Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Η Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 14/9/1925

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ - ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΗΣ Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ 14/9/1925

14/9/1925 ( ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ) Η Γ' ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ


Συναξάριον

Τῆ αύτῆ ἡμέρα Κυριακῆ μετά τὴν Ὕψωσιν, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς Γ΄ Ἐμφανίσεως τοῦ ἐν Οὐρανῶ φανέντος Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, κατὰ τὴν νύκταν τῆς 13ης πρὸς τὴν 14ην Σεπτεμβρίου τῶ σωτηρίω ἔτει 1925, ἐπὶ ἐξορίστου Βασιλέως Γεωργίου τοῦ Β΄, ἄνωθεν τοῦ Ἱεροῦ Μονυδρίου τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου παρὰ τοὺς πρόποδας τοῦ Ὑμηττοῦ, καθ’ ἥν οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ (Παλαιοεορτολογῖται), ἐτέλουν ἱερὰν Ἀγρυπνίαν διὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατά τὸ πάτριον ἑορτολόγιον. 

" Έως θανάτου αγωνίσου υπέρ τής αληθείας
και Κύριος ο Θεός σου πολεμήσει υπέρ σού".
(Σοφ. Σειράχ)


Ἡ πληροφορία περί τῆς θείας ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό μονύδριον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἔφθασε στόν Ἑλληνικό λαό τήν 15ην Σεπτεμβρίου 1925 κατά τό πάτριον ἑορτολόγιον (28 Σεπτεμβρίου ν. ἡμ.) μέσω τῆς Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας «Σκρίπ», ἡ ὁποία ἐδημοσίευσε στήν πρώτη σελίδα τήν ἔναντι εἰς φωτοτυπίαν ἀναδημοσιευμένη ἀνακοίνωση τοῦ «Συλλόγου τῶν Ὀρθοδόξων».



Τό κείμενο τῆς ἐν λόγω ἀνακοινώσεως ἔχει ὡς ἑξῆς :

         «Ὁ "Σύλλογος τῶν Ὀρθοδόξων" ἀνεγνωρισμένον Σωματεῖον, συμφώνως πάντοτε πρός τό Παλαιόν Ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον εἰς τό ὁποῖον ἐμμένει ἀκλόνητος, τήν εἰσαγωγήν τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου εἰς τήν Ἐκκλησίαν θεωρῶν ἀντιθρησκευτικήν καί ἀντικανονικήν, ἑώρτασε σήμερον 14ην  Σεπτεμβρίου, κατά τό ἐν λόγω ἡμερολόγιον, τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Πρός τοῦτο ἀπό τῆς 9ης νυκτερινῆς τῆς χθές, πλέον τῶν δισχιλίων μελῶν τοῦ Συλλόγου συνηθροίσθησαν ἐν τῷ ἐξοχικῷ ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὅπου ἐτελέσθη ἀγρυπνία. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ συγκέντρωσις αὕτη τῶν πιστῶν δέν διέλαθε τήν προσοχήν τῶν ὀργάνων τῆς ἐξουσίας, ἅτινα ἀπό τῆς 11ης νυκτερινῆς παρηκολούθησαν τήν ἀκολουθίαν χάριν τῆς τάξεως, ὡς εἶπον.

       Ἀλλά οἱαδήποτε κι ἄν ἦτο ἡ ἐκεῖ ἀποστολή των, ὀλίγα λεπτά μετά τήν ἄφιξίν των ἐκόντα ἄκοντα ἠναγκάσθησαν νά προστεθῶσι καί ταῦτα εἰς τό πλῆθος τῶν πιστῶν, τούς ὁποίους δέν ἐχώρει ἤδη οὐδέ ὁ ἐξωτερικός περίβολος τοῦ ναοῦ, ἕνεκα λόγων ἀνωτέρω πάσης ἀνθρωπίνης διαταγῆς καί ἐξουσίας.

       Ἡ ὥρα ἦτο 11η καί ἡμίσεια πρό τοῦ μεσονυκτίου, ὅτε ἀκριβῶς ἄνωθεν τοῦ ναοῦ καί μέ κατεύθυνσιν ἐξ Ἀνατολῶν πρός Δυσμᾶς ἐνεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός τοῦ ὁποίου ἡ λάμψις περιοριζομένη μόνον ἐπί τοῦ ναοῦ καί τοῦ ἐκκλησιαζομένου πλήθους ἐξηφάνιζεν ἐντελῶς τήν λάμψιν τῶν ἀστέρων, κατηύγαζε δέ τόν ναόν καί τόν περίβολον ὡς νά κατηυθύνετο ἐπ΄ αὐτῶν ἠλεκτρικός προβολεύς.

       Ἡ ὁριζοντία γραμμή τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ ἔκλινεν πρός τά δεξιά, πρός τό κάτω δέ μέρος τῆς καθέτου γραμμῆς του, ἐσχηματίζετο μικρότερος Σταυρός διά τῆς παρεμβολῆς ἑτέρας μικροτέρας ὁριζοντίας γραμμῆς.

       Τό οὐράνιον τοῦτο σημεῖον ἦτο ὁρατόν συνεχῶς ἐπί ἠμισειαν ὥραν καί κατόπιν ἤρξατο σβενύμμενον ὀλίγον κάτ΄ ὀλίγον.

       Τό τί ἐπακολούθησε τήν ἐμφάνισιν τοῦ οὐρανίου τούτου σημείου ἀδύνατον νά περιλάβει ἀνθρωπίνη ἀφήγησις. Πάντες οἱ ἐκκλησιαζόμενοι γονυπετεῖς καί κλαίοντες ἐκ τῆς συγκινήσεως, ἤρχισαν ψάλλοντες καί δοξολογοῦντες τόν Κύριον ἐν ἐνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ. Τά ὄργανα τῆς ἐξουσίας παραιτοῦνται τῆς ἀποστολῆς των καί ἀνευρίσκουσι εἰς τά βάθη τῆς καρδίας των τήν παιδικήν πίστιν τῶν παιδικῶν των χρόνων. Ὅλος ὁ χῶρος ἐκεῖνος μεταβάλλεται εἰς μίαν γωνίαν ἄλλου τινός κόσμου ὑπεργείου. Ὅλοι κατέχονται ὑπό ἀνεκφράστου ἱερᾶς συγκινήσεως, ὅλοι κλαίουσιν. Ἡ ἀγρυπνία συνεχισθεῖσα ἐτελείωσε περί τήν 4ην πρωϊνήν, ὁπότε ὁλόκληρος ἐκεῖνος ὁ ἀνθρώπινος χείμαρρος ἤρχισε κατερχόμενος πρός τήν πόλιν διηγούμενος ἀνά πᾶν βῆμα τό νυκτερινόν θαῦμα, ἐκ τῆς συγκινήσεως τοῦ ὁποίου συνείχοντο πάντες.

       Ἴσως θά ὑπάρξωσι ἄπιστοι οἵτινες θά ἀμφησβητήσωσι τό γεγονός, ἴσως θά εὑρεθῶσι δοκησίσοφοι, οἵτινες θά ζητήσωσι νά ἐρμηνεύσωσι τό φαινόμενον διά τῆς αὐθυποβολῆς ἤ δι' οἱασδήποτε ἄλλης βεβιασμένης αἰτιολογίας, πάντως ὅμως, καί τῶν μέν καί τῶν δέ τά ἐπιχειρήματα ὡς σαθρά, ἀνατρέπονται, ἄν ληφθεῖ ὑπ΄ ὄψιν ὅτι δέν πρόκειται περί στιγμιαίου φαινομένου διαλάμψαντος δίκην διάττοντος, ἀλλά περί φαινομένου ὁρατοῦ ἐπί ἡμισείαν καί πλέον ὥραν, τό ὁποῖον ἔβλεπον καί ἐθαύμαζον συνεχῶς δισχίλιοι καί πλέον ἄνθρωποι.

       Εὐτυχῶς δέ, ὅτι μεταξύ τῶν ἰδόντων καί θαυμασάντων τόν οὐράνιον τοῦτον φωτεινόν Σταυρόν, συμπεριλαμβάνονται καί ὄργανα τῆς ἐξουσίας καί κατά συνέπειαν καί ἡ Ἐκκλησία καί τό ἐπίσημον κράτος ἔχουσι καθῆκον νά ἐξετάσωσι, νά ἑξακριβώσωσι καί ἐπισημοποιήσωσι τό γεγονός.

       Ἐκτός ὅμως τούτου, νομίζομεν ὅτι ἡ ἐμφάνισις τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ, καθ΄ ἥν ἡμέραν ἑορτάζεται κατά τό παλαιόν ἡμερολόγιον ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀποτελεῖ μίαν ἐπί πλέον ἐπίσημον Θεόθεν βεβαίωσιν περί τῆς ὀρθότητος τῶν ἐπί τοῦ προκειμένου πεποιθήσεων τῶν ἀκολουθούντων τό ἡμερολόγιον τοῦτο, παρέχει δέ καί εἰς τούς διευθύνοντας σήμερον τά τῆς Ἐκκλησίας, χεῖρα βοηθείας οὐρανόθεν πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἀντικανονικῆς ἀποφάσεώς των περί εἰσαγωγῆς εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας μονομερῶς τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου δι΄ ἀποσχίσεως ἐκ τοῦ μεγάλου σώματος τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή τοῦ Συλλόγου τῶν Ὀρθοδόξων.




ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΙΣ 10/3/1924 ΟΙ ΜΗ ΑΠΟΣΧΙΣΘΕΝΤΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ( ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΩΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ) ΚΑΙ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ , ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΣΟΥΝΕ ΚΡΥΦΑ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ, ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΥΜΜΗΤΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΛΑΡΓΟ. 
ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 11:30 μ.μ  ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ  ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΛΕΥΚΟΤΑΤΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ , ΚΑΤΑΥΓΑΖΩΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΟΝΥΔΡΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΒΟΛΟ ΑΥΤΟΥ . ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟΝ ΠΑΛΑΙΟΝ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ. 

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΥΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΕΙΔΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ.

---------

Οι ιστορικές αναφορές-πιο πληρέστερες- προέρχονται από το ιστορικό περιοδικό ''Τα Πάτρια'',το τεύχος,που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1979,από τον Μακαριστό Επίσκοπο Πενταπόλεως κ.Καλλιόπιο της μαρτυρικής Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.


Ήμουν ένας από τους άνδρες της Σχολής Χωροφυλακής,που έστειλαν το βράδυ εκείνο,πριν 50 έτη,στο ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου δια να εμποδίσωμεν την αγρυπνίαν.Εκεί οι Παλαιοημερολογίες θα αγρυπνούσαν,διότι ξημέρωνε η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.Επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος,περισσότερα από δυο χιλιάδες άτομα,δεν επιχειρήσαμε να συλλάβωμε τον Ιερέα,όπως είχαμε εντολή,αλλά ξαπλώσαμε ήσυχα στην κοντινή πλαγιά και περιμέναμε,να τελειώσουν.Στις 11 και μισή περίπου την νύχτα ακούσαμε μεγάλο και παράξενο θόρυβο,που προερχόταν από τις φωνές του πλήθους.Χωρίς να χάσωμε καιρό τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει...και είδαμε...Όλο το πλήθος των πιστών βρισκόταν σε θρησκευτική παραφορά.Άλλοι κλαίγοντας και άλλοι φωνάζοντας το ''Κύριε ελέησον'' γονατιστοί είχαν στρέψει το βλέμμα τους προς τον ουρανό,ενώ μερικοί λιποθυμούσαν από την μεγάλη συγκίνηση.Τότε κοιτάξαμε κι εμείς και είδαμε το θαυμάσιο,ένα δηλαδή τεράστιο,ολοφώτεινο σταυρό,πολύ ψηλά πάνω από τον Ναό,να φωτίζει ολόκληρη την περιοχή.Στην αρχή μας έπιασε φόβος,αλλά αμέσως συνήλθαμε και γονατίσαμε ξεχνώντας την αποστολήν μας και κλαίγοντας σαν μικρά παιδιά.Περιττό βέβαια να σας πω,ότι παρακολουθήσαμε την ιερά αγρυπνία μέχρι τέλους,γεμάτοι συγκίνηση,όχι πια σαν καταδιωκτικά όργανα,αλλά σαν πιστοί χριστιανοί.Το πρωί,όταν κατεβήκαμε στην Σχολή,διηγηθήκαμε σε όλους το μεγάλο θαύμα που ευτυχήσαμε,να ιδούμε.Κατόπιν έγιναν ανακρίσεις και όλοι μας ενόρκως καταθέσαμε,ότι είδαμε πεντακάθαρα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό ψηλά.

ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.ΓΛΥΜΗΣ Συνταξιούχος αστυνομικός.Ετών 78.Οδός Αριστοτέλους 73.Περιστέρι.


---------------------

Το θαύμα έγινε το 1925,όταν πήγαμε να κάνωμε ολονυκτία δια την εορτή του Τιμίου Σταυρού.Εξαιτίας των διωγμών τότε,κάναμε ολονυκτίες στα πιο μακρυνά ξωκκλήσια.Το βράδυ μάλιστα εκείνο ήλθαν χωροφύλακες μ' έναν υπομοίραρχον δια να πιάσουν τον ιερέα μας,τον μακαρίτη Παπα-Γιάννη τον Φλώρο.Όλος ο κόσμος γονάτισε και προσευχόταν,οι δε χωροφύλακες,που είδαν με τα μάτια τους το θαύμα μας πλησίασαν,σαν φίλοι πια,και έγιναν ένα με το εκκλησίασμα.Η εμφάνισις του Τιμίου Σταυρού κράτησε,αν θυμάμαι καλά,πάνω από ένα τέταρτο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ Ετών 80.Οδός Μακεδονίας 64,Τσακός Αγίας Παρασκευής,Αττικής.

---------------------

Το βράδυ εκείνο του 1925,που φανερώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,έκανα το τελευταίο δρομολόγιο,ως οδηγός τραμ.Είχα φθάσει στην Ομόνοια καί ἔκανα τόν κύκλο της, ὅταν εἶδα τούς ἀνθρώπους νά κοιτάζουν πρός τόν οὐρανό καί νά φωνάζουν· "κοιτάξτε... ὁ Σταυρός... ὁ Σταυρός". ᾿Αμέσως πάτησα φρένο καί σταμάτησα τό ὄχημα. ῎Εβγαλα τό κεφάλι μου ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ ὀχήματος καί εἶδα κι' ἐγώ ὁ ἀνάξιος τόν Τίμιον Σταυρόν τοῦ Κυρίου μας-δοξασμένο νά'ναι τό ἅγιον ὄνομά Του-νά φεγγοβολᾶ πάνω ἀπό τόν ῾Υμηττό. Δέν θυμᾶμαι πόσο κράτησε αὐτό. ῞Ενα μόνο γνωρίζω, ὅτιὁ Τίμιος Σταυρός πού εἶδα ἐκεῖνο τό βράδυ, μ' ἔκανε ἄλλο ἄνθρωπο. ᾿Από τότε ὅλοι στήν οἰκογένειά μου γίναμε πιστά τέκνα τῆς ᾿Εκκλησίας των Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανών.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΡΙΜΑΛΗΣ
Ετών 80.Συνταξιούχος Τροχιοδρομικός.Καρβάλης 17,Νίκαια.

-----------------------

Ημουν τότε 18 ἐτῶν. Μαζί μέ τήν μακαρίτισσα τήν μητέρα μου πήγαμε τό βράδυ ἐκεῖνο, ν' ἀγρυπνήσωμε στό ἐρημοκκλήσι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, πού βρίσκεται στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ. Εἴχαμε ἑτοιμαστεῖ μάλιστα νά μεταλάβωμε. Περί τίς 11 καί μισή, ἐνῶ ψαλλόταν, ἄν θυμᾶμαι καλά, ὁ μέγας ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἔγινε στόν οὐρανό ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῏Ηταν τόσο δυνατό τό φῶς του, πού ἐφωτίσθη ὁλόκληρος ἡ περιοχή. ῞Ολοι γονατίσαμε προσευχόμενοι καί δέν χορταίναμε νά βλέπωμε τό θεῖο αὐτό Δῶρο. Χαρακτηριστικά θυμᾶμαι ἕναν τυφλό, πού ἦταν δίπλα μου καί ἔχοντας τά κλειστά μάτια του στραμμένα πρός τόν οὐρανό ἐφώναξε μέ σπαρακτική φωνή τό "Κύριε ᾿Ελέησον".

ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ετών 68.Ανδριανουπόλεως 78.Παγκράτι.


------------------------

Θυμᾶμαι τή βραδιά ἐκείνη τοῦ 1925, σάν νά'ναι τώρα. Κάναμε ἀγρυπνία στόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγο. Εἶχε ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό Μέγαρα, Κούλουρη, ᾿Ελευσίνα καί Μάνδρα. Στίς 11 καί μισή περίπου οἱ περισσότεροι ἦταν ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, ἐνῶ ὁ παπα- Γιάννης καί λίγοι ἀπό μᾶς εἴμαστε μέσα. Ξαφνικά ἐκεῖ πού ὁ ψάλτης διάβαζε μέ δυνατή φωνή τήν ὡραία ὁμιλία πού ἀρχίζει μέ τό «πάλιν ἑορτήν καί πάλιν πανήγυρις» ἀκούσθηκαν φωνές ἀπό τό πλῆθος πού ἔλεγαν «ὁ Σταυρός!... ὁ Σταυρός!..». ᾿Εμεῖς ὅμως μέσα δέν ξεκαθαρίσαμε καλά τί ἔλεγαν καί νομίσαμε, ὅτι φώναζαν ὁ στρατός, ὁ στρατός! ᾿Αμέσως λοιπόν, χωρίς κι' οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουμε πώς, ντύσαμε τόν παπά μέ Κουλουριώτικα ρούχα, μαντίλα καί φούστα. ῎Ετσι, καί νά τόν ἔβλεπαν, ἦταν ἀδύνατον νά τόν πιάσουν. Οἱ φωνές ὅμως ἀπ' ἔξω ἐξακολουθούσαν δυνατές γι'αὐτό βγήκαμε καί ἐμεῖς ἔξω. ᾿Αλλ' ἐκεῖ πού μέ συγκίνηση καί γονατιστοί παρακολουθούσαμε τό θαυμάσιο, νά σου καί πλησιάζουν οἱ χωροφύλακες μέ τόν μακαρίτη τόν Παπαγεωργίου ἐπικεφαλῆς. Μόλις εἶδαν τόν Σταυρό γονάτισαν. Κι' αὐτοί πού ἦταν διώκτες φοβεροί, ἔγιναν, ὑπέρμαχοι τῆς ὀρθοδοξίας.
ΕΥΘΥΜΙΑ [ΜΟΥΣΟΥΡΙΔΟΥ] ΜΟΝΑΧΗ Καθηγουμένη Ι.Μ.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πάρνηθος,Αττικής.

--------------------

Είχαμε ειδοποιηθεί,ότι το βράδυ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο,στον Υμμητό.Ξεκινήαμε από το Λιόπεσι δεκαπέντε περίπου άτομα και μετά από δυο ώρες φθάσαμε πεζοί στο ξωκκλήσι.Εκεί είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και οι περισσότεροι παρέμεναν έξω.Κατόρθωσα με κόπο να μπω μέσα,μόλις άρχισε η αγρυπνία.Τα μεσάνυχτα ακούσαμε θόρυβο έξω από τον Ναό και βγαίνοντας είδαμε τον Τίμιο Σταυρό.Όλοι μας παρακολουθούσαμε επί μισή ώρα το θαυμάσιον αυτόν σημείον.Τα δάκρυα άταν αδύνατον να συγκρατηθούν.Όταν πια χάθηκε από τον ουρανό ο Σταυρός,η αγρυπνία συνεχίστηκε δια να τελειώσει στις 4 το πρωί,περισσότερο πανηγυρική και προπάντων με μεγάλη κατάνυξη.

ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.ΔΑΒΑΡΗΣ Ετών 76,Κτηματίας.Παιανία,Αττικής.


---------------------

Έμενα στα Ταμπούρια του Πειραιά μαζί με τον πατέρα μου,που είναι τυφλός.όταν μας ειδοποίησαν ότι στην εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θα γινόταν αγρυπνία στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στον Υμηττό.Ξεκινήαμε λοιπόν 50 άτομα από την περιοχή του Αγίου Δημητρίου Πειραιώς και φθάσαμε στο εκκλησάκι,πριν αρχίσει η αγρυπνία.Είχε μαζευθεί πάρα πολύς κόσμος.Κατά τα Μεσάνυχτα και ενώ ήμουν με τον πατέρα μου έξω,φάνηκε στον ουρανό ο Τίμιος Σταυρός,που έφεγγε σαν προβολέας.Γονατίσαμε μαζί με τους άλλους.Ο πατέρας μου χωρίς να μπορεί να δει το ουράνιο δώρο,δεν έπαυε στιγμή να φωνάζει δυνατά το ''Κύριε ελέησον''

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ [ΚΑΛΜΠΕΝΗ] ΜΟΝΑΧΗ Ιερόν Ησυχαστήριον,το Γενέθλιον της Θεοτόκου,Μπάλα,Αττικής.


Περιοδικό,ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

Δημοσίευμα Εφημερίδας ΣΚΡΙΠ
Η Αναφορά του Μέγα θαύματος


ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣΣΚΡΙΠ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 15-28/9/1925........


Η Εκκλησία όρισε να εορτάζεται επίσημα αυτό το μεγάλο θαύμα την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή του Τιμίου Σταυρού
Ἀπολυτίκιον 
Ἧχος δ' Ἔδωκας σημείωσιν.
Ἔδωκας φιλάνθρωπε, τοῖς ὑπερμάχοις τῆς Πίστεως, τὸν Σταυρόν σου τὸν τίμιον, σημεῖον οὐράνιον ἐνισχύων τούτους˙ ὅτε συνηγμένοι ἐν τῶ ναῶ τοῦ μαθητοῦ, ἐπιστηθίου φίλου και κήρυκος, φαιδρῶς ἐπανηγύριζον, τὴν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως, τοῦ Σταυροῦ Σου μακρόθυμε˙ Ἰησοῦ Παντοδύναμε.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.


Λίαν εὔφρανας τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ κατῄσχυνας τοὺς Καινοτόμους, ἐν οὐρανῷ διαλάμψας τρισόλβιε, καὶ εὐσεβούντων φωτίσας τὴν Σύναξιν, ἑορταζόντων τὴν Θείαν Σου Ὕψωσιν· Σταυρὲ Τίμιε τὸ Φῶς Σου ἡμῖν κατάπεμψον, στηρίζον Ἀληθείᾳ Γνησιόφρονας.




Κάθίσματα 
Ἦχος γ΄. Θείας Πίστεως. Σημειούμενος τύπος Σταυροῦ Σου, κατεφώτισε Σῶτερ ἀκτῖσι, καὶ τῶν Γνησίων καρδίας ἐφαίδρυνεν, ἐπιτελούντων Αὐτοῦ θείαν Ὕψωσιν, ἐν τῷ Ναῷ Ἰωάννου τοῦ κήρυκος· Θαῦμα μέγιστον, ἐν οὐρανῷ καθορώμενον, κηρύττον τῶν Πατρίων τὴν ἀκρίβειαν. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον. Ὁ Σταυρὸς ὁ Τίμιος ἐσημειώθη, μαρτυρῶν τοῖς ἅπασι, Καινοτομίας ἀσεβές, Καλανδαρίου τῆς Δύσεως, τῶν δὲ Πατρίων, δηλῶν τὴν ἀκρίβειαν.


Κάθισμα 
Ἧχος α΄. Τὸν τάφον Σου Σωτήρ. Ὁ Τίμιος Σταυρός, ἐν Οὐρανῶ ἀνεφάνη, φωτίζων ἐν νυκτὶ Ὀρθοδόξων τὰ πλήθη˙ σημεῖον ἐπουράνιον, εἰς πιστῶν ἀγαλλίασιν, καὶ μαρτύριον τοῦ ἀληθοῦς τῶν Πατρίων, εἰς τὴν σύναξιν τοῦ ἑορτάσαι ἐν πίστει, Σταυροῦ θείαν Ὕψωσιν.
Εξαποστειλάριον Ἦχος β΄. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε.
«Σταυρὸς ὁ ἱερώτατος, ἐξ οὐρανοῦ ἐφώτισε, τοὺς ἐν Πατρῴᾳ τῇ Πίστει, ἐμμένοντας θεαρέστως, τελοῦντας δὲ τὴν Ὕψωσιν, ἐν παννυχίοις ᾄσμασιν, οὕτω δὲ Γνησιόφρονας, ἑδραίωσε θείῳ ζήλῳ, Καινοτομίαν ἐλάσας».
Μ Ε Γ ΑΛΥ Ν Α Ρ Ι Ο Ν

Οὐρανῶ ἐφάνη θεῖος Σταυρός, φέγγει ἀπροσίτω, καταυγάζων ἐν τῶ ναῶ, τοῖς ἐν τῆ πατρώα πίστει πορευομένοις, τελοῦντας θεαρέστως τὴν θείαν ὕψωσιν.