Ὁ Πανάγιος Σταυρὸς σώζει
Ἡ ἔλευση τῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι κατὰ τὴν Ὑμνολογία της γεγονὸς ἀγαλλιάσεως καὶ εὐφροσύνης οὐρανοῦ καὶ γῆς. Διότι ὅσοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ προσέρχονται στοὺς Ναοὺς γιὰ νὰ τὸν κατασπασθοῦν μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ, λαμβάνουν ἁγιασμὸ χάριτος.
Ἡ ἐπαφὴ μὲ τὰ σύμβολα τῆς Πίστεώς μας, τὰ ὁποῖα μὲ ὑλικὰ μέσα, συνδεδεμένα μὲ τὴν σωτηρία μας, παραπέμπουν στὴν θεία πραγματικότητα, εἶναι πράξη εὐλογίας καὶ παροχῆς θείας δωρεᾶς.
Εἰδικῶς ὁ Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρός, τὸ ὄργανο τῆς σωτηρίας μας, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἀνασταύρωσε τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν «ἐφευρέτη» αὐτῆς διάβολο, ἀποτελεῖ γιὰ τοὺς πιστεύοντες πηγὴ ἁγιασμοῦ, ὡς αἴτιος τῆς σωτηρίας μας.
Προσερχόμαστε λοιπὸν σὲ προσκύνηση τοῦ ὑψουμένου Τιμίου Σταυροῦ παρακλητικά, μὲ ἐγκάρδιο αἴτημα νὰ μᾶς ἐνδυναμώσει, ὥστε νὰ βαδίζουμε μὲ εὐσέβεια τὴν ὁδὸ πρὸς τὸν Οὐρανόν, ἐκεῖ ποὺ μᾶς ἀναμένει θεία δόξα καὶ εὐφροσύνη αἰώνια.
Ἡ πορεία αὐτὴ εἶναι ὡς γνωστὸν δύσκολη καὶ ἔχει πολλοὺς κινδύνους, φανεροὺς καὶ κρυφούς. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἀπαιτεῖται προσοχὴ καὶ ἐγρήγορση. Μόνον οἱ «νήφοντες», οἱ διατελοῦντες σὲ ἐπιφυλακὴ πνεύματος καὶ διαλεγόμενοι μετὰ τοῦ Θεοῦ ἐν προσευχῇ καὶ δεήσει, ὅπως καὶ ἐν ἐπιμελῇ ἀναγνώσει τῶν θείων Γραφῶν, μποροῦν νὰ ξεφύγουν καὶ νὰ γλιτώσουν ἀπὸ τὰ ἔνεδρα, τὶς παγῖδες καὶ τὰ βάραθρα ποὺ χαίνουν στὴν πορεία, καὶ ποὺ στήνει ὁ πολυμήχανος ἐχθρὸς γιὰ νὰ συλλάβει καὶ νὰ κακοποιήσει τοὺς ἀμελεῖς καὶ ἀπρόσεκτους.
Ὅμως, ἡ δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι φρικτὴ γιὰ τὶς φάλαγγες τῶν ἀπαισίων δαιμόνων. Ὁ τύπος τοῦ Σταυροῦ δεσπόζει στὴν ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ «ὅπλον εἰρήνης» καὶ «ἀήττητον τρόπαιον». Ὁ Σταυρὸς προεξέχει καὶ σκέπει τὴν Ἐκκλησία, ἡ δὲ ἁγιαστικὴ ἔλλαμψη τοῦ Παναγίου Πνεύματος σκιάζει αὐτήν, ὥστε τὰ τέκνα της νὰ «περιπατοῦν ἐν τῷ φωτί» καὶ νὰ βρίσκουν στὴν πρὸς Οὐρανὸν πορεία τους θεία ἀνάπαυση, γαλήνη ψυχῆς καὶ παρηγορία. Ὅπου οἱ πιστοὶ βαδίζουν «κατὰ πνεῦμα» «καὶ μὴ κατὰ σάρκα», ὅπου ἐπικρατεῖ καὶ κυριαρχεῖ «ὁ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», ἐκεῖ ἐπέρχεται καὶ χαρίζεται ἐλευθερία «ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου» (Ρωμ. 8, 1-4).
Γι᾽ αὐτὸ καὶ προτρεπόμαστε ἀπὸ τὴν ἱερὰ Ὑμνολογία μας νὰ ἁγνισθοῦμε ἐσωτερικὰ κατὰ τὶς ψυχὲς καὶ τὶς καρδιὲς ἀπὸ κάθε κρυφὸ πάθος, ἀπὸ κάθε πειρασμικὸ ἐπηρεασμό, ὅπως καὶ νὰ καθαρισθοῦμε μὲ τὴν ἐπίμονη ἐργασία τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔργων καὶ πράξεων, ὥστε νὰ σπεύσουμε ὄχι μόνον νὰ δοῦμε τὸν Τίμιο Σταυρὸ ὑψούμενο καὶ στολιζόμενο, ἀλλὰ καὶ μὲ πίστη καὶ πόθο νὰ τὸν προσκυνήσουμε.
Διότι σὰν μέγας ἥλιος καταυγάζει μὲ τὶς ἀκτῖνες του ὅσους εἶναι στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καλῶντας τους νὰ ἐξέλθουν μὲ τὴν σωτήρια Μετάνοια, καὶ ἐπίσης καταφλέγει τοὺς ἀπεχθεῖς δαίμονες, τοὺς παραλύει καὶ τοὺς διασκορπίζει, λύνοντας καὶ καταστρέφοντας τὰ πονηρὰ ἔργα τους, καὶ φέρνοντας εἰρήνη, ἄφεση καὶ ἐλευθερία.
Εἴθε νὰ φωτίσει ὅλους ὅσοι προσεγγίζουμε τὸν Τίμιο Σταυρὸ θεάρεστα καὶ τὸν προσκυνοῦμε μὲ πίστη, γιὰ νὰ λάβουμε συγχώρηση, δύναμη καὶ χάρη θείας ζωῆς καὶ σωτηρίας!
Σταυρὲ τοῦ Θεοῦ Πανάγιε, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου! Ἀμήν.
+ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμης
