ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ τοῦ 1993 ἡ ᾿Αρχιερατικὴ Σύνοδος ἔδωσε ἐντολὴ στὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο Δυτικῆς ᾿Αμερικῆς καὶ Σὰν Φραντσίσκο ᾿Αντώνιο μαζὶ μὲ δύο ἄλλους ᾿Αρχιερεῖς νὰ ἐξετάσουν τὰ Λείψανα τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου. Τὸ βράδυ τῆς 28ης Σεπτεμβρίου 1993 ἐκ.ἡμ., μετὰ τὴν Παννυχίδα ποὺ τελέσθηκε στὸν τάφο του ἀπὸ τὰ μέλη τῆς ᾿Επιτροπῆς, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος προέτρεψε τοὺς συμμετέχοντας στὸ ἱερὸ τοῦτο ἔργο νὰ ἀλληλοσυγχωρηθοῦν, ἐζήτησε ὁ ἴδιος συγχώρησι ἀπὸ ὅλους καὶ κατόπιν ἔδωσε εὐλογία νὰ ἀνοιχθῆ ὁ τάφος. ᾿Αφήρεσαν τὸ σκέπασμα, ἔβγαλαν ἔξω τὸ ἤδη ὠξειδωμένο μεταλλικὸ φέρετρο καὶ μὲ φόβο Θεοῦ καὶ προσευχὴ τὸ ἄνοιξαν: τὸ πρόσωπο τοῦ ῾Αγίου ἦταν καλυμμένο καὶ ὅλοι ἀμέσως πρόσεξαν τὰ λευκὰ καὶ ἄφθαρτα χέρια του!... Μετὰ ἀπὸ προσευχή, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος ἀφήρεσε τὸ κάλυμμα καὶ φάνηκε τὸ ἄφθαρτο πρόσωπο τοῦ Θεοδόξαστου ῾Αγίου!... Στὴν επομένη Συνεδρία τῆς ᾿Αρχιερατικῆς Συνόδου, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος ἀνέφερε, ὅτι τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου ἐξετάσθηκαν ἀπὸ τὴν Συνοδικὴ ᾿Επιτροπή, τὴν ὁποία συγκροτοῦσαν ὁ ἴδιος, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Συρακουσῶν καὶ ῾Αγίας Τριάδος Λαῦρος, ὁ ᾿Επίσκοπος Σηὰτλ Κύριλλος καὶ δώδεκα ἄλλα πρόσωπα. Μετὰ τὸ ἄκουσμα τῆς ἀναφορᾶς τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αντωνίου καὶ τῆς ᾿Εκθέσεως τῆς ᾿Επιτροπῆς, ἡ ᾿Αρχιερατικὴ Σύνοδος εὐλόγησε νὰ συνεχισθῆ καὶ ὁλοκληρωθῆ ἡ προετοιμασία γιὰ τὴν Διακήρυξι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου, ἡ ὁποία καὶ ἔλαβε χώρα τὴν 19η ᾿Ιουνίου 1994 ἐκ.ἡμ., ἡμέρα τῆς μακαρίας Κοιμήσεώς του, στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου «Πάντων θλιβομένων ἡ Χαρὰ» στὸ Σὰν Φραντσίσκο.
Ο ΘΕΑΡΕΣΤΟΣ βίος καὶ ὁ αὐστηρὸς ἀσκητικὸς ἀγὼν διέκρινον τὸν μέλλοντα ῾Ιεράρχην ᾿Ιωάννην ἐκ νεότητος αὐτοῦ. Εἰς τὴν Καθέδραν τῆς θεοφρουρήτου πόλεως Σαγγάης ἐπεκαθέσθη ὑπὸ τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ᾿Εκτὸς Ρωσίας ἐν ἔτει 1934, εἰς ἡλικίαν τριάκοντα ὀκτὼ ἐτῶν, καὶ παρέμεινεν ἐκεῖ δεκατέσσαρα ἔτη, ἕως ὅτου ὁμοῦ μετὰ τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ ποιμνίου ἠναγκάσθη νὰ ἀπομακρυνθῇ ἐκ τῆς Κίνας, ἐξ αἰτίας τῆς ἁρπαγῆς τῆς ἐξουσίας ὑπὸ τῶν κομμουνιστῶν. Μετὰ παρέλευσιν ἕνδεκα ἐτῶν διοικήσεως τῆς ᾿Επαρχίας Βρυξελλῶν καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης, τὰ τελευταῖα τρία καὶ ἢμισυ ἔτη τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἀφιέρωσεν εἰς τὴν ᾿Επαρχίαν τοῦ Σὰν Φραντσίσκο καὶ Δυτικῆς ᾿Αμερικῆς. Καθ᾿ ἅπαντα ταῦτα τὰ ἔτη, ὑποτασσόμενος πνευματικῶς εἰς τὴν ἄνωθεν καθοδήγησιν, μὴ φειδόμενος τῶν δυνάμεων αὐτοῦ, ἀνακαινιζόμενος δὲ διὰ τῆς καθημερινῆς μεταλήψεως τῶν ῾Αγίων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, ἐπετέλεσε τὴν διακονίαν τοῦ ἀρχιποίμενος καὶ ἀσκητοῦ, ἀπονεκρῶν τὴν σάρκα διὰ τῆς ἀρνήσεως τῆς ἐπὶ κλίνης ἀναπαύσεως, καὶ τοῦ ἱεραποστόλου, εὐρύνων τὴν καρδίαν αὐτοῦ πρὸς πάντα τὰ ἔθνη καὶ τοὺς λαούς, ἀναλόγως δὲ χωρούμενος εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐκζητούντων τὴν ἐξ αὐτοῦ ὠφέλειαν ἀνθρώπων. Τὰ θαύματα ἰατρείας καὶ τὸ προορατικὸν χάρισμα κατεκόσμουν τὴν ἐπίγειον αὐτοῦ ζωὴν ἕως τῆς ἀνωδύνου αὐτοῦ ἐκδημίας εἰς τὴν αἰωνιότητα, ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Πανάγνου Θεομήτορος, συνοδευόμενος ὑπὸ τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνος Αὐτῆς «Παναγίας τοῦ Κούρσκ», τῆς ῾Οδηγητρίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς. ᾿Εν ἔτει 1993 ἡ Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, συνελθοῦσα εἰς τὴν ῾Ιερὰν Μονὴν τῆς Παναγίας τῆς Λῢσνα ἐν Γαλλίᾳ, ὑπὸ τὴν σκέπην τριῶν θαυματουργῶν Θεομητορικῶν Εἰκόνων, ἀπεφάσισεν ὅπως ἐπιτελεσθῇ ἡ εὐλαβῶς προσδοκωμῢνη εἰς διαφόρους χώρας τῆς Διασπορᾶς, ὡς καὶ εἰς τὴν ἡμετῢραν πατρίδα, Διακήρυξις τῆς ῾Αγιότητος τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου. Τὸ Φθινόπωρον τοῦ 1993 ὁ ἔλεγχος τῶν ῾Ιερῶν αὐτοῦ Λειψάνων, ἀπέδειξεν αὐτὰ ἄφθαρτα. Συνηγμένοι κατ᾿ αὐτὰς εἰς τὴν θεοφρούρητον πόλιν τοῦ Σὰν Φραντσίσκο, κατὰ τὴν ἐπέτειον τῶν διακοσίων ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐμφυτεύσεως τῆς ᾿Ορθοδοξίας ὑπὸ Ρώσων ἱεραποστόλων εἰς τὴν Βόρειον ᾿Αμερικήν, ἡμεῖς, οἱ ᾿Αρχιερεῖς τῆς Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ᾿Εκτὸς Ρωσίας, μαρτυροῦμεν περὶ τῆς ἐνταῦθα ἐπιτελεσθείσης ἐκκλησιαστικῆς Διακηρύξεως τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου τοῦ Θαυματουργοῦ, τῆς Σαγγάης καὶ τοῦ Σὰν Φραντσίσκο. Κατὰ τὴν παραμονὴν τῆς Διακηρύξεως, Παρασκευὴν 18ην ᾿Ιουνίου, μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τὴν τελεσθεῖσαν ὑπὸ επτὰ ᾿Αρχιερῢων, ὁμοῦ μεθ᾿ εξήκοντα τριῶν Πρεσβυτέρων καὶ Διακόνων συλλειτουργῶν, ἐτελέσθη Μνημόσυνον ὑπὲρ τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου, τῶν χειροτονησάντων αὐτόν, τῶν γονέων, συγγενῶν καὶ πνευματικῶν τέκνων αὐτοῦ. Κατὰ τὴν 3ην μ.μ. τῢσσαρες ᾿Αρχιερεῖς ὁμοῦ μετ᾿ ἄλλων Κληρικῶν, εἰσελθόντες εἰς τὴν κρύπτην ἔνθα ὁ τάφος τοῦ ῾Αγίου, ἐτοποθέτησαν τὰ ῾Ιερὰ αὐτοῦ Λείψανα, ἐνδεδυμένα ἀρχιερατικὰ ἄμφια, εἰς τὴν νέαν διακεκοσμημένην λάρνακα καὶ τὰ μετέφερον ἐν λιτανείᾳ εἰς τὸν Καθεδρικὸν Ναόν, ἐν ᾦ εἶχεν ετοιμασθῆ εἰδικὸν κουβούκλιον, καὶ ἀπέθεσαν τὴν λάρνακα ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Ναοῦ. Εἰς τὰς 4.30´ μ.μ. ἅπαντες οἱ παρόντες ᾿Αρχιερεῖς καὶ Κληρικοὶ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην Μητροπολίτην κ.Βιτάλιον, ἐτέλεσαν τὸ τελευταῖον Μνημόσυνον τοῦ ῾Αγίου ῾Ιεράρχου, πρὸς ἔκφρασιν τῆς ἐλπίδος, ὅτι θὰ ἐλεήσῃ καὶ ἡμᾶς ὁ Κύριος διὰ τῆς προστασίας τοῦ ῾Αγίου Αὐτοῦ. ᾿Αμέσως ἤρχισεν ἡ ᾿Αγρυπνία τῆς ᾿Ακολουθίας τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου. Κατὰ τὴν Λιτὴν μετεφέρθησαν τὰ ἱερὰ Λείψανα γύρωθεν τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ. Εἰς τὸν ῎Ορθρον, μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν περὶ τοῦ νέου ῾Αγίου ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου, καὶ δὴ εἰς τὸν Πολυέλεον, παρίσταντο δώδεκα ᾿Αρχιερεῖς, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην τῆς Ρωσικῆς ῾Υπερορίου ᾿Εκκλησίας Μητροπολίτην κ. Βιτάλιον, ὁμοῦ μετὰ τοῦ συλλειτουργοῦντος Μητροπολίτου τῆς Ρουμανικῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Πατρίου ῾Ημερολογίου κ. Βλασίου. ῾Ο Σεβασμιώτατος Πρωθιεράρχης ἡμῶν Μητροπολίτης κ. Βιτάλιος ἤνοιξε τὴν λάρνακα, ἅπαντες προσεκύνησαν γονυκλινῶς καὶ ἔψαλαν τὸ Μεγαλυνάριον τοῦ ῾Αγίου ῾Ιεράρχου. Μετὰ τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ ῎Ορθρου, κατὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Κανόνος, ἤρχισεν ἡ προσκύνησις τῶν ῾Ιερῶν Λειψάνων τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου. ῞Απαντες εἶδον τὰς ἀκαλύπτους χεῖρας τοῦ ῾Αγίου μέσῳ τοῦ ὑαλίνου σκεπάσματος τῆς λάρνακος. Οἱ πιστοὶ προσεκύνουν ταυτοχρόνως καὶ ἀπὸ τὰς δύο πλευρὰς καὶ δύο ᾿Αρχιερεῖς ἔχριον αὐτοὺς μὲ ἡγιασμένον ἔλαιον, ἕτεροι δὲ Πρεσβύτεροι διένεμον εἰκόνας τοῦ νέου ῾Αγίου. ῾Η προσκύνησις συνεχίσθη ἕως τέλους τῆς ᾿Αγρυπνίας. Μετὰ μικρὰν διακοπήν, τὸ Σάββατον 19ην ᾿Ιουνίου, ἐτελέσθησαν κατὰ συνέχειαν τρεῖς Θεῖαι Λειτουργίαι (ὁ Καθεδρικὸς Ναὸς εἶναι τρισυπόστατος). ῾Η πρώτη, ὑπὸ ενὸς ᾿Αρχιερέως, ἤρχισε τὴν πρώτην πρωϊνήν. ῾Η δευτέρα, ῾Ιερατική, καὶ ἡ τρίτη, πολυαρχιερατική, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην. Εἰς τὴν πρώτην Θείαν Λειτουργίαν ὁ λαὸς ἔψαλε σλαβονιστὶ καὶ ἀγγλιστί, εἰς τὴν δευτέραν χορῳδία ἐκ τῶν ἐνόντων, εἰς τὴν τρίτην αἱ δύο χορῳδίαι τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ. Εἰς ἁπάσας τὰς Λειτουργίας συμμετέσχον δεκατέσσαρες ᾿Αρχιερεῖς, εκατὸν τρεῖς ῾Ιερεῖς καὶ τριάκοντα ἕξ Διάκονοι. ῞Ετεροι εἴκοσι Κληρικοὶ ἦσαν παρόντες, μὴ συλλειτουργήσαντες. Εἰς τὴν πρώτην Θείαν Λειτουργίαν μετῢλαβον τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων περίπου τετρακόσιοι, εἰς τὴν δευτέραν περίπου διακόσιοι ὀγδοήκοντα καὶ εἰς τὴν τρίτην περίπου ὀκτακόσιοι. Τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν ἐντὸς τοῦ Ναοῦ, τῆς Αἰθούσης καὶ τῶν πέριξ χώρων ἦτο ἀναρίθμητον. ῾Ο δρόμος ἦτο ἀποκεκλεισμένος. ῾Η κίνησις τῶν αὐτοκινήτων μετεφέρθη εἰς ἄλλας ὁδούς. ᾿Εκτὸς τοῦ Ναοῦ καὶ εἰς τὴν μεγάλην αἴθουσαν τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Γυμνασίου ἐτοποθετήθησαν δύο τεράστιαι τηλεοπτικαὶ ὀθόναι, αἱ ὁποῖαι μετέδιδον τὰ ἐν τῷ Ναῷ τελούμενα. Μετὰ τὸ πέρας τῆς ᾿Αρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τὸ κήρυγμα τοῦ Πρωθιεράρχου, ἐκκίνησε μεγάλη πομπὴ πέριξ ὄχι μόνον τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ οἰκοδομικοῦ τετραγώνου. Οἱ Κληρικοί, οἱ φέροντες τὴν λάρνακα μὲ τὰ ῾Ιερὰ Λείψανα τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου, ἐνηλλάσσοντο. Εἰς τὰ τέσσαρα ἄκρα ἐγίνετο εὐλόγησις διὰ τῆς Εἰκόνος τοῦ ῾Ιεράρχου καὶ ραντισμὸς δι᾿ ῾Αγιασμοῦ. Μετὰ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὸν Ναόν, ἅπαντες γονυκλινεῖς ἀνέγνωσαν τὴν εἰδικὴν προσευχὴν/δέησιν πρὸς τὸν ῞Αγιον σλαβονιστὶ καὶ ἀγγλιστί. Κατὰ τὴν ἐπακολουθήσασαν εἰς μεγάλην αἴθουσαν κοινὴν τράπεζαν, ἀνεγνώσθη πανηγυρικὸς λόγος εἰς τὸν ῞Αγιον ᾿Ιωάννην, συντεθεὶς ὑπὸ ενὸς φοιτητοῦ τοῦ Θεολογικοῦ Σεμιναρίου τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἰς Τζόρντανβιλ τῆς Νέας ῾Υόρκης. ῾Η λάρναξ, ἡ περιέχουσα τὰ ῾Ιερὰ Λείψανα, ἐτοποθετήθη ἐντὸς τοῦ καλλιτεχνικοῦ κουβουκλίου εἰς τὸ δεξιὸν μέρος τοῦ Ναοῦ τὸ ἀπόγευμα, πρὸ τοῦ ᾿Αναστασίμου ῾Εσπερινοῦ. Τοιουτοτρόπως ἐπετελέσθη, πρὸς δόξαν Θεοῦ, ἡ χαιρετιζομένη πανταχόθεν μετὰ πολλῆς κατανύξεως ἐκκλησιαστικὴ Διακήρυξις τοῦ ἐν ῾Αγίοις Πατρὸς ἡμῶν ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου τῆς Σαγγάης καὶ τοῦ Σὰν Φραντσίσκο, τοῦ Θαυματουργοῦ, οὗτινος ἡ μνήμη ὡρίσθη νὰ ἐπιτελῆται τὸ ἐγγύτερον τῆς 19ης ᾿Ιουνίου Σάββατον, ἐφ᾿ ὅσον ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τὸν ῞Αγιον ᾿Απόστολον ᾿Ιούδαν. Διὰ ταῦτα εὐχαριστοῦμεν τὸν θαυμαστὸν ἐν τοῖς ῾Αγίοις Αὐτοῦ Θεὸν ἡμῶν, τὸν ἐν ῾Αγίᾳ Τριάδι δοξαζόμενον, ἐναποθέτοντες αυτούς, τοὺς συμπατριώτας ἡμῶν, ὡς καὶ ἅπαντας τοὺς ᾿Ορθοδόξους Χριστιανούς, εἰς τὴν Προστασίαν τῆς Παναγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς ῾Οδηγητρίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τὰς πρεσβείας τοῦ νῦν ἀνακηρυχθέντος ῾Αγίου τοῦ Θεοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου καὶ πάντων τῶν ῾Αγίων. ᾿Αμήν!
Ο ΘΕΑΡΕΣΤΟΣ βίος καὶ ὁ αὐστηρὸς ἀσκητικὸς ἀγὼν διέκρινον τὸν μέλλοντα ῾Ιεράρχην ᾿Ιωάννην ἐκ νεότητος αὐτοῦ. Εἰς τὴν Καθέδραν τῆς θεοφρουρήτου πόλεως Σαγγάης ἐπεκαθέσθη ὑπὸ τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ᾿Εκτὸς Ρωσίας ἐν ἔτει 1934, εἰς ἡλικίαν τριάκοντα ὀκτὼ ἐτῶν, καὶ παρέμεινεν ἐκεῖ δεκατέσσαρα ἔτη, ἕως ὅτου ὁμοῦ μετὰ τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ ποιμνίου ἠναγκάσθη νὰ ἀπομακρυνθῇ ἐκ τῆς Κίνας, ἐξ αἰτίας τῆς ἁρπαγῆς τῆς ἐξουσίας ὑπὸ τῶν κομμουνιστῶν. Μετὰ παρέλευσιν ἕνδεκα ἐτῶν διοικήσεως τῆς ᾿Επαρχίας Βρυξελλῶν καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης, τὰ τελευταῖα τρία καὶ ἢμισυ ἔτη τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἀφιέρωσεν εἰς τὴν ᾿Επαρχίαν τοῦ Σὰν Φραντσίσκο καὶ Δυτικῆς ᾿Αμερικῆς. Καθ᾿ ἅπαντα ταῦτα τὰ ἔτη, ὑποτασσόμενος πνευματικῶς εἰς τὴν ἄνωθεν καθοδήγησιν, μὴ φειδόμενος τῶν δυνάμεων αὐτοῦ, ἀνακαινιζόμενος δὲ διὰ τῆς καθημερινῆς μεταλήψεως τῶν ῾Αγίων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, ἐπετέλεσε τὴν διακονίαν τοῦ ἀρχιποίμενος καὶ ἀσκητοῦ, ἀπονεκρῶν τὴν σάρκα διὰ τῆς ἀρνήσεως τῆς ἐπὶ κλίνης ἀναπαύσεως, καὶ τοῦ ἱεραποστόλου, εὐρύνων τὴν καρδίαν αὐτοῦ πρὸς πάντα τὰ ἔθνη καὶ τοὺς λαούς, ἀναλόγως δὲ χωρούμενος εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐκζητούντων τὴν ἐξ αὐτοῦ ὠφέλειαν ἀνθρώπων. Τὰ θαύματα ἰατρείας καὶ τὸ προορατικὸν χάρισμα κατεκόσμουν τὴν ἐπίγειον αὐτοῦ ζωὴν ἕως τῆς ἀνωδύνου αὐτοῦ ἐκδημίας εἰς τὴν αἰωνιότητα, ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Πανάγνου Θεομήτορος, συνοδευόμενος ὑπὸ τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνος Αὐτῆς «Παναγίας τοῦ Κούρσκ», τῆς ῾Οδηγητρίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς. ᾿Εν ἔτει 1993 ἡ Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, συνελθοῦσα εἰς τὴν ῾Ιερὰν Μονὴν τῆς Παναγίας τῆς Λῢσνα ἐν Γαλλίᾳ, ὑπὸ τὴν σκέπην τριῶν θαυματουργῶν Θεομητορικῶν Εἰκόνων, ἀπεφάσισεν ὅπως ἐπιτελεσθῇ ἡ εὐλαβῶς προσδοκωμῢνη εἰς διαφόρους χώρας τῆς Διασπορᾶς, ὡς καὶ εἰς τὴν ἡμετῢραν πατρίδα, Διακήρυξις τῆς ῾Αγιότητος τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου. Τὸ Φθινόπωρον τοῦ 1993 ὁ ἔλεγχος τῶν ῾Ιερῶν αὐτοῦ Λειψάνων, ἀπέδειξεν αὐτὰ ἄφθαρτα. Συνηγμένοι κατ᾿ αὐτὰς εἰς τὴν θεοφρούρητον πόλιν τοῦ Σὰν