Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα βλέπουμε δύο τυφλοὺς νὰ ἀκολουθοῦν τὸν Κύριό μας καὶ νὰ φωνάζουν μὲ πίστη καὶ πόνο: «ἐλέησέ μας υἱὲ Δαυΐδ». Μᾶς θυμίζει ἡ προσευχὴ τῶν σωματικὰ μὲν τυφλῶν, ψυχικὰ δὲ φωτισμένων ἐκείνων ἀνθρώπων, τὴν ἁπλὴ καὶ σύντομη προσευχὴ τὴν ὁποία παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με». Πολλὲς φορὲς προσωπικὰ ἔχω προτρέψει τὴν προσευχὴ αὐτὴ νὰ τὴν ἔχουμε διαρκῶς στὸ νοῦ καὶ τὰ χείλη ὁτιδήποτε καὶ ἂν κάνουμε, διότι ἁγιάζει τὸν νοῦ μας, τὰ ἔργα μας καὶ τὸν τόπο. Θέλετε νὰ δεῖτε τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς αὐτῆς ὅταν γίνεται μὲ πίστη καὶ ἐπιμονή; Τὴν βλέπουμε ἀμέσως μετά. Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίθηκε ἄμεσα στὴν ἱκεσία τῶν τυφλῶν. Περίμενε νὰ δείξουν τὴν ἐπιμονὴ καὶ τὴ σταθερότητά τους. Ἀφοῦ, λοιπόν, φάνηκαν ἑδραῖοι στὴν πίστη τους, τοὺς ρώτησε: «Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νὰ σᾶς θεραπεύσω;». Χωρὶς πολλὰ λόγια, οἱ δύο ἄντρες ἀπάντησαν μὲ ἐμπιστοσύνη πρὸς τὸν Χριστό: «Ναί, Κύριε». «Νὰ σᾶς συμβεῖ ἀνάλογα μὲ τὴν πίστη σας», ἀπάντησε. Καὶ θεραπεύθηκαν.
Μετὰ τὴν θεραπεία, ὁ Κύριος, καθιστῶντας τὸν ἑαυτό Του ὑπόδειγμα συμφωνίας λόγων καὶ ἔργων, εἶπε στοὺς ἰαθέντας: «προσέξτε νὰ μὴν τὸ μάθει κανένας». Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἦταν ποὺ εἶχε πεῖ κάποτε: «Νὰ φροντίσετε νὰ κάνετε τὴν ἐλεημοσύνη σας ὄχι γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου». Δὲν εἶναι ὁ Χριστὸς σὰν ἐκείνους ποὺ λένε πολλὰ καὶ πνευματικὰ λόγια, ἀλλὰ στὴν προσωπική τους ζωὴ ἐφαρμόζουν τὰ ἀντίθετα. Ὅ,τι μᾶς εἶπε, πρῶτα Ἐκεῖνος τὰ ἐφάρμοσε. Μέσα, λοιπόν, ἀπὸ τὰ λόγια καὶ τὴ συμπεριφορά Του, διαχρονικὰ μᾶς διδάσκει ὅ,τι καλὸ κάνουμε, εἴτε λέγεται ὑλικὴ βοήθεια, εἴτε πνευματικὴ στήριξη, εἴτε ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀγαθὴ ὑπηρεσία πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο, νὰ μὴν τὰ κάνουμε μὲ γνώμονα τὴν ἐπίδειξη, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐφαρμόζουμε τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγαπῆς, γνωρίζοντας ὅτι ἐπιτελοῦμε τὸ καθῆκον μας. Κάνουμε κάτι καλὸ πολλὲς φορὲς καὶ θέλουμε νὰ τὸ δείξουμε γιὰ νὰ φανεῖ στοὺς ἀνθρώπους. Μήπως ἡ δόξα ποὺ θὰ μᾶς προσφέρουν οἱ ἄνθρωποι εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν δόξα ποὺ θὰ μᾶς δώσει ὁ Θεὸς ἂν μυστικὰ ἐργαζόμαστε τὶς ἐντολές Του; Ὄχι. Τότε, συμπεραίνουμε ὅτι δὲν χρειάζονται ἐπιδείξεις. «Νὰ μὴν γινόμαστε κενόδοξοι», μᾶς παραγγέλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Στὴ συνέχεια, προσέφεραν στὸν Κύριό μας ἕναν κουφὸ δαιμονισμένο, τὸν ὁποῖο ἀμέσως θεράπευσε, ἀφοῦ ἔβγαλε τὸ δαιμόνιο.
Τόσο οἱ τυφλοί, ὅσο καὶ ὁ κωφὸς δὲν εἶχαν προσωπικὴ σχέση μὲ τὸν Χριστό. Ὡστόσο, ὁ Χριστὸς μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ ἐπιθυμῶντας τὴ σωτηρία τους, τοὺς βοήθησε. Βοηθοῦσε τοὺς ἀνθρώπους μὲ κάθε κόστος, ὅπως στὴ σημερινὴ περικοπή. Ἀφοῦ θεράπευσε τὸν δαιμονισμένο, οἱ Φαρισαῖοι Τὸν κατηγόρησαν ὅτι «μὲ τὴ δύναμη τοῦ ἄρχοντα τῶν δαιμονίων βγάζει τὰ δαιμόνια». Σὲ προηγούμενη παρόμοια περίπτωση, τοὺς εἶχε ἀπαντήσει: «Κάθε βασιλεία ποὺ ὑφίσταται ἐσωτερικὴ διάσπαση, ἐρημώνεται. Ἄν ὁ σατανὰς βγάζει τὸν σατανά, δὲν θὰ σταθεῖ ἡ βασιλεία του». Τώρα, ὅμως, δὲν ἀπάντησε τίποτα. Ἁπλῶς συνέχισε νὰ κάνει τὸ ἔργο Του, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς ὅποιες κακοπροαίρετες φωνές. Στὴν καθημερινότητά μας ἀγωνιζόμαστε νὰ κάνουμε τὸ σωστό, πράγμα ποὺ ἔχει συνέπειες. Ὁ πειρασμὸς φθονεῖ καὶ ξεσηκώνει πόλεμο. Αὐτὸ εἶναι ἀναμενόμενο. Τὸ ζητοῦμενο εἶναι ἐμεῖς νὰ συνεχίζουμε τὸ ἔργο μας, ὑπηρετῶντας Θεὸ καὶ πλησίον, ἀκόμη καὶ ἂν πρόκειται γιὰ ἄγνωστο.
Ἀκοῦστε τί παραγγέλει σήμερα σὲ ἐμᾶς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ καθένας σας ἂς προσπαθεῖ νὰ ἀρέσει στὸν πλησίον του, γιὰ νὰ τὸν ὑποβοηθεῖ στὸ καλὸ καὶ νὰ τὸν οἰκοδομεῖ στὴν πνευματικὴ ζωή». Κάποιος γνωστὸς ἄθεος Γάλλος φιλόσοφος τοῦ περασμένου αἰώνα εἶχε πεῖ: «οἱ ἄλλοι εἶναι ἡ κόλασή μου». Ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, ὅμως, εἶναι διαφορετική. «Εἶδες τὸν ἀδερφό σου; Εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σου», λέει ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό. Ἀπὸ τὴν συμπεριφορά μας πρὸς τὸν πλησίον μας ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία ἤ ἡ ἀπώλειά μας, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ ἡ ἐπίγεια εὐημερία μας. Κάποιος θὰ πεῖ ὅτι οἱ συνάνθρωποί του εἶναι ἀνυπόφοροι καὶ δὲν τὸν ἑλκύουν νὰ τοὺς ἀγαπήσει. Θὰ συμφωνήσει δηλαδὴ ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι ἡ κόλασή του. Ἔχει σκεφτεῖ ποτὲ μήπως ὁ ἴδιος εἶναι ἡ κόλαση γιὰ τοὺς συνανθρώπους του; Μήπως μὲ τὴ συμπεριφορά του ἔχει μπλέξει ὁ ἴδιος τὴ ζωή του; Ὁ Ἀπόστολος μᾶς λέει νὰ κάνουμε τὸ πᾶν γιὰ νὰ στηρίξουμε τὸν πλησίον. Αὐτὴ ἡ στήριξη σύντομα θὰ ἐπιστρέψει σὲ ἐμᾶς.
Μὴν κάνουμε τὴ ζωή μας δύσκολη. «Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὔτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ».
Μετ’ εὐχῶν,
Ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος