς ᾿Εκκλησίας των Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανών.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΡΙΜΑΛΗΣ

Ετών 80.Συνταξιούχος Τροχιοδρομικός.Καρβάλης 17,Νίκαια.

-----------------------

Ημουν τότε 18 ἐτῶν. Μαζί μέ τήν μακαρίτισσα τήν μητέρα μου πήγαμε τό βράδυ ἐκεῖνο, ν' ἀγρυπνήσωμε στό ἐρημοκκλήσι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, πού βρίσκεται στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ. Εἴχαμε ἑτοιμαστεῖ μάλιστα νά μεταλάβωμε. Περί τίς 11 καί μισή, ἐνῶ ψαλλόταν, ἄν θυμᾶμαι καλά, ὁ μέγας ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἔγινε στόν οὐρανό ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῏Ηταν τόσο δυνατό τό φῶς του, πού ἐφωτίσθη ὁλόκληρος ἡ περιοχή. ῞Ολοι γονατίσαμε προσευχόμενοι καί δέν χορταίναμε νά βλέπωμε τό θεῖο αὐτό Δῶρο. Χαρακτηριστικά θυμᾶμαι ἕναν τυφλό, πού ἦταν δίπλα μου καί ἔχοντας τά κλειστά μάτια του στραμμένα πρός τόν οὐρανό ἐφώναξε μέ σπαρακτική φωνή τό "Κύριε ᾿Ελέησον".

ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ετών 68.Ανδριανουπόλεως 78.Παγκράτι.

------------------------

Θυμᾶμαι τή βραδιά ἐκείνη τοῦ 1925, σάν νά'ναι τώρα. Κάναμε ἀγρυπνία στόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγο. Εἶχε ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό Μέγαρα, Κούλουρη, ᾿Ελευσίνα καί Μάνδρα. Στίς 11 καί μισή περίπου οἱ περισσότεροι ἦταν ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, ἐνῶ ὁ παπα- Γιάννης καί λίγοι ἀπό μᾶς εἴμαστε μέσα. Ξαφνικά ἐκεῖ πού ὁ ψάλτης διάβαζε μέ δυνατή φωνή τήν ὡραία ὁμιλία πού ἀρχίζει μέ τό «πάλιν ἑορτήν καί πάλιν πανήγυρις» ἀκούσθηκαν φωνές ἀπό τό πλῆθος πού ἔλεγαν «ὁ Σταυρός!... ὁ Σταυρός!..». ᾿Εμεῖς ὅμως μέσα δέν ξεκαθαρίσαμε καλά τί ἔλεγαν καί νομίσαμε, ὅτι φώναζαν ὁ στρατός, ὁ στρατός! ᾿Αμέσως λοιπόν, χωρίς κι' οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουμε πώς, ντύσαμε τόν παπά μέ Κουλουριώτικα ρούχα, μαντίλα καί φούστα. ῎Ετσι, καί νά τόν ἔβλεπαν, ἦταν ἀδύνατον νά τόν πιάσουν. Οἱ φωνές ὅμως ἀπ' ἔξω ἐξακολουθούσαν δυνατές γι'αὐτό βγήκαμε καί ἐμεῖς ἔξω. ᾿Αλλ' ἐκεῖ πού μέ συγκίνηση καί γονατιστοί παρακολουθούσαμε τό θαυμάσιο, νά σου καί πλησιάζουν οἱ χωροφύλακες μέ τόν μακαρίτη τόν Παπαγεωργίου ἐπικεφαλῆς. Μόλις εἶδαν τόν Σταυρό γονάτισαν. Κι' αὐτοί πού ἦταν διώκτες φοβεροί, ἔγιναν, ὑπέρμαχοι τῆς ὀρθοδοξίας.

ΕΥΘΥΜΙΑ [ΜΟΥΣΟΥΡΙΔΟΥ] ΜΟΝΑΧΗ Καθηγουμένη Ι.Μ.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πάρνηθος,Αττικής.

--------------------

Είχαμε ειδοποιηθεί,ότι το βράδυ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο,στον Υμμητό.Ξεκινήαμε από το Λιόπεσι δεκαπέντε περίπου άτομα και μετά από δυο ώρες φθάσαμε πεζοί στο ξωκκλήσι.Εκεί είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και οι περισσότεροι παρέμεναν έξω.Κατόρθωσα με κόπο να μπω μέσα,μόλις άρχισε η αγρυπνία.Τα μεσάνυχτα ακούσαμε θόρυβο έξω από τον Ναό και βγαίνοντας είδαμε τον Τίμιο Σταυρό.Όλοι μας παρακολουθούσαμε επί μισή ώρα το θαυμάσιον αυτόν σημείον.Τα δάκρυα άταν αδύνατον να συγκρατηθούν.Όταν πια χάθηκε από τον ουρανό ο Σταυρός,η αγρυπνία συνεχίστηκε δια να τελειώσει στις 4 το πρωί,περισσότερο πανηγυρική και προπάντων με μεγάλη κατάνυξη.

ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.ΔΑΒΑΡΗΣ Ετών 76,Κτηματίας.Παιανία,Αττικής.

---------------------

Έμενα στα Ταμπούρια του Πειραιά μαζί με τον πατέρα μου,που είναι τυφλός.όταν μας ειδοποίησαν ότι στην εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στον Υμηττό.Ξεκινήαμε λοιπόν 50 άτομα από την περιοχή του Αγίου Δημητρίου Πειραιώς και φθάσαμε στο εκκλησάκι,πριν αρχίσει η αγρυπνία.Είχε μαζευθεί πάρα πολύς κόσμος.Κατά τα Μεσάνυχτα και ενώ ήμουν με τον πατέρα μου έξω,φάνηκε στον ουρανό ο Τίμιος Σταυρός,που έφεγγε σαν προβολέας.Γονατίσαμε μαζί με τους άλλους.Ο πατέρας μου χωρίς να μπορεί να δει το ουράνιο δώρο,δεν έπαυε στιγμή να φωνάζει δυνατά το ''Κύριε ελέησον''

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ [ΚΑΛΜΠΕΝΗ] ΜΟΝΑΧΗ Ιερόν Ησυχαστήριον,το Γενέθλιον της Θεοτόκου,Μπάλα,Αττικής.

Περιοδικό,ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

Δημοσίευμα Εφημερίδας ΣΚΡΙΠ

Η Αναφορά του Μέγα θαύματος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣΣΚΡΙΠ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 15-28/9/1925........

Η Εκκλησία όρισε να εορτάζεται επίσημα αυτό το μεγάλο θαύμα την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή του Τιμίου Σταυρού
Ἀπολυτίκιον 
Ἧχος δ' Ἔδωκας σημείωσιν. Ἔδωκας φιλάνθρωπε, τοῖς ὑπερμάχοις τῆς Πίστεως, τὸν Σταυρόν σου τὸν τίμιον, σημεῖον οὐράνιον ἐνισχύων τούτους˙ ὅτε συνηγμένοι ἐν τῶ ναῶ τοῦ μαθητοῦ, ἐπιστηθίου φίλου και κήρυκος, φαιδρῶς ἐπανηγύριζον, τὴν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως, τοῦ Σταυροῦ Σου μακρόθυμε˙ Ἰησοῦ Παντοδύναμε.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.

Λίαν εὔφρανας τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ κατῄσχυνας τοὺς Καινοτόμους, ἐν οὐρανῷ διαλάμψας τρισόλβιε, καὶ εὐσεβούντων φωτίσας τὴν Σύναξιν, ἑορταζόντων τὴν Θείαν Σου Ὕψωσιν· Σταυρὲ Τίμιε τὸ Φῶς Σου ἡμῖν κατάπεμψον, στηρίζον Ἀληθείᾳ Γνησιόφρονας.

Κάθίσματα 
Ἦχος γ΄. Θείας Πίστεως. Σημειούμενος τύπος Σταυροῦ Σου, κατεφώτισε Σῶτερ ἀκτῖσι, καὶ τῶν Γνησίων καρδίας ἐφαίδρυνεν, ἐπιτελούντων Αὐτοῦ θείαν Ὕψωσιν, ἐν τῷ Ναῷ Ἰωάννου τοῦ κήρυκος· Θαῦμα μέγιστον, ἐν οὐρανῷ καθορώμενον, κηρύττον τῶν Πατρίων τὴν ἀκρίβειαν. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον. Ὁ Σταυρὸς ὁ Τίμιος ἐσημειώθη, μαρτυρῶν τοῖς ἅπασι, Καινοτομίας ἀσεβές, Καλανδαρίου τῆς Δύσεως, τῶν δὲ Πατρίων, δηλῶν τὴν ἀκρίβειαν.

Κάθισμα Ἧχος α΄. Τὸν τάφον Σου Σωτήρ. Ὁ Τίμιος Σταυρός, ἐν Οὐρανῶ ἀνεφάνη, φωτίζων ἐν νυκτὶ Ὀρθοδόξων τὰ πλήθη˙ σημεῖον ἐπουράνιον, εἰς πιστῶν ἀγαλλίασιν, καὶ μαρτύριον τοῦ ἀληθοῦς τῶν Πατρίων, εἰς τὴν σύναξιν τοῦ ἑορτάσαι ἐν πίστει, Σταυροῦ θείαν Ὕψωσιν.

Εξαποστειλάριον Ἦχος β΄. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε.

«Σταυρὸς ὁ ἱερώτατος, ἐξ οὐρανοῦ ἐφώτισε, τοὺς ἐν Πατρῴᾳ τῇ Πίστει, ἐμμένοντας θεαρέστως, τελοῦντας δὲ τὴν Ὕψωσιν, ἐν παννυχίοις ᾄσμασιν, οὕτω δὲ Γνησιόφρονας, ἑδραίωσε θείῳ ζήλῳ, Καινοτομίαν ἐλάσας».

Μ Ε Γ ΑΛΥ Ν Α Ρ Ι Ο Ν

Οὐρανῶ ἐφάνη θεῖος Σταυρός, φέγγει ἀπροσίτω, καταυγάζων ἐν τῶ ναῶ, τοῖς ἐν τῆ πατρώα πίστει πορευομένοις, τελοῦντας θεαρέστως τὴν θείαν ὕψωσιν. 

Ἡ ἀκολουθία τῆς Γ΄ ἐμφανίσεως

ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ 90 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ Γ' ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (2015)

Μητροπολίτης Αττικής και Βοιωτίας

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

Πηγή https://353agios.blogspot.com/2021/10/90-2015.html

Η ΑΓΙΑ ΝΕΦΕΛΗ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ (Φώτο - Βίντεο)

 

Η ΑΓΙΑ ΝΕΦΕΛΗ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ

Κατά την τέλεση της Μεγάλης Εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, που γίνεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου με το (παλαιό) Πάτριο Εορτολόγιο (19/8  ν. ημ.) στην Ιερά Μονή του Θαβωρίου Όρους της Γαλιλαίας, συμβαίνει ένα θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο καλύπτεται και επισκιάζεται το Θαβώριο Όρος από μια φωτεινή Νεφέλη. Το φαινόμενο αυτό είναι ορατό και διαβεβαιώνεται από πλήθη πιστών Ορθοδόξων προσκυνητών οι οποίοι μετά την ολονύκτια αγρυπνία και το πέρας της Θείας Λειτουργίας, βγαίνουν στον περίβολο της αυλής προσευχόμενοι ψάλλοντας ύμνους...

 Και ενώ ο καιρός είναι αίθριος, έρχεται στις 4 η ώρα το πρωί μια φωτεινή Νεφέλη που συνεχώς πυκνώνει, καλύπτοντας το Θαβώριο Όρος και την Ιερά Μονή, λάμποντας ολοένα και περισσότερο, εκπέμποντας ένα Θείο Φως που έχει ευωδιάζον ερυθροκυανόλευκο χρώμα!!! Όλα αυτά συμβαίνουν μπροστά στους έκπληκτους προσκυνητές που συγκινημένοι δέονται καθώς η Αγία Νεφέλη καταλάμπουσα από το Θείο Φως, βεβαιεί την Παρουσία του Θεού κινούμενη, καλύπτοντας και φωτίζοντας τους πάντες και τα πάντα ως μεγίστη Ευλογία και Αγιασμό.

Εν συνεχεία και ενώ συνεχίζονται οι δεήσεις και οι δοξολογίες, η Αγία Νεφέλη σταδιακά απομακρύνεται αποσυρόμενη από το Θαβώριο Όρος, δίδοντας όπως και το Άγιο Φως της Αναστάσεως που βγαίνει από τον Πανάγιο Τάφο, μια αδιαμφισβήτητη πιστοποίηση και χαρά για την Αλήθεια της Ορθοδόξου πίστεως.

Τα βίντεο:

Περιοδικόν: «ΑΡΧΕΙΟΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ» Τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν

 

Στούς παρακάτω συνδέσμους μπορεῖτε νὰ βρεῖτε σὲ ἠλεκτρονικὴ μορφὴ τά τεῦχοι τοῦ περιοδικοῦ «Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος» τὸ ὁποῖο ἐπιμελεῖται ἡ Συνοδικὴ Ἐπιστροπὴ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου τῆς Ἐκκλησίας μας. 

ΤΕΥΧΟΣ 1ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 2ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 3ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 4ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 5ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 6ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 7ο ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 8ο ΕΔΩ

 

ΤΕΥΧΟΣ 9ο  ΕΔΩ

ΤΕΥΧΟΣ 10ο ΕΔΩ

Πηγή