Φραντσίσκο, κατὰ τὴν ἐπέτειον τῶν διακοσίων ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐμφυτεύσεως τῆς ᾿Ορθοδοξίας ὑπὸ Ρώσων ἱεραποστόλων εἰς τὴν Βόρειον ᾿Αμερικήν, ἡμεῖς, οἱ ᾿Αρχιερεῖς τῆς Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ᾿Εκτὸς Ρωσίας, μαρτυροῦμεν περὶ τῆς ἐνταῦθα ἐπιτελεσθείσης ἐκκλησιαστικῆς Διακηρύξεως τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου τοῦ Θαυματουργοῦ, τῆς Σαγγάης καὶ τοῦ Σὰν Φραντσίσκο. Κατὰ τὴν παραμονὴν τῆς Διακηρύξεως, Παρασκευὴν 18ην ᾿Ιουνίου, μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τὴν τελεσθεῖσαν ὑπὸ επτὰ ᾿Αρχιερῢων, ὁμοῦ μεθ᾿ εξήκοντα τριῶν Πρεσβυτέρων καὶ Διακόνων συλλειτουργῶν, ἐτελέσθη Μνημόσυνον ὑπὲρ τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου, τῶν χειροτονησάντων αὐτόν, τῶν γονέων, συγγενῶν καὶ πνευματικῶν τέκνων αὐτοῦ. Κατὰ τὴν 3ην μ.μ. τῢσσαρες ᾿Αρχιερεῖς ὁμοῦ μετ᾿ ἄλλων Κληρικῶν, εἰσελθόντες εἰς τὴν κρύπτην ἔνθα ὁ τάφος τοῦ ῾Αγίου, ἐτοποθέτησαν τὰ ῾Ιερὰ αὐτοῦ Λείψανα, ἐνδεδυμένα ἀρχιερατικὰ ἄμφια, εἰς τὴν νέαν διακεκοσμημένην λάρνακα καὶ τὰ μετέφερον ἐν λιτανείᾳ εἰς τὸν Καθεδρικὸν Ναόν, ἐν ᾦ εἶχεν ετοιμασθῆ εἰδικὸν κουβούκλιον, καὶ ἀπέθεσαν τὴν λάρνακα ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Ναοῦ. Εἰς τὰς 4.30´ μ.μ. ἅπαντες οἱ παρόντες ᾿Αρχιερεῖς καὶ Κληρικοὶ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην Μητροπολίτην κ.Βιτάλιον, ἐτέλεσαν τὸ τελευταῖον Μνημόσυνον τοῦ ῾Αγίου ῾Ιεράρχου, πρὸς ἔκφρασιν τῆς ἐλπίδος, ὅτι θὰ ἐλεήσῃ καὶ ἡμᾶς ὁ Κύριος διὰ τῆς προστασίας τοῦ ῾Αγίου Αὐτοῦ. ᾿Αμέσως ἤρχισεν ἡ ᾿Αγρυπνία τῆς ᾿Ακολουθίας τοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου. Κατὰ τὴν Λιτὴν μετεφέρθησαν τὰ ἱερὰ Λείψανα γύρωθεν τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ. Εἰς τὸν ῎Ορθρον, μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν περὶ τοῦ νέου ῾Αγίου ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου, καὶ δὴ εἰς τὸν Πολυέλεον, παρίσταντο δώδεκα ᾿Αρχιερεῖς, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην τῆς Ρωσικῆς ῾Υπερορίου ᾿Εκκλησίας Μητροπολίτην κ. Βιτάλιον, ὁμοῦ μετὰ τοῦ συλλειτουργοῦντος Μητροπολίτου τῆς Ρουμανικῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Πατρίου ῾Ημερολογίου κ. Βλασίου. ῾Ο Σεβασμιώτατος Πρωθιεράρχης ἡμῶν Μητροπολίτης κ. Βιτάλιος ἤνοιξε τὴν λάρνακα, ἅπαντες προσεκύνησαν γονυκλινῶς καὶ ἔψαλαν τὸ Μεγαλυνάριον τοῦ ῾Αγίου ῾Ιεράρχου. Μετὰ τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ ῎Ορθρου, κατὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Κανόνος, ἤρχισεν ἡ προσκύνησις τῶν ῾Ιερῶν Λειψάνων τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου. ῞Απαντες εἶδον τὰς ἀκαλύπτους χεῖρας τοῦ ῾Αγίου μέσῳ τοῦ ὑαλίνου σκεπάσματος τῆς λάρνακος. Οἱ πιστοὶ προσεκύνουν ταυτοχρόνως καὶ ἀπὸ τὰς δύο πλευρὰς καὶ δύο ᾿Αρχιερεῖς ἔχριον αὐτοὺς μὲ ἡγιασμένον ἔλαιον, ἕτεροι δὲ Πρεσβύτεροι διένεμον εἰκόνας τοῦ νέου ῾Αγίου. ῾Η προσκύνησις συνεχίσθη ἕως τέλους τῆς ᾿Αγρυπνίας. Μετὰ μικρὰν διακοπήν, τὸ Σάββατον 19ην ᾿Ιουνίου, ἐτελέσθησαν κατὰ συνέχειαν τρεῖς Θεῖαι Λειτουργίαι (ὁ Καθεδρικὸς Ναὸς εἶναι τρισυπόστατος). ῾Η πρώτη, ὑπὸ ενὸς ᾿Αρχιερέως, ἤρχισε τὴν πρώτην πρωϊνήν. ῾Η δευτέρα, ῾Ιερατική, καὶ ἡ τρίτη, πολυαρχιερατική, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρωθιεράρχην. Εἰς τὴν πρώτην Θείαν Λειτουργίαν ὁ λαὸς ἔψαλε σλαβονιστὶ καὶ ἀγγλιστί, εἰς τὴν δευτέραν χορῳδία ἐκ τῶν ἐνόντων, εἰς τὴν τρίτην αἱ δύο χορῳδίαι τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ. Εἰς ἁπάσας τὰς Λειτουργίας συμμετέσχον δεκατέσσαρες ᾿Αρχιερεῖς, εκατὸν τρεῖς ῾Ιερεῖς καὶ τριάκοντα ἕξ Διάκονοι. ῞Ετεροι εἴκοσι Κληρικοὶ ἦσαν παρόντες, μὴ συλλειτουργήσαντες. Εἰς τὴν πρώτην Θείαν Λειτουργίαν μετῢλαβον τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων περίπου τετρακόσιοι, εἰς τὴν δευτέραν περίπου διακόσιοι ὀγδοήκοντα καὶ εἰς τὴν τρίτην περίπου ὀκτακόσιοι. Τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν ἐντὸς τοῦ Ναοῦ, τῆς Αἰθούσης καὶ τῶν πέριξ χώρων ἦτο ἀναρίθμητον. ῾Ο δρόμος ἦτο ἀποκεκλεισμένος. ῾Η κίνησις τῶν αὐτοκινήτων μετεφέρθη εἰς ἄλλας ὁδούς. ᾿Εκτὸς τοῦ Ναοῦ καὶ εἰς τὴν μεγάλην αἴθουσαν τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Γυμνασίου ἐτοποθετήθησαν δύο τεράστιαι τηλεοπτικαὶ ὀθόναι, αἱ ὁποῖαι μετέδιδον τὰ ἐν τῷ Ναῷ τελούμενα. Μετὰ τὸ πέρας τῆς ᾿Αρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τὸ κήρυγμα τοῦ Πρωθιεράρχου, ἐκκίνησε μεγάλη πομπὴ πέριξ ὄχι μόνον τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ οἰκοδομικοῦ τετραγώνου. Οἱ Κληρικοί, οἱ φέροντες τὴν λάρνακα μὲ τὰ ῾Ιερὰ Λείψανα τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου, ἐνηλλάσσοντο. Εἰς τὰ τέσσαρα ἄκρα ἐγίνετο εὐλόγησις διὰ τῆς Εἰκόνος τοῦ ῾Ιεράρχου καὶ ραντισμὸς δι᾿ ῾Αγιασμοῦ. Μετὰ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὸν Ναόν, ἅπαντες γονυκλινεῖς ἀνέγνωσαν τὴν εἰδικὴν προσευχὴν/δέησιν πρὸς τὸν ῞Αγιον σλαβονιστὶ καὶ ἀγγλιστί. Κατὰ τὴν ἐπακολουθήσασαν εἰς μεγάλην αἴθουσαν κοινὴν τράπεζαν, ἀνεγνώσθη πανηγυρικὸς λόγος εἰς τὸν ῞Αγιον ᾿Ιωάννην, συντεθεὶς ὑπὸ ενὸς φοιτητοῦ τοῦ Θεολογικοῦ Σεμιναρίου τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἰς Τζόρντανβιλ τῆς Νέας ῾Υόρκης. ῾Η λάρναξ, ἡ περιέχουσα τὰ ῾Ιερὰ Λείψανα, ἐτοποθετήθη ἐντὸς τοῦ καλλιτεχνικοῦ κουβουκλίου εἰς τὸ δεξιὸν μέρος τοῦ Ναοῦ τὸ ἀπόγευμα, πρὸ τοῦ ᾿Αναστασίμου ῾Εσπερινοῦ. Τοιουτοτρόπως ἐπετελέσθη, πρὸς δόξαν Θεοῦ, ἡ χαιρετιζομένη πανταχόθεν μετὰ πολλῆς κατανύξεως ἐκκλησιαστικὴ Διακήρυξις τοῦ ἐν ῾Αγίοις Πατρὸς ἡμῶν ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου τῆς Σαγγάης καὶ τοῦ Σὰν Φραντσίσκο, τοῦ Θαυματουργοῦ, οὗτινος ἡ μνήμη ὡρίσθη νὰ ἐπιτελῆται τὸ ἐγγύτερον τῆς 19ης ᾿Ιουνίου Σάββατον, ἐφ᾿ ὅσον ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τὸν ῞Αγιον ᾿Απόστολον ᾿Ιούδαν. Διὰ ταῦτα εὐχαριστοῦμεν τὸν θαυμαστὸν ἐν τοῖς ῾Αγίοις Αὐτοῦ Θεὸν ἡμῶν, τὸν ἐν ῾Αγίᾳ Τριάδι δοξαζόμενον, ἐναποθέτοντες αυτούς, τοὺς συμπατριώτας ἡμῶν, ὡς καὶ ἅπαντας τοὺς ᾿Ορθοδόξους Χριστιανούς, εἰς τὴν Προστασίαν τῆς Παναγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς ῾Οδηγητρίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τὰς πρεσβείας τοῦ νῦν ἀνακηρυχθέντος ῾Αγίου τοῦ Θεοῦ ῾Ιεράρχου ᾿Ιωάννου καὶ πάντων τῶν ῾Αγίων. ᾿Αμήν!
῾Ο Πρόεδρος τῆς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας
+ Μητροπολίτης Βιτάλιος
+ Μητροπολίτης Βιτάλιος
καὶ τὰ Μέλη Αὐτῆς:
+ ᾿Αρχιεπίσκοπος Δυτικῆς ᾿Αμερικῆς καὶ Σὰν Φραντσίσκο ᾿Αντώνιος
+ ᾿Αρχιεπίσκοπος Συρακουσῶν καὶ ῾Αγίας Τριάδος Λαῦρος
+ ᾿Αρχιεπίσκοπος Σύδνεϋ, Αὐστραλίας καὶ Νέας Ζηλανδίας ᾿Αλύπιος + ᾿Αρχιεπίσκοπος Βερολίνου καὶ Γερμανίας Μᾶρκος
+ ᾿Επίσκοπος Μπουένος ῎Αϋρες, ᾿Αργεντινῆς καὶ Παραγουάης ᾿Ιωάννης
+ ᾿Επίσκοπος Τσερνομόρσκ καὶ Κουμπὰν Βενιαμίν
+ ᾿Επίσκοπος Μανχάτταν ῾Ιλαρίων
+ ᾿Επίσκοπος ᾿Ερίε Δανιήλ
+ ᾿Επίσκοπος Σηὰτλ Κύριλλος
+ ᾿Επίσκοπος Βοστώνης Μητροφάνης
+ ᾿Επίσκοπος Βεβέϋ ᾿Αμβρόσιος
19 ᾿Ιουνίου 1994 ἐκκλ. ἡμερ